Thursday, May 30, 2013

සබරගමුව සිසුන් අඛන්ඩ අරගලයේ

අසාධාරණ ලෙස තහනම් කල ශිෂ්‍ය සංගම් හා සිසු නායකයින්ගේ පන්ති තහනම ඉවත් කරන ලෙස බලකරමින් 29 දින උද්ඝෝෂණ ව්‍යාපාරයක නිරත වීමෙන් පසු සිසුන් උපවාසයක් ආරම්භ කරන ලදී.

සිසුන් එහිදී වැඩි දුරටත් කියා සිටියේ පරිපාලනයේ මුග්ධ තීන්දුව හකුලා ගන්නා තුරු සිසු අරගල කිසි විටකත් නතර නොකරන බවත්,සිසුන් බයවද්දා සිසුන්ට මරණ තරජන එල්ල කර නම් මෙම ප්‍රශ්නයට විසදුම් ලබා දීමට පරිපාලනය කටයුතු කරන්නේ නම් ඒ සදහා මුහුන දීමට තමන් සුදාන් බව සිසුන් දැඩි ලෙස කියා සිටියේය.

Tuesday, May 28, 2013

සබරගමුව සිසුන්ට එල්ල කල වෙඩි ප්‍රහාරයට එරෙහිව උද්ඝෝශණයක්

24 වන දින අළුයම සබරගමුව සරසවි සිසුන්ට එල්ල කල වෙඩි ප්‍රහරයට එරෙහිව අද දින දැවැන්ත විරෝධතාවක් ක්‍රියාත්මක කෙරිනි. සබරගමුව සරසවියේ පාලනාධිකාරිය විසින් සිදු කර තිබෙන ශිෂ්‍ය සංගම් තහනම හා සිසුන්ට පනවා ඇති අසාධාරණ තීන්දු හකුලා ගන්නැයි බල කරමින් සබරගමුව සරසවි සිසුන් උපකුලපති කාර්යාලය ඉදිරිපිට සත්‍යග්‍රහායක් ආරම්බ කල අතර පසුගිය 24 දින අළුයම 1.45 පමන ආණ්ඩුවේ මැරයන් පිරිසක් පැමින සරසවිය ඉදිරිපිට අහසට වෙඩිතබා පලාගොස් තිබේ. තවද සිසු නායකයන්ට දිගින් දිගටම මරන තර්ජන එල්ල කරන අතර සිසුන්ගේ ගැටළු විසදීමට ආණ්ඩුව කිසිදු ක්‍රියාමර්ගයක් ගෙන නැත. මෙම ගැටළු වලට වහා විසදුම් ලබාදෙන ලෙස බල කරමින් අද දහවල් සරසවිය ඉදිරිපිට උද්ඝෝශනයක් ක්‍රියත්මක කෙරිනි

Thursday, May 9, 2013

විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනයේ අදුරුතම කාල පරිච්ඡෙදය!

සමකාලීන විශ්වවිද්‍යාලයෙහි මූලික කාර්යභාරය වන්නේ අගතියෙන් තොරව සත්‍යය ගවේශණය පෙරදැරි කරගත් ඉගැන්වීම හා පර්යේෂණයයි. මෙම කාර්යභාරය ඉටුකර ගත හැක්කේ ඉගැන්වීම හා පර්යේෂණය කරගෙන යාම සඳහා බුද්ධිමය නිදහස හා විශ්වවිද්‍යාල ස්වාධීනත්වය පවත්වා ගැනීම, ආවේනික හා ස්වාධීන ප‍්‍රමිතීන් / ප‍්‍රමුඛතා සහ දේශාන්තරත්වයට අදාළ අයුරින් විවිධ විෂයධාරා විකාශනය මගිනි. තවදුරටත්, ලීමා සහ බොලොඥ ප‍්‍රකාශන මගින් අවධාරණය කෙරෙනුයේ විශ්වවිද්‍යාල ස්වාධීන සංවිධාන ලෙස පවත්වා ගැනීම මගින් ඒවා විවිධ සංස්කෘතීන් වලට අයත් ශිෂ්‍යයන් හා පර්යේෂකයන් ආකර්ෂණය කරගැනීමේ වැදගත් කමයි.

කෙසේ වෙතත්, ස්වාධීනත්වය පිරිහීයාම දේශපාලනීකරණය වර්ධනය වීම හේතුවෙන් ශී‍්‍ර ලංකා විශ්වවිද්‍යාල (ගෝලීය සන්දර්හය අනුව බලන කල්හි), විශ්වවිද්‍යාල තත්වය නැතිව යාමේ අවදානමට ලක් වෙමින් පවතී. ගුණාත්මක අධ්‍යාපනයට ආයෝජනය කරන රජයක් ඒ සඳහා ප‍්‍රමාණවත් සම්පත් දායකත්වය සහතික කිරීමට අමතරව අධ්‍යාපන නිදහස හා ස්වාධීනත්වය ද සහතික කළ යුතුය. දැනට ශී‍්‍ර ලංකා රජය පැහැදිලි වශයෙන්ම විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනය, වෙළඳ භාණ්ඩයක් මෙන් සලකන අතර, විශ්වවිද්‍යාල සමායාත වස්තු වශයෙන් ද, විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යයන පරිපාලකයන් (උපකුලපතීන්, සහාය උපකුලපතීන්, පීඨාධිපතිවරුන් වැනි අය) ව්‍යාපාර කළමණාකරුවන් සේ සලකයි. රජය අපේක්‍ෂා කරනුයේ විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලකයන් සිය වැඩසටහනට අනුගත වීම කෙරෙහි පමණකි.

මේ අනුව රජය විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලකයන්ගෙන් පහත දෑ අපේක්‍ෂා කරයි.

1. සිය අභිමතයට අනුකූල ලෙසින් පීඨයන් පවත්වා ගැනීම.

2. අවම සම්පත් ප‍්‍රමාණයක් ලබාදීම හා වියදම් කපා හැරීම මගින් ලාභය ‘උපරිම’කරගැනීම.

3. ගුණාත්මක තෘතීයික අධ්‍යාපනයේ පරම නිර්ණායකය වෙළඳපොල අවශ්‍යතා සපුරා ගැනීම මගින් අධ්‍යාපනයේ අරමුණ මූලික වශයෙන් වෙනසකට භාජනය කිරීම.

4. මුදල් අයකෙරෙන පාඨමාලා ක‍්‍රමයෙන් හඳුන්වා දීම මගින් විශ්වවිද්‍යාලයට බඳවා ගැනීම සඳහා ගුණාත්මක අධ්‍යාපනයට වඩා මුදල් ගෙවීමේ හැකියාව නිර්ණායකයක් සේ සැලකීමයි.

මේ මගින් විශ්වවිද්‍යාල උපාධි කඩ බවට නියතයෙන්ම පත්වන අතර මුලින් සඳහන් කළ පරිදි කීර්තිමත් විශ්වවිද්‍යාලයන් හා බැඳුනු ස්වාධීනත්වය හා අධ්‍යාපන නිදහස සක‍්‍රීයව මැඩපවත්වනු ඇත. මෙය අපේක්‍ෂිත පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල මෙන්ම පවතින විශ්වවිද්‍යාල සඳහා ද වූ ක‍්‍රියා පිළිවෙත වනු ඇත. වගකීමෙන් තොර දේශපාලන ගැත්තන් පරිපාලනයේ ප‍්‍රධාන තනතුරුවලට පත්කර ගැනීමේ ශාපනයට අද ශී‍්‍ර ලංකාවේ විශ්වවිද්‍යාල පද්ධතියට වන්දි ගෙවීමට සිදුවී ඇත.

පෙර නොවූ විරූ දේශපාලනීකරණය හා ස්වාධීනත්වය බිඳවැටීම හේතුවෙන් මෙම ආයතන ජනතාවගේ නෙතට ලක්වන්නේ රිණාත්මක ආකාරයෙනි.මෙසේ වී ඇත්තේ විශ්වවිද්‍යාල ස්වාධීනත්වය හා අධ්‍යාපන නිදහස අවබෝධ කර ගැනීම හා ගෞරවාන්විතව සැලකීමේ වැදගත්කම පරිපාලකයන්ට හා රජයට ඒතතු ගැන්වීම සඳහා මහජනතාව උනන්දුකොට රජයට දැඩි පීඩනයක් ඇති කරනුවස් විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්ය සංගමය එහ ශාඛා මගින් ගනු ලැබූ උත්සාහයන් ද පවතිත්දීම ය.

විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්ය සංගමයේ අප විසින් වෘත්තීය සමිති කි‍්‍රයාමාර්ගය අවසන් වූ විට විශ්වවිද්‍යාල ස්වාධීනත්වය අධ්‍යාපන නිදහස සහ දේශපාලනීකරණය සම්බන්ධයෙන් ඒ ඒ විශ්වවිද්‍යාල සනාතන සභාවාර පැවැත්වීමට තීරණයක් ගනු ලැබීය. එසේ වුවත්, රජය දේශපාලන මැදිහත්වීම පෙර නොවූ මට්ටමට ගෙන එයින් අපේ විශ්වවිද්‍යාලවල ස්වාධීනත්වය උල්ලංඝනය කිරීම සඳහා වෙර ගනී. පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ උපකුපතිවරයා පත් කිරීම දිගින් දිගටම පවත්නා මතභේදයක් බවට පත්ව තිබීම මී මනා නිදසුනකි. ශී‍්‍ර ලංකාවේ විශ්වවිද්‍යාලයන් අතර පැරණිතම වුවක් වන පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලය (සිලෝන් යුනිවර්සිටියද ඇතුළත්ව) ද මින් ගැලවිය නොහැකි විය. පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලය අවම සිදුසුකම් සහිත අපේක්‍ෂකයා රජය විසින් තෝරා ගන්නා ලද්දේ සාවද්‍ය පාලනය හා පෞද්ගලික වාසි ඉස්මතු වන ආකාරයෙනි. පවත්වනා කි‍්‍රයා පිළිවත්වලට අනුකූලව කි‍්‍රයාකරවීම ඒත්තු ගැන්වීම සඳහා පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ ආචාර්ය සංගමය (FPUTA)නව උපකුපලපති වරයා නිල වශයෙන් හමුවී තමා නායකත්වය ලබාදෙන ආචාර්ය සංගමයේ විශ්වාසය දිනාගැනීමේ වැදගත්කම පෙන්වා දෙන ලදී.

එහෙත් ඒ එසේ නොවීම නියෝජ්‍ය උපකුපති පත්කිරීමද ඉන් පසු සිදුවූයේ ආචාර්ය සංගමය නොව රජයට පක්‍ෂපාතී පරිපාලකවරුන්ගේ අභිලාෂයනට අනුකූල අන්දමිනි. පත්කරනු ලැබූ පුද්ගලයා සිය හිතුවක්කාර හා අධම චරියාවන් නිසා ශිෂ්‍යයන් මෙන්ම ආචාර්ය මණ්ඩලය මෙන්ම දෙපාර්ෂවය කෙරෙහි මෙන්ම විරෝධාකල්පයන් ඇත්තෙකු වූ හෙයින් වැදගත් වගකීම් දරණ නිලයකට මනා සිහියෙන් යුත් පරිපාලනයක් විසින් පත් කල යුතුව නොතිබුණි. එයට විරෝධය පෑමක් වශයෙන් සියළුම පීඨවල ආචාර්යවරුන් විසින් අත්සන් කරණු ලැබූ පෙත්සකම් සිය සංගමය විසින් නියෝජ්‍ය උපකුපති තනතුරට වෙනත් කෙනෙකු පත්කිරීම සඳහා ඉල්ලමින් ඉදිරිපත් කරන ලදී.

එහෙත් එය නොසලකා හරින ලදී. මේ අන්දමින් ස්වාධීනත්වය එරෙහිව පෙර නොවූ විරූ සම්භාදක නවත්වාලනු සඳහා පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ ආචාර්ය සංගමය විසින් විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්ය සංගමය හරහා 2013 දෙසැම්බර් 17 වන දින සංකේත වැඩවර්ජනයක් පවත්වන ලදී. එයට පරිපාලනයෙන් ධනාත්මක ප‍්‍රතිචාරයක් නොලැබුන හෙයින් නියෝජ්‍ය උපකුපති හා ඝෘජුව සම්බන්ධ සියළු ස්වචේඡා තනතුරුවලින් ඉවත්වීමට ආචාර්ය සංමගය තීරණය කරන ලදී.

එසේම විශ්වවිද්‍යාල ස්වාධීනත්වය අධ්‍යයන නිදහස පරිහානියට යාමට එරෙහිව තීරණාත්මක අවස්ථා සංසිද්ධි ආදියෙහි අධ්‍යයන කාර්ය මණ්ඩලය විසින් තීරණය කරනු ලබන පරිදි විරෝධතා දක්වනු ඇත. මේ වසරේ උපාධිප‍්‍රධානෝත්සවය හා රාතී‍්‍ර භෝජනයට වැලකී සිටීමට ද අධ්‍යයන කාර්ය මණ්ඩලය සලකා බලමින් සිටී. මෙම අවස්ථාව ශිෂ්‍යයනට කෙතරම් වැදගත්ද යන අවබෝධයෙන් හා සංවේදීතාවයෙන් යුත් හෙයින් මෙය අවසාන උපාය මාර්ගයක් වනු ඇත. මෙබඳු පියවරක් ගැන අකමැත්තෙන් හෝ සලකා බලමින් සිටිනුයේ පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ දේශපාලනීයකරණය වූ පරිපාලකයන් විසින් සමස්ත අධ්‍යයන කාර්ය මණ්ඩලයේ අභිලාෂය කෙරෙහි දක්වන අධම මෙන්ම අසංවේදී බවට සිය විරෝධය දැක්වීම වශයෙනි. නියේජ්‍ය උපකුලපති සහභාගි වන සියළු රැස්වීම්ද සාමජිකයන් විසින් වර්ජනය කරනු ලැබ ඇත. මැතදී පීඨමණ්ඩලයක් නියෝජ්‍ය උපකුලපති විසින් එම මණ්ඩලය ඇමතීමට උත්සාහ ගැනීමේදී විසිර ගොස් ඇත. දැන් නියෝජ්‍ය උපකුපතිවරයා විසින් පීඨ මණ්ඩල ඇමතීමට උත්සාහ නොකරයි. මෙකී කි‍්‍රයා මගින් විශ්වවිද්‍යාලවල සිදුවන පෙර නොවූ විරූ කි‍්‍රයාවලට විරෝධතා මගින් අභියෝග කිරීම ද සාමජිකයත්වයට හැකි වී තිබේ.

නිසි දේ කිරීම සඳහා පාලකයන්ට බලපැම් කිරීමට ගත් මෙබදු උත්සහයන් පැවතියද මෑත සිදුවීම් පෙනී යන්නේ පාලකයන් හා ඔවූනට දිරි දෙන්නන් තුල ඇති දරඳඬූ ස්වභාවයයි.මෑතදී(අධ්‍යන කාර්යමණ්ඩලය පමනක් නොව)පීඨ සභාව ගත් තීරනඳ පසෙකලා වෛද්‍ය පීඨයේ පීඨාධිපති වරයා අනියම් ක‍්‍රම මගින් සැක සහගත අධ්‍යාපන වාර්තා සහිත සිසුන් දස දෙනකු එම්.බී.බී.ඇස් පාඨමාලාව සඳහා මග සලසා ඇත. ලැබී ඇති ඇති ආරංචිවලට අනුව මෙම ශිෂ්‍යයන් විසින් සිය අධ්‍යාපන සිදුසුකම්වලට අඩුපාඩු සඳහා හිලව් වන පරිදි විශාල ධන සම්භාරයක් ගෙවනු ඇත.

මෙයින් නොනැවතී එම තීරණවලට එරෙහි වී විරෝධතා දැක්වූ අධ්‍යයන කාර්යමණ්ඩල සාමාජිකයන්ට තර්ජන ගර්ජන කිරීමට අදාල දේශපාලන හාම්පුතුන් හා ඔවුන්ගේ ගැත්තන් කි‍්‍රයාත්මක වූ බව ද සැලයි. අදාල අධිකාරීන්ගේ පැහැදිලි අවශ්‍යතාවය වී ඇත්තේ පේරාදෙණිය වෛද්‍ය පීඨය උපාධි කඩයක් බවට පත්කිරීම වන අතර කනගාටුවට කරුණ වන්නේ විශ්වවිද්‍යාල පාලකයන් විසින් ඊට ඉඩ සලසා දීමයි. එසේ වුවත් මෙම මනා සැලසුමකින් කි‍්‍රයාත්මක කල මෙම උත්සාහය සිය මූල ධර්මය කෙරෙහි දැඩිව බැඳී සිටින වෛද්‍ය පීඨ සභාව විසින් ව්‍යර්ථ කරනු ලැබ ඇත.පෙර නොඇසූ විරූ මෙබදු අකටයුතු කම් පිළිබඳ පුවත් සමස්ත විශ්වවිද්‍යා පද්ධතිය තුලින් මතුවන පුවත් අතර වේ.

මේ රටේ විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනයේ අදුරුතම කාල පරිච්ෙඡ්ද ලෙස හැඳින්විය හැකි මෙම අවස්ථාවේ සිය අයිතිවාසිකම් රැකගැනීම සඳහා සිය අරගලය තීවුර කිරීමට ශී‍්‍ර ලාංකීය අධ්‍යයන කාර්ය මණ්ඩලයට කාලය එළඹ ඇත යනු අපි විශ්වාස කරමු. අපගේ ආයතන පමනක් නොව අභිමානයට ද වින කරන අදුරදර්ශී නරුමයන්ට එරෙහිවීමට එකසත්ව නැගී සිටීමට අවස්ථාව පැමිණ ඇත. අප නිවැරදි යැයි විශ්වාස කරන දේ වෙනුවෙන් නිර්භයව ඉදිරිපත් වීමේ අවස්ථාව එළඹ ඇත.