Sunday, June 9, 2013

දැන් විශ්වවිද්‍යාලවලින් හදන්නේ ඔය ජාතියේ වාචාලයෝ - අන්තරයේ කැඳවුම්කරු සංජීව බණ්‌ඩාර

Sanjeewa Bandara
ප්‍රශ්නය - සරසවි ශිෂ්‍යයා පළමුව ඉගෙනුම වෙනුවට පළමුව දේශපාලනය හෝ අරගලය යන්න තෝරාගෙන තිබෙන බව පෙනෙනවා. සබරගමුවේ කල බැගෑනිය එහි ප්‍රතිඵලයක්‌ නොවේද?

පිළිතුර - සබරගමුවේ විශ්ව විද්‍යාලය තුළ අපි උද්ඝෝෂණ ව්‍යාපාරය පටන් ගත්තේ ඉතාම සාධාරණ ඉල්ලීම් ප්‍රමාණයක්‌ මුල්කරගෙන. විශ්වවිද්‍යාලය තුළ ශිෂ්‍ය බඳවා ගැනීම් බරපතළ ලෙස කප්පාදු කළා. 30% ක්‌ කප්පාදු කර තිබුණා. තවමත් ව්‍යවහාරික විද්‍යා විෂයන්ගේ පුරප්පාඩු 178 ක්‌ තිබෙනවා. මේ රටේ ලක්‍ෂ සංඛ්‍යාවක්‌ සිසුන් උ.පෙළ සමත් වෙලා, යන්න විශ්වවිද්‍යාලයක්‌ නැතුව බලාගෙන ඉන්නවා. එහෙම තත්ත්වයක්‌ තුළ එක ශිෂ්‍යයකුට හරි උසස්‌ අධ්‍යාපන අවස්‌ථා අහිමි කිරීම බරපතළ අපරාධයක්‌. සබරගමුව විශ්වවිද්‍යාලයේ එක පීඨයක විතරක්‌ තත්ත්වයයි මම මේ කියන්නේ. මේ පුරප්පාඩු පුරවන්න කියන ඉල්ලීම අපි කළා. විශ්වවිද්‍යාල අර්ධ පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල කරන්න ආණ්‌ඩුව කටයුතු කරනවා. එක අතකින් පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල පටන් ගන්නවා. අනිත් පැත්තෙන් රජයේ විශ්වවිද්‍යාලවල අධ්‍යාපනය විකුණනවා. විශ්වවිද්‍යාලවල ගාස්‌තු අය කිරීම් වැඩි කරන්න පටන් ගත්තා. සබරගමුව විශ්වවිද්‍යාලයේ 500% කින් ගාස්‌තු වැඩි කළා. ඇතුළත් වීමේ ගාස්‌තු, පුස්‌තකාල සේවා ගාස්‌තු, පහසුකම් ගාස්‌තු, ක්‍රීඩා වලට අදාළ ගාස්‌තු සියල්ල 500% කින් වැඩි කළා. මහපොළ වැඩි වෙලා නැහැ. දෙමවුපියන්ගේ ආදායම් හෝ වැටුප් මට්‌ටම් වැඩිවෙලා නැහැ. එවැනි තත්ත්වයක්‌ තුළ මේ වැඩිවීම දරාගන්න බැහැ. මේ ගාස්‌තු අඩු කරන්න කියන එකත් එක ඉල්ලීමක්‌. සබරගමුව විශ්වවිද්‍යාලයේ නේවාසික ප්‍රශ්නය, පුස්‌තකාල පහසුකම් ප්‍රශ්නය, ඉදිකිරීම් ප්‍රමාද කිරීම පිළිබඳ ප්‍රශ්නය ආදියත් මුල් කරගෙන දැවැන්ත උද්ඝෝෂණයක්‌ පටන් ගත්තා. ඒ උද්ඝෝෂණයට මුහුණ දෙන්න බැරිව තමයි ආණ්‌ඩුව මර්දනය පටන් ගත්තේ.


ප්‍රශ්නය - මෙවැනි ප්‍රශ්නයකදී පළමු පියවර විය යුත්තේ උද්ඝෝෂණයද?


පිළිතුර - අප මේ ගැන ඉහළ බලධාරීන්ට ලිපි මගින් දැනුවත් කිරීම් කළා. මාධ්‍ය තුළින් දැනුවත් කළා. නමුත් ඒවාට අවධානය යොමු කරනවා වෙනුවට ඒ ගැන කතා කරනවා. ශිෂ්‍ය මර්දනයට අත තබන්නයි ආණ්‌ඩුව කටයුතු කළේ. ආණ්‌ඩුව මුලින්ම කළේ මර්දන පත්‍රිකාවක්‌ ගෙන ඒමයි. ඒ මර්දන පත්‍රිකාව ගෙනාවේ ශිෂ්‍ය සංගම් තහනම් කරන්න, ශිෂ්‍ය නායකයන්ගේ පන්ති තහනම් කරන්න පොටක්‌ පාදගන්න. විශ්වවිද්‍යාලවල ඉන්නෙ තොත්ත බබාල නෙමෙයි. ඒක මොන්ටිසෝරියක්‌ නෙමෙයි. අපි දන්නවා විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍යයෝ සැමදාමත් රාත්‍රි කාලයේ තමයි ශිෂ්‍ය සංගම් රැස්‌වීම් ගන්නේ. ශිෂ්‍යයාගේ දේශපාලන කරුණු, දාර්ශනික කරුණු කතා කරන්නේ, සංවාද කරන්නේ ඒ. මීටින්වල. දවල් වරුවේ දේශන තියෙන නිසා මේ වගේ කටයුතු කරන්නේ රාත්‍රි කාලයේ. හතෙන් පස්‌සෙ ශිෂ්‍ය සංගම් රැස්‌වීම් පැවැත්වීම තහනම් කරලා තියෙනවා. මහා ශිෂ්‍ය සංගමය කැඳවන්න පුළුවන් සිකුරාදා දොළහෙන් පස්‌සේ විතරයි. මාසෙකට දවස්‌ දෙකයි ශිෂ්‍යයින්ට එකතු වෙන්න පුළුවන්. පළමුවැනි අඟහරුවාදා හා දෙවැනි අඟහරුවාදා පමණයි. ශිෂ්‍යාවන්ට අටෙන් පස්‌සේ විශ්වවිද්‍යාල භූමියේ රැඳී ඉන්න බැහැ. ශිෂ්‍යයන්ට දහයෙන් පස්‌සේ විශ්වවිද්‍යාල භූමියේ රැඳී ඉන්න බැහැ. ශිෂ්‍යයන් දහයෙන් පස්‌සේ විශ්වවිද්‍යාලයේ රැඳී සිටියාට කිසිම සදාචාර විරෝධී කටයුත්තක්‌ මෙතෙක්‌ විශ්වවිද්‍යාලයේ සිදුවී නැහැ. අධ්‍යාපනික ප්‍රජාවකට මෙවැනි සීමා දමන්නේ තොත්ත බබාලා කියලා හිතාගෙනද? ශිෂ්‍යයෝ මේ නීති පිළිගත්තේ නැහැ. ඒ අනුව ශිෂ්‍යයෝ වෙනදා වගේම රැස්‌වීම් පැවැත්වූවා. ඒකට දඬුවම ලෙස ශිෂ්‍යයෝ හතර දෙනකුගේ ශිෂ්‍යභාවය අහෝසි කළා. මාස අටක පන්ති තහනමක්‌ පැනවූවා. මේවා අතිශය සදාචාර විරෝධීයි. ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධීයි. 

21 වැනිදා සත්‍යග්‍රහය පැවැත්වුණේ අසාධාරණ ලෙස පන්ති තහනම් කරපු සිසුන්ට අවම වශයෙන් විභාගයට ඉදිරිපත් වෙන්න අවස්‌ථාව ලබා ගැනීමටයි. අඩුම ගානේ ඒ සඳහාවත් සංවේදී වුණේ නැහැ. අනිකුත් විශ්වවිද්‍යාලවල අසාධාරණ ලෙස පන්ති තහනම් කර තිබියදී ශිෂ්‍යයන්ට විභාගවලට පෙනී සිටීමට අවස්‌ථාව දුන්නා. මේ සියලු තීන්දු ගත්තේ උසස්‌ අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය, ආරක්‍ෂක අමාත්‍යාංශය.


ප්‍රශ්නය - සත්‍යග්‍රහය අවසානයේ ශිෂ්‍යයන් ප්‍රචණ්‌ඩකාරී හැසිරීමක්‌ දක්‌වා වර්ධනය වූ බවයි උසස්‌ අධ්‍යාපන ඇමැතිවරයා පවසන්නේ. අවම තරමින් ගිලන් රියකටවත් පාරේ ගමන් කරන්න ශිෂ්‍යයෝ ඉඩ නුදුන් බවට ඔහු චෝදනා කරනවා.


පිළිතුර -

මේ සත්‍යග්‍රහය කාලයේ පොදුවේ ශිෂ්‍ය නායකයන්ගේ ගෙවල්වලට තර්ජනය කර තිබුණා. රසිඳු ජයසිංහ ශිෂ්‍යයා තමයි මෙහි නායකත්වය අරගෙන කටයුතු කළේ. ඔහුගේ ජංගම දුරකථනයට කතා කරලා මරණ තර්ජන කරලා තිබ්බා. ඇක්‌සිඩන්ට්‌ වෙලා මැරෙන්න ඕනෙද කියලා අහල තිබුණා. දමයන්ත සහෝදරයාගේ දෙමවුපියන්ට පවා තර්ජනය කරලා තිබ්බා. ආරක්‍ෂක අමාත්‍යාංශයෙන් සන්නද්ධ රථ යවලා, 24 වැනිදා අලුයම විශ්වවිද්‍යාලය ඉස්‌සරහ වෙඩි තිබ්බා. මේ වෙන කොට සත්‍යග්‍රහය නිසා බරපතළ ලෙස අඩපණව තිබූ ශිෂ්‍යයන් හතර දෙනාට මැරෙන්න දෙන්න කියලයි එස්‌. බී. ඇමැතිවරයා කියා තිබුණේ. ශිෂ්‍යයෝ කළේ තම සහෝදරයන් හතර දෙනාට මැරෙන්න නොදී ඔවුන් රෝහල්ගත කළා. ඊට පසු ශිෂ්‍යයෝ පඹහින්න මංසන්ධියේ සාමකාමී උපවාසයකට වාඩි වුණා. ඒ වෙලාවේ තමයි මේ අමානුෂික ප්‍රහාරය එල්ල කරන්නේ. ගිලන්රථවලට විතරක්‌ නෙමෙයි, මඟුල් කාර්වලටත් යන්න දුන්නා. අසනීප වෙලා ත්‍රිරෝද රථවලින් ආපු අයට යන්න දුන්නා. මේවා වීඩියෝ දර්ශන සහිතව තියෙනවා. ඇමැතිවරයාගේ චෝදනාව අභූත චෝදනාවක්‌. ආණ්‌ඩුවයි මෙතැනදී අමානුෂික ලෙස හැසිරිලා ශිෂ්‍යයන්ට පන්න පන්න පහර දුන්නේ. ඔලු පැලුවේ. පඹහින්න රෝහලටත් කඳුළු ගෑස්‌ ගැහැව්වා. හෝටල්වලටත් කඳුළු ගෑස්‌ ගැහුවා. අනධ්‍යයන සේවකයෙක්‌ අත්අඩංගුවට අරගෙන තිබෙනවා. තිබෙන චෝදනාව තමයි පහර කෑමට ලක්‌වුණු ශිෂ්‍යයන්ට බවුසරයෙන් වතුර දීම කියන එක. මේකෙන් මොකක්‌ද ආණ්‌ඩුව කියන්නේ. ශිෂ්‍යයන්ට මැරෙන්න දෙන්න කියලද?


ප්‍රශ්නය - ඔබ චෝදනා කරන ලෙස ශිෂ්‍යයන්ට ප්‍රචණ්‌ඩත්වය මුදාහැරීම සඳහා ආණ්‌ඩුවට තිබෙන අවශ්‍යතාවය කුමක්‌ද?


පිළිතුර -

මේක ගෝලීය ප්‍රාග්ධනයේ වුවමනාවක්‌. එයට අලුත් ක්‌ෂේත්‍රවල ක්‍රියාකාරී වෙන්න අවශ්‍යයි. තවදුරටත් ප්‍රාග්ධනයට ක්‍රියාකාරී වෙන්න මුළුමනින්ම ඉඩ හසර නොලැබුණු ක්‌ෂේත්‍රයක්‌ තමයි අධ්‍යාපනය. ආයෝජනය කරන්න හොඳම ව්‍යාපාර අවස්‌ථාවක්‌ තමයි අධ්‍යාපනය. ආණ්‌ඩුවට අද අවශ්‍ය වෙලා තිබෙනවා අධ්‍යාපනය වෙළෙ¹මක්‌ බවට පත් කිරීමට. අපි ඒකට විරුද්ධයි. අධ්‍යාපනය වෙළෙඳ භාණ්‌ඩයක්‌ වුණාට පස්‌සේ ප්‍රශ්න දෙකක්‌ පැන නගිනවා. අධ්‍යාපනය සමාජ අයිතියක සිට වරප්‍රසාදයක්‌ බවට පත් වෙනවා. ඒ සඳහා පුද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල ඇති කරන්න කටයුතු කරනවා. අනෙක්‌ පැත්තෙන් රාජ්‍ය විශ්වවිද්‍යාල වෙළෙ¹මට යොමු කරමින් තිබෙනවා. මෙතැනයි ගැටුම තියෙන්නේ. මේ රටේ සාතිශය බහුතරයකට අධ්‍යාපනය අහිමි වෙනවා. වෙළෙඳ භාණ්‌ඩයක්‌ බවට පත් වූ අධ්‍යාපනය ගුණාත්මක වෙන්නේ නැහැ. එය ලාභය ඉලක්‌ක කරගත් දෙයක්‌ වෙනවා. 


ප්‍රශ්නය - සුළුතරයක්‌ වූ දේශපාලනයේ යෙදෙන ශිෂ්‍ය පිරිසක්‌ බහුතර ශිෂ්‍යයන්ගේ ඉගෙනීමේ අයිතියට ඉඩ දෙන්නේ නැහැ යනුවෙන් ආණ්‌ඩුව විසින් ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරවලට චෝදනා නගනවා. එසේ බලන විට ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරයේ හැසිරීමත් ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී නේද?


පිළිතුර - අපේ අරමුණ තමයි විශ්වවිද්‍යාලවලට අහිමි වූ තමන්ගේ අයිතිය දිනා දෙන එක. ඒ තුළ ශිෂ්‍යයාට තමන්ගේ අනන්‍යතාවය අහිමි වෙලා තිබෙනවා. විශ්වවිද්‍යාලයේ කාර්ය භාරය විය යුත්තේ දැනුම ගවේෂණය, නව සම්ප්‍රදායන් ව්‍යාවහාරයන්, දැනුම සමාජයට එකතු කිරීමේ කාර්ය භාරයයි විශ්වවිද්‍යාල සතුව තිබෙන්නේ. අපි අවුරුද්දේ හැමදාම උද්ඝෝෂණ කරන්නේ නැහැ. උද්ඝෝෂණ තියෙන්නේ දවසයි දෙකයි. ඒකත් පැය දෙකක්‌ විතර තියෙන්නේ. තුන්සිය හැටපස්‌ දවසේම ශිෂ්‍යයෝ ඉන්නේ දේශනවල. සමහර විශ්වවිද්‍යාලවල ශිෂ්‍යයන්ට පුස්‌තකාලයට යන්න වෙලාවක්‌ නැහැ. හිතවතෙකුගේ මළ ගෙදරකට යන්න වෙලාවක්‌ නැහැ. හැමදාම දේශන, හැමදාම එසයිමන්ට්‌, හැමදාම විභාග. ඒ අනුව මේ ගොල්ලෝ කියන විදිහට ගත්තොත් හොඳම අධ්‍යාපනයක්‌ විශ්වවිද්‍යාල තුළ තිබෙනවා. අද විශ්වවිද්‍යාල ඇතුලේ නැත්තේත් අධ්‍යාපනය. මේ ගොල්ලෝ ක්‍රියාත්මක කරපු ගමාසික ක්‍රමය හින්දා 80% වැනි ක්‍රමවේද හරහා දේශනවලට කොටු කරපු හින්දා අද විශ්වවිද්‍යාලවලින් බුද්ධිමතුන් බිහිවෙන්නේ නැහැ. අද විභාග ලියන අය ඉන්නවා. ක්‌ලාස්‌ දාන අය ඉන්නවා. හැබැයි අඩුම ගානේ ඉගෙන ගන්න විෂයයට අවම සාධාරණයක්‌වත් මේ ශිෂ්‍යයන්ට ඉටු කරන්න බැරි වෙලා තියෙනවා. ලංකාවේ තියෙන කාලකන්නි අර්ථික ක්‍රමය ප්‍රශ්න කරලා, ඒකට විකල්පයක්‌ බිහි කරන්න පුළුවන් ආර්ථික විද්‍යාඥයෙක්‌ මේ විශ්වවිද්‍යාලවලින් බිහිවෙලා තියෙනවද? කඩාවැටිච්ච, බිඳවැටිච්ච මේ දේශපාලන සංස්‌කෘතියට විකල්පයක්‌ ඉදිරිපත් කරන්න පුළුවන්, අලුත් දේශපාලන සංස්‌කෘතියක්‌ බිහිකරන්න පුළුවන් විචාරකයෝ හදලා තියෙනවාද? දේශපාලන විද්‍යාවට ක්‌ලාස්‌ ගහපු අය ඉන්නවා.


ප්‍රශ්නය - අවම වශයෙන් මූලික ඉගැන්වීම්වත් අද විශ්වවිද්‍යාලවල කෙරීගෙන යනවා. එම ඵලයත් ශිෂ්‍යයන්ට නෙලා ගන්න ශිෂ්‍ය දේශපාලනය ඉඩ දී නැහැ කියන චෝදනාව තිබෙනවා. අවම තරමේ ඔබවත් උපාධිය සම්පූර්ණ කර නැති බවට චෝදනා එල්ල වෙනවා.


පිළිතුර - මොකක්‌ද මේ කියන්නේ? විභාග පාස්‌ කරලා උපාධි සහතිකය ගන්න එකද අධ්‍යාපනය කියලා කියන්නේ ? ඒක නෙමෙයි අධ්‍යාපනය. ඒක වැරැදියි. විද්‍යාව හෝ කලාව හෝ සාහිත්‍යය හෝ දේශපාලනය, දර්ශනය ආදී විෂයයන් නිකම්ම, ආකාශ්මික ලෙස ද මේ ලෝකයට ආවේ නැහැ? ඒවා විද්‍යාඥයෝ, දාර්ශනිකයෝ ලොකු කැපවීම් කරලයි මානව සමාජයට දායාද කළේ. සමහර විද්‍යාඥයෝ කසාද බැඳලා නැහැ. දරුවෝ හදලා නැහැ. ඒ ගොල්ලෝ සමාජ ජීවිතයක්‌ ගත කරලා නැහැ. ඒ අය එම විෂයයන්වල සංවර්ධනය වෙනුවෙන් මුළු ජීවිතයම කැප කළා. එස්‌. බී. දිසානායකලා වගේ උපධිධාරීන් බිහි වීමයි ප්‍රශ්නෙ. එතකොට එස්‌. බී. දිසානායක වගේ ඇමැතිවරු බිහි කරන අධ්‍යාපනයක්‌ විශ්වවිද්‍යාලයෙන් නොදිය යුතුයි කියලයි අපි කියන්නේ. වාචාලයෝ නෙමෙයි, උගතුන් බුද්ධිමතුන් බිහි කරන තැනක්‌ බවට විශ්වවිද්‍යාල පත්විය යුතුයි. මේ අය කියන්නේ ඉස්‌සෙල්ලා ඔයා ගැන හිතන්න කියලා. සමහර අම්මලා තාත්තලා කියන්නෙත් එහෙමයි. සමහරු අපිටත් ඇත්ත ආදරයෙන් කියනවා ඔයා උපාධිය කරගන්න කියලා. ඇත්ත මම උපාධිය කරගන්න ඕනේ. එතකොට මම විතරද උපාධිය කරගන්න ඕනේ. මට පුළුවන්ද සාතිශයක්‌ බහුතර දරුවන්ට උපාධියක්‌ අහිමි වෙන තත්ත්වයක්‌ ඇතුළේ මගේ උපාධිය ගැන විතරක්‌ හිතන්න. මම කැමැතියි, මගේ උපාධියත් කරගෙන, අනිත් අයගේ උපාධියත් දිනා දෙන්න පුළුවන් නම්. හැබැයි මම අනිත් අයගේ උපාධිය දිනා ගැනීමේ සටනට මුහුණ දෙද්දී මට මගේ උපාධිය නැතිවුණා. මම ඒ ගැන කම්පා වෙන්නේ නැහැ. මම මගේ හෘද සාක්‍ෂියට අවංකයි. එස්‌. බී. දිසානායකලා හිතන්නේ මම, මම කියලා. ඒක මේ රටේ දේශපාලනයේ හැටි. ඒ නිරුවත් දේශපාලනය අපි කරන්නේ නැහැ. මම ගැන හිතලා රටක්‌ සමාජයක්‌ ගොඩදාන්න බැහැ. මේ රටේ සාතිශය බහුතරයක්‌ දෙමව්පියන්ගේ දරුවන්ට උපාධියක්‌ ගන්න පුළුවන් දවසට උපාධියක්‌ ගන්න මම කැමැතියි. එතුමාට අපි අභියෝගයක්‌ කරන්න කැමැතියි. අපි උපාධි කළෙත් නැහැ. ඒක අපි පිළිගන්නවා. එතුමා කියනවා නේ අපි මෝඩයෝ කියලා. ඒ කියන්නේ එතුමා බුද්ධිමත් කියලනේ. හරි අධ්‍යාපනය පිළිබඳ ප්‍රශ්නය කතා කරන්න එන්න ජනමාධ්‍ය ඉස්‌සරහට. අපි පෙන්වන්නම් කවුද මෝඩයා කියලා. අධ්‍යාපනය විතරක්‌ නෙමෙයි. දේශපාලනය හරි ආර්ථික විද්‍යාව හරි, සම්බන්ධව සංවාදයට එන්න කියලා අපි එස්‌. බී. දිසානායකට අභියෝග කරනවා.

සාකච්ඡා කළේ - මනෝජ් අබයදීර
Source - divaina.com

උන්මත්තක VC වෛද්‍ය සිසුන් 21කුත් බිලිගනී

ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලයේ වෛද්‍යපීඨයේ සිසුන් 21දෙනෙකු වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි අද (08) සිට පන්ති තහනමකට ලක්කර තිබේ.
මෙම පන්ති තහනමට ලක් කළ සිසුන් 21දෙනා අතර දෙවන වසරේතෙවන වසරේ සහ සිවුවන වසරේ සිසුන් 19 දෙනෙක්ද, සම සෞඛ්‍ය සිසුන් දෙදෙනෙක්ද සිටිති.
තවදුරටත් ඔවුන්ගේ පන්ති තහනම ක්‍රියාත්මක නොකිරීමට අවශ්‍ය කරුණු දැක්වීම සඳහා ලබන 11 වෙනිදා හේතු දක්වන ලෙසද දන්වා ඇත.
1991 ආරම්භ කළ තම වෛද්‍යපීඨය ගතවූ වසර 22ක කාලය තුළ කිසිදු ශිෂ්‍යයෙකුගේ පන්ති තහනම් කිරීමක් සිදුවී නැති නමුත් ඉතහාසයේ පළමු වතාවට වත්මන් පාලකයින් විසින් සිසුන්ට පන්ති තහනමක් ක්‍රියාත්මක කර ඇති බවත් එහි ශීෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවෝ පවසති.
මෙම ශිෂ්‍යයින් පන්ති තහනමට ලක්වූයේ අනාගත වෛද්‍ය උපාධිය වෙනුවෙන් හඬ නැගීමේ වරදට බැවින් ඔවුන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටින බව විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්ය සංගමයද පවසා තිබේ.

Thursday, June 6, 2013

සබරගමුවට එල්ල කල මිලේඡ්ච් ප්‍රහාරයට එරෙහිව රජරට සිසු වීදී බසී


ආණ්ඩුවේ නිල ප්‍රතිපත්තිය වී ඇති අධ්‍යාපනය වෙළඳ භාණ්ඩයක් කිරීමේ ව්‍යාපෘතියේදී ඊට එරෙහිව නිදහස් අධ්‍යාපන අයිතිය සඳහා සටන් වදිමින් සිටින බලවේග මර්දනය කිරීමේ ක්‍රියාවලියේ එක පියවරක් ලෙස සබරගමු සරසවියේ මහා ශිෂ්‍ය සංගමය හා පීඨ ශිෂ්‍ය සංගම් තහනම් කරනු ලැබීය. තවද මහා ශිෂ්‍ය සංගමයේ සභාපති සහෝදරයා ඇතුලු ශිෂ්‍ය නියෝජිතයින් 5 දෙනෙකු අත්තනෝමතික පන්ති තනමකට ලක් කරන ලදී. එම අසාධාරණයට එරෙහිව අඛණ්ඩ අරගලයක යෙදෙන සබරගමු සරසවි සහෝදරත්වය මේ වන විට අධ්‍යාපන බලධාරීන් ඇතුළු ආණ්ඩුව විසින් ම්ලේච්ඡ ලෙස මර්දනය කරමින් සිටී. එම මර්දනය නවතා ඔවුන්ගේ ගැටළු විසඳන ලෙස ආණ්ඩුවට බල කෙරෙන උද්ඝෝෂණයක් ශ්‍රී ලංකා රජරට විශ්වවිද්‍යාලයීය මිහින්තලා පරිශ්‍රය ඉදිරිපිටදී අද (04) පැවැත්විණ.රජරට විශ්වවිද්‍යාලයීය මහා ශිෂ්‍ය සංගමයේ සංවිධානයෙන් පවතී මෙම උද්ඝෝෂණයට පීඨ 4 ක සිසුන් 1500 කට අධික පිරිසක් එක්ව සිටියහ....

Sunday, June 2, 2013

විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන් කම්කරුවන් වීම පිළිබඳ ආඩම්බරයෙන් ලියමි

සී. ඒ. චන්ද්‍රප්‍රේම මහතා මැයි 26 වෙනි ඉරිදා දිවයින පුවත්පතට සපයා තිබූ ලිපිය විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන්ගේ වෘත්තීය සමිති ක්‍රියාකාරකම් සම්බන්ධ විවේචනයකට වඩා ඒ සම්බන්ධ අගය කිරීමක්‌ ලෙස සැලකීමට මම කැමැත්තෙමි. කෙසේ වෙතත් 'අගය කිරීම' නම් ඔහුගේ අභිප්‍රාය නොවූ බව පැහැදිලිය. ඔහුගේ ප්‍රධාන අභිප්‍රාය ලෙස පෙනෙන්නේ ඔහුම ප්‍රකාශ කරන ආකාරයට ''මේ සුපිරි පැලැන්තියේ උදවිය සාමාන්‍ය කම්කරුවන් මෙන් මහ පාරේ හැසිරෙන ප්‍රවණතාවය'' එළිදරව් කිරීමයි. කනගාටුවකට මෙන් චන්ද්‍රප්‍රේම මහතාට මතක්‌ කිරීමට සිද්ධවන්නේ එහි අමුතුවෙන් චන්ද්‍රප්‍රේම මහතා ලවා එළිදරව් කරවීමට කිසිවක්‌ ඇත්තේ නොමැති බවයි. මක්‌නිසාද යත් එය අපගේ අරමුණම වන හෙයිනි. ඒ මහතා ඉතාම නිවැරදිව ප්‍රකාශ කරන පරිදි ''පසුගිය 21 වනදා පවත්වන ලද වැඩ වර්ජනයේ තීරුබදු රහිත වාහන බලපත්‍ර ලාභී වෘත්තිකයන් පිරිසක්‌ මහ මග උද්ඝෝෂණය කළේ නම් ඒ විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරු පමණි''.

පසුගිය වසර තුනක පමණ කාලයක්‌ තිස්‌සේ අප නියෑළී සිටි අරගලය තුළ අත්පත් කර ගැනීමට උත්සාහ කළ ජයග්‍රහණ සම්බන්ධව මීට වඩා ඉහළ අගය කිරීමක්‌ තවත් කාගෙන් නම් ලබාගන්න ද?

චන්ද්‍රප්‍රේම මහතාගේ ලිපියේ මාතෘකාව 'විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන් කම්කරුවන් වීම' යන්නයි. ඇත්ත වශයෙන්ම විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරු ද කම්කරුවන් කොටසක්‌ වේ. කම්කරුවන් යනු තම ශ්‍රම ශක්‌තිය අලෙවි කොට ඊට වේතනයක්‌ ලබා ගන්නා අයයි. මේ නිර්වචනයට අනුව විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරු ද කම්කරුවන් කොටසක්‌ වෙති. ඒ නිසා චන්ද්‍රප්‍රේම මහතාගේ ලිපියේ මාතෘකාව ගැන කිසිවකු කලබල විය යුතු නැත.

ඉංග්‍රීසියෙන් ලිවීමට ඇති හැකියාව හැරුණු කොට චන්ද්‍රප්‍රේම මහතා බැරෑරුම් මාධ්‍යවේදියෙක්‌ ලෙස මම නොසලකමි. සාක්‌ෂි ඒ මහතාම සපයයි. මෙන්න ඒ මහතාගේ විදග්ධ වචන ''අප විශ්වවිද්‍යාලයේ සිටි සමයේ විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන්ට දැන් ලබන ආකාරයේ ඉහල වැටුප් තිබුණේ නැත. තීරුබදු රහිතව වාහන ගෙන්වා ගැනීමට බලපත්‍ර හෝ ණය පහසුකම් තිබුණේ නැත. ඒ කාලයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්යවරු පවා බස්‌වල යනු අපි අනන්තවත් දැක ඇත. නමුත් එදා ඔවුන් කම්කරුවන් මෙන් මහමග සටන්පාඨ කීවේ නැත. ඒ කාලයේ විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරු තම වෘත්තියේ ගරුත්වය රැකගෙන සිටිය හ.''

අඩුම තරමින් චන්ද්‍රප්‍රේම මහතා මෙවැනි සම්පප්‍රලාප ලිවීමට පෙර තමන් රැකියාව කරන දිවයින හා දි අයිලන්ඩ් පුවත්පත්වල විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන්ගේ වැටුප් ප්‍රශ්නය ගැන ලියෑවුණු කතුවැකි හෝ කියවා බැලීම උචිතය.

චන්ද්‍රප්‍රේම මහතා තරුණ කාලයේ මමත් තරුණයෙකි. ඒ මහතාත් මමත් එකම විශ්වවිද්‍යාලයේ ඉගෙන ගත්තා පමණක්‌ නොව එකම ශිෂ්‍ය සංගමයේ සාමාජිකයන් වීමු. ඒ මහතා ඒ කාලයේ විශ්වවිද්‍යාලවල සිටි පතාක යෝධයන් ලෙස හඳුන්වන අය මම ද දනිමි. නමුත් මේ පතාක යෝධයන් 'කම්කරුවන් මෙන් මහ මග සටන් පාඨ'' නො කීම ඒ අය පිළිබඳ අගය කිරීමක්‌ ලෙස දැක්‌වීම සම්බන්ධයෙන් නම් ඒ බොහොමයක්‌ දෙනා චන්ද්‍රප්‍රේම මහතා සමඟ දැඩි ලෙස කෝප වන බව නම් නො අනුමානය. මක්‌නිසාද යත්á මේ බොහොමයක්‌ දෙනා රැඩිකල් දේශපාලනය සමඟ සම්බන්ධව සිටි හෝ එය අගය කළ අය නිසා ය. විශේෂයෙන්ම කම්කරු ව්‍යාපාර සම්බන්ධව දැඩි අනුරාගයකින් කටයුතු කළ මහාචාර්ය කුමාරි ජයවර්ධන වැන්නියක්‌ චන්ද්‍රප්‍රේම මහතාගේ ප්‍රභූවාදී ප්‍රවාදය තහවුරු කිරීම සඳහා යොදාගනු ලැබ තිබීම අතිශය ෙ€දවාචකයකි. එපමණක්‌ නොව මහාචාර්ය ඔස්‌මන්ඩ් ජයරත්න, ඩොරික්‌ ද සූසා වැනි තම ඊනියා 'වෘත්තීය ගරුත්වය' සතපහකට ගණන් නොගෙන කම්කරුවන් සමඟ හරි හරියට ''මහ පාරේ හැසිරුණු'' පතාක යෝධයන් චන්ද්‍රප්‍රේමට අමතක වී ඇති හැඩයි.

චන්ද්‍රප්‍රේම මෙසේ කියයි( "අද විශ්වවිද්‍යාලයක ආචාර්යවරුන් හා සුළු සේවකයන් අතර වෙනසක්‌ නැත. අප තරුණ කාලයේ මහ පාරේ පුවරු ඔසවාගෙන සටන් පාඨ කෑගසන විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන් දුටුවේ නම් අප විශ්වවිද්‍යාලයට එන්නේද නැත" චන්ද්‍රප්‍රේම 'අප' යයි කියන්නේ කාටදැයි මම නොදනිමි. මා නම් දන්නා විදිහට එකල අපගේ පරමාදර්ශ වූයේ ඔස්‌මන්ඩ් ජයරත්න, කුමාරි ජයවර්ධන, නිව්ටන් ගුණසිංහ වැනි ගුරුවරුය. මේ අයට නම් "මහ පාරේ පුවරු ඔසවාගෙන සටන් පාඨ" කීම පිළිබඳව කිසිදු ගැටලුවක්‌ තිබුණේ නැත.

කෙසේ වෙතත් චන්ද්‍රප්‍රේම මහතා අප සමඟ ඇති දැඩි කේන්තිය නිසාදොa අල්ලේ පැළවෙන බොරු විශාල ප්‍රමාණයක්‌ ද කියා ඇත. සාමාන්‍යයෙන් අපගේ මහජන උද්ඝෝෂණවල "එන්න කියාපිය" "දෙන්න කියාපිය" වැනි වදන් භාවිත කරන්නේ නැත. එපමණක්‌ නොව අපගේ උද්ඝෝෂණවලදි සාමාන්‍යයෙන් හඬනඟා සටන් පාඨ කීමක්‌ සිදුවන්නේද නැත. අප කරන්නේ නිහඬව විරෝධතා පුවරු ප්‍රදර්ශනය කිරීම පමණි. ඒ සම්බන්ධව වැඩි දුර තොරතුරු චන්ද්‍රප්‍රේම මහතාට දිවයින පුවත්පතේම අපගේ මහජන උද්ඝෝෂණ ආවරණය කිරීමට පැමිණෙන මාධ්‍යවේදීන්ගෙන් අසා දැනගත හැක.

අපගේ ඉල්ලීම් ලැයිස්‌තුවේ 3.5.2.3 වගන්තියෙන් විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන්ගේ ළමුන් දෙදෙනකුට පෞද්ගලික පාසලකට ගාස්‌තු ගෙවීමට වෙනම දීමනාවක්‌ ඉල්ලා සිටියේ ය" යන්නද එවැනි ගල් පැලෙන බොරුවකි. මේ බොරුවව අපගේ වැඩවර්ජනය කාලයේ අපට විරුද්ධව දසදහස්‌ වරක්‌ යොදා ගනු ලැබූ එමෙන්ම අපද එවැනිම වාර ගණනක්‌ පිළිතුරු දෙනු ලැබූ කරුණකි. වෙනෙකක්‌ තබා මේ සම්බන්ධ තත්ත්වය මා චන්ද්‍රප්‍රේම මහතාට ද මගෙන් විමසන ලදුව පැහැදිලි කොට දී ඇත. ඒ මහතාට එම පැහැදිලි කිරීමට සවන් දීමට අවශ්‍ය නැත. අවුරුදු තිහකට ආසන්න කාලයක්‌ තිස්‌සේ චන්ද්‍රප්‍රේම මහතාගේ චින්තනය සම්බන්ධව කිට්‌ටු නිරීක්‌ෂකයෙක්‌ වන මට ඒ මහතා අනුගමනය කරන මෙම ගොබෙල්ස්‌ ක්‍රමය හොඳින් තේරුම් ගත හැක. ඒ සම්බන්ධව මට ඒ මහතාට කීමට ඇත්තේ මෙවැන්නකි. තම උපක්‍රමය පිළිබඳව සතුරා සියයට සියයක අවබෝධයක්‌ ඇතිව සිටින විට උපක්‍රමය ඵලදායක නොවන බවයි.

අපිට මීට තරමක්‌ වෙනස්‌ ලෙස ද චන්ද්‍රප්‍රේමගේ මේ පට්‌ටපල් බොරු දෙක දෙස බැලිය හැකිය. මේ කියන දේ සත්‍ය යෑයි අපි මොහොතකට විශ්වාස කරමු. එවිට අපිට මෙසේ විමසිය හැකිය. "ඔව් ඉතින් මොකද කියන්නෙ?" මහජන උද්ඝෝෂණවලදී "එන්න කියාපිය" "දෙන්න කියාපිය" වැනි වදන් භාවිත කිරීමේ ඇති වරද කුමක්‌ද? චන්ද්‍රප්‍රේම මහතා කතා කරන්නේ දේශපාලනයේ සදාචාරය ගැන නම් ඒ මහතා ගැන හොඳින් දන්නා මා වැන්නෙක්‌ සමඟ දේශපාලන සදාචාරය ගැන පැටලීමට පෙර ඒ මහතා දෙවරක්‌ සිතා බැලිය යුතුය.

කෙසේ වෙතත් පසුගිය කාලයේ අපගේ අරගලයේ මූලික අංගයක්‌ වූයේ විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන්ගේ වෘත්තීය අරගලය පොදුවේ සමස්‌ත කම්කරු පංතියේ අරගල සමඟ බද්ධ කිරීමයි. අපගේ අරගලයේ ශක්‌තිය වූයේ ද එයමයි. පසුගිය 21 වනදා පැවැති සංකේත වර්ජනය සම්බන්ධව චන්ද්‍රප්‍රේම මහතා නොදන්නවා සේ පෙනෙන කරුණක්‌ පැහැදිලි කිරීමට මම කැමැත්තෙමි. එම සංකේත වර්ජනයට සහභාගි වීමට තීන්දු කරනු ලැබූ සෑම පීඨයකම හා විශ්වවිද්‍යාලයකම එය සියයට සියයක්‌ම සාර්ථක විය. මා අයත් කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලය සහ තවත් ස්‌ථාන කීපයක්‌ විවිධ හේතු මත (අවශ්‍ය නම් පසුව හේතු මොනවාදැයි දැක්‌වීමටද පුළුවන) වර්ජනයට සහභාගි විමට තීන්දු ගනු නොලැබූ බැවින් එම ස්‌ථානවල වර්ජනය ක්‍රියාත්මක නොවීය.

අපගේ ප්‍රකාශිත අරමුණ වන්නේ විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරු සමාජයේ වරප්‍රසාද භුක්‌තිවිඳිමින් ප්‍රභූ පංතියේ කොටසක්‌ ලෙස ජීවත් වන කොටසක්‌ බවට පත් කිරීම නොව තම අයිsතිවාසිකම් සම්බන්ධව සංවේදීවන සහ සටන් කරන අතරම සෙසු පීඩිත සමාජ කොටස්‌වල අයිතිවාසිකම් සම්බන්ධයෙන්ද සංවේදී වන සහ ඒ කොටස්‌වල අරගලවලට සක්‍රීය ලෙස දායක වෘත්තික කණ්‌ඩායමක්‌ බවට පත්කිරීමයි. ඇත්ත වශයෙන්ම අපට ඇති ගැටලුව වන්නේ පැහැදිලි ප්‍රායෝගික ගැටලු නිසා එය අපට අවශ්‍ය තරම් ප්‍රමාණවත් ලෙස සිදුකිරීමට නොහැකි වී තිබීමයි. කෙසේ වෙතත් චන්ද්‍රප්‍රේම මහතාගේ විවේචනයෙන් පෙනී යන්නේ අපගේ වෑයම තරමක්‌ දුරට හෝ සාර්ථක වී තිබෙන බවයි.

කෙසේ වෙතත් චන්ද්‍රප්‍රේම මහතාගේ චෝදනාව වන්නේ අපගේ ඊනියා ප්‍රභූවාදී ඉල්ලීම් සහ මෙම "කම්කරුවාදී" නැඹුරුව එකිනෙකට පරස්‌පර බවයි. චන්ද්‍රප්‍රේම අපගේ ඉල්ලීම් ලැයිස්‌තුවේ තිබුණායෑයි කියූ ඉල්ලීම් සත්‍ය යෑයි මොහොතකට සිතමු. ඒවා චන්ද්‍රප්‍රේම සඳහන් කරන ආකාරයේ සුපිරි ඉල්ලීම්ද? ඒවා සුපිරි ඉල්ලීම් වෙනවා නම් එසේ වෙන්නේ යම්කිසි වෘත්තිකයන් පිරිසක්‌ මෙම ඉල්ලීම් "අපිට පමණක්‌ දෙනු, වෙන කිසිවකුට නොදෙනු" යෑයි කියන්නේ නම්ය. මගේ අදහස වන්නේ මේ රටේ ඕනෑම පුරවැසියකුට තමන්ට තම දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනයට වැයවන මුදල් රාජ්‍යයෙන් ඉල්ලා සිටීමට අයිතියක්‌ තිබෙන බවයි. ඒ මක්‌ නිසා ද යත් දෙමාපියන්ට තම දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනය සඳහා අතින් වියදම් දැරීමට සිද්ධ වී තිබෙන්නේ රාජ්‍යය අධ්‍යාපනය සම්බන්ධ තම වගකීමෙන් ක්‍රමයෙන් ඉවත්වෙමින් සිටින නිසාය. චන්ද්‍රප්‍රේම මහතාගේ නරුම 'කොළපාට සමාජය' තුළ නම් මෙවැනි පහසුකම් ප්‍රභූන්ට පමණක්‌ වෙන් වූ වරප්‍රසාද වීම තේරුම් ගත හැකිය. නමුත් අප ගොඩනැංවීමට උත්සාහ කරමින් සිටින සමාජ-දේශපාලන කතිකාව තුළ අධ්‍යාපනය ලැබීම, යහපත් නිවසක ජීවත්වීම, අන්තර්ජාල පහසුකම් ලබා ගැනීම වැනිදේ අප සලකන්නේ සෑම පුරවැසියකුටම ලැබිය යුතු හිමිකම් ලෙසයි. ඒ නිසා මෙවැනි පහසුකම් සඳහා වෛද්‍යවරු, විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරු, මැති ඇමතිවරු වැනි පිරිස්‌ පමණක්‌ නොව කසළ ශෝaධක වෘත්තියේ නියෑළෙන්නන් පවා සටන් කළ යුතුය.

කථිකාචාර්යවරු බිඳවැටීම සම්බන්ධයෙන් චන්ද්‍රප්‍රේම මහතාගේ තුට්‌ටු දෙකේ කතාවලට වඩා බැරෑරුම් සාකච්ඡාවක්‌ විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරු අතරම ගොඩනැගෙමින් තිබෙන බව ඒ මහතාට මතක්‌ කර දිය යුතුය. එ පමණක්‌ නොව ඒ මහතාට මතක්‌ කරදිය යුතු තවත් දෙයක්‌ තිබේ. එනම් මේ මොහොතේ චන්ද්‍රප්‍රේම මහතා දේශපාලනමය වශයෙන් සහයෝගය දෙමින් සිටින්නේ පරිහානියට පත් විශ්වවිද්‍යාල එයින් ගොඩගැනීමේ ව්‍යාපෘතියට නොව ඒ ක්‍රියාවලිය පරිසමාප්තියට පත්කොට විශ්වවිද්‍යාලවල මළ බෙරය වැයීමේ ව්‍යාපෘතියට බවයි. මෙහිදී ඒ මහතාට අවශ්‍ය නම් සුළු පරීක්‌ෂණයක්‌ සිදුකර බලන ලෙස යෝජනා කිරීමට කැමැත්තෙමි. එනම් විශ්වවිද්‍යාලවල පරිහානියේ වර්තමාන හොඳම ප්‍රතිඵල ලෙස සැලකිය හැකි කථිකාචාර්යවරුන් ගැවසෙන්නේ කොහේ ද යන්නයි. චන්ද්‍රප්‍රේම මහතාත් ගැවසෙන ආණ්‌ඩුවේ විවිධ ආයතනවල සහ ඇමතිවරුන්ගේ අගුපිල්වලින් එවැනි කථිකාචාර්යවරු විශාල වශයෙන් සොයාගැනීමට ඒ මහතාට හැකිවනු ඇත. එසේම පතාක යෝධයන් ලෙස චන්ද්‍රප්‍රේම මහතාගෙන් බුහුමන් ලබන පිරිසෙන් දැනට ජීවත්වන අය පසුගිය විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන්ගේ අරගලය සම්බන්ධයෙන් දක්‌වනු ලැබූ ආකල්පයත් අවශ්‍ය නම් සොයා බැලීමට ඒ මහතාට පුළුවන. එවිට ඒ මහතාට විශ්වවිද්‍යාල අර්බුදය තුළ තමන්මවත් නිවැරදිව ස්‌ථානගත කර ගැනීමට හැකියාව ලැබෙනවා ඇත.

නිර්මාල් රංජිත් දේවසිරි

ස්වාධීන විශ්ව විද්‍යාලයක් – නිවහල් ශිෂ්‍යයෙක්

ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාල පද්ධතිය වර්තමානය වනවිට ගැටලු රැසකට මුහුණ පා තිබේ. විශ්ව විද්‍යාල වල ස්වාධීනත්වය සම්බන්ධයෙන් විවිධ බලපෑම් පවතින අතර බුද්ධිමය හා සංස්කෘතිකමය වශයෙන් විශ්ව විද්‍යාල අභ්‍යන්තරයේ ගරා වැටීමක් පවතී. මෙම ගැටලු අඩු වැඩි වශයෙන් කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලයීය නීති පිඨය තුල ද දැකිය හැක. නීති පීඨයේ අවසන් වසර සිසුන් සමූහයක් ලෙස අප අපගේ වසර හතරක අත්දැකීම් ඇසුරෙන් මෙම ගැටලු අප දකින ආකාරය සහ වඩා යහපත් විශ්ව විද්‍යාල සංස්කෘතියක් වෙනුවෙන් අප ඉදිරිපත් කරන ප්‍රතිපත්තිමය ස්ථාවරයන් ප්‍රකාශනයක් මගින් මෙසේ එලිදක්වමු.

විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය

ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය යනු වටිනාකම් පද්ධතියකි.ජීවන භාවිතාවකි. නීතියේ බලය රැදී තිබෙන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය මතය.මේ අනුව -

- විශ්ව විද්‍යාල පරිපාලනය සහ ශිෂ්‍යයන් අතර,

- ශිෂ්‍යයන් සහ ශිෂ්‍යයන් අතර,

- ආචාර්යවරුන් සහ ආචාර්යවරුන් අතර පවතින සම්බන්ධතාවය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී එකක් විය යුතු යැයි අපි විශ්වාස කරමු.

විශ්ව විද්‍යාලය තුල ගන්නා පරිපාලන තීරණ ශිෂ්‍ය අවශ්‍යතාවන්ට ප්‍රමුඛතාවය ලැබෙන පරිදි ශිෂ්‍ය සහභාගීත්වය සහිතව පරිපාලනයේ සහ ශිෂ්‍යයන්ගේ එකගතාවය මත විවෘතව ගත යුතුය. එසේ නොවන්නේ නම් එය පරිපාලන තීරණ ශිෂ්‍ය ප්‍රජාව මත බලහත්කාරයෙන් ආරෝපණය කිරීමක් වනු ඇත. එසේම ශිෂ්‍ය ක්‍රියාකාරකම් වලදී පරිපාලනයේ අදහස් වලට ඇහුම්කන් දීමේ යුතුකම ශිෂ්‍ය ප්‍රජාව වෙත පවතින අතර තීරණ වලට එලැඹිය යුත්තේ දෙපාර්ශවයේ එකගතාවය තුලිනි.

ශිෂ්‍ය ප්‍රජාව තුල තීරණ ගැනීමේ ක්‍රියාවලියේදී පූර්ණ පාරදෘශ්‍යභාවයක් තිබිය යුතු අතර සියලු ශිෂ්‍ය කොටස් එම ක්‍රියාවලියට සම්බන්ධ කරගත යුතුය. තීරණ ගැනීමේදී විවිධ ජනවර්ග, ආගමික කොටස් වල දායකත්වය මෙන්ම ශිෂ්‍යාවන්ගේ දායකත්වය ද ලබා ගත යුතුය. ශිෂ්‍ය ප්‍රජාව වෙනුවෙන් තීරණ ගන්නා ශිෂ්‍ය සංගමය මෙම සියලු විවිධත්වයන් නියෝජනය කරන ආකාරයෙන් සකස් විය යුතුය. මන්ද ශිෂ්‍ය නියෝජිතයින් ගනු ලබන තීරණ සමස්ථ සිසු ප්‍රජාවටම බලපාන බැවිනි.

ශිෂ්‍ය ස්වාධිපත්‍යය

විශ්ව විද්‍යාල සිසුන් වයස අවුරුදු දහ අටට වඩා වැඩි පුරවැසියෝ වෙති. ඒ නිසා ඔවුන්ට ඔවුන් සම්බන්ධ තීරණ ගැනීමට මෙන්ම වැඩිහිටියන් ලෙස සැලකුම් ලැබීමට ද පූර්ණ අයිතිය පවතී. ස්වකීය ක්‍රියාකාරකම් නිර්ණය කිරීමේ අයිතිය හා නිදහස ශිෂ්‍ය ප්‍රජාව සතු අතර පරිපාලනය ඊට අනවශ්‍ය ලෙස මැදිහත් නොවිය යුතුය. අධ්‍යයන කටයුතු වලදී සිසුන් ස්වාධීනව ශාස්ත්‍රඥයන් ලෙස කටයුතු කල යුතු යැයි අපේක්ෂා කිරීමත් සෙසු විෂය බාහිර කටයුතු වලදී පමණක් සිසුන් තනිවම කටයුතු කරගත නොහැකි නොදරුවන් ලෙස සැලකීමත් පරස්පර විරෝධීය.

අධ්‍යයන සංස්කෘතිය

විශ්ව විද්‍යාල තුල තිබිය යුතු අධ්‍යයන සංස්කෘතිය පාසැල් වල හෝ ටියුෂන් පන්ති වල පවතින සංස්කෘතියට වඩා වෙනස් එකකි. විශ්ව විද්‍යාල යනු ආචාර්යවරුන් සහ ශිෂ්‍යයින් එකතුව ශාස්ත්‍ර ගවේෂණයේ යෙදෙන ස්ථානයක් මිස වැඩවසම් ගුරුගෝල සම්බන්ධතා පවතින මධ්‍යකාලීන යුගයේ ආයතන විශේෂයක් නොවේ. ගුරුවරයා දේශන ශාලාවට පැමිණිවිට හුනස්නෙන් නැගී සිටීම, සිසුන් සුලු කොට සලකා බැණ වැදීම වැනි වැඩවසම් පිළිවෙත් නූතන යුගයේ විශ්ව විද්‍යාලයන්ට උචිත නොවේ. ආචාර්යවරුන් වෙත සිසුන් තුල ගෞරවයක් පැවතිය යුතු බව අප විශ්වාස කරන අතර එය මිනිසෙකු විසින් තවත් මිනිසෙකුට දැක්විය යුතු ගෞරවය මිස වැඩවසම් ගුරුගෝල වන්දනාවක් නොවේ . එම මිනිස් ගෞරවය පෙරලා ලැබීමට සිසුහු ද හිමිකම් ලබති.

පුනරුද යුගයට පෙර සිටම ලෝකය වෙනස් කල නව අදහස්, මතවාද බිහිවූයේ විශ්ව විද්‍යාල ආශ්‍රිතවය. නමුත් අද ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාල හුදෙක් රැකියා ලබාගැනීම සදහා සිසුන්ට සටහන් කට පාඩම් කරවන වෘත්තීය පුහුණු ආයතන විශේෂයක් බවට ලඝු වී ඇත. පවතින අධ්‍යාපන රටාව ශිෂ්‍යයාට ස්වාධීන චින්තනයක් ඇතිකරගැනීමට උපකාරී කරන්නක් නොවේ. විභාග භීතිකාවෙන් පෙලෙන යාන්ත්‍රික මනසක් සහිත සිසුවෙක් වෙනුවට විවේචනාත්මක, විග්‍රහශීලී දෘෂ්ටියක් සහිත විද්‍යාර්ථියෙක් බිහිකිරීමට පහසුකම් සලසන ආකාරයේ අධ්‍යයන සංස්කෘතියක් බිහිවිය යුතුය. දැනුම සොයන විද්‍යාර්ථීන් වෙනුවට Attendance සොයන සිසුන් පිරිසක් බවට ශිෂ්‍ය ප්‍රජාව පවතින අධ්‍යයන පරිසරය විසින් පත්කොට තිබීම කණගාටුවට කරුණකි. අවම පහසුකම් සහිත දේශන ශාලා, නේවාසිකාගාර සහිත පරිසරයක් තුලින් සමාජ පෞරුෂයක් සහිත විද්‍යාර්ථයෙකු බිහිවනු ඇතැයි අපේක්ෂා කිරීම නිෂ්ඵලය.

ශිෂ්‍ය දේශපාලනය

දේශපාලනය යන වචනය නීති පීඨය තුල අසභ්‍ය දෙයක් වී තිබේ. ප්‍රසිද්ධියේ එය හෙලා දැක රහසින් එහි යෙදීමට ඇතැම් විද්‍යාර්ථීහු පෙලඹී සිටිති. ලෝකයේ සෑම දෙයක්ම දේශපාලනික වන පසුබිමක විශ්ව විද්‍යාල පමණක් අදේශපාලනික විය යුතු යැයි සැලකීම අඥාන අදහසකි. විශ්ව විද්‍යාල සිසුන් දේශපාලනික විය යුතු අතර එම දේශපාලනය විචාරශීලී එකක් විය යුතුය. එය මැති ඇමතිවරු සමග ප්‍රිය සම්භාෂණ වල යෙදෙන පටු දේශපාලනයෙන් ඔබ්බට ගිය ප්‍රතිපත්ති මූලික දේශපාලනයක් විය යුතුය. විශ්ව විද්‍යාලය තුල මතවාද මර්ධනය නොකළ යුතුය. දේශපාලන සංවාද සදහා නිදහස් අවකාශයක් පැවතිය යුතුය. උසස් දේශපාලන මතවාද බිහිකිරීමට ඉතිහාසය තුල ලෝකයේ විශ්ව විද්‍යාල ලබාදුන් දායකත්වය අතිමහත්ය. විශ්ව විද්‍යාල අදේශපාලනික වීමේ ප්‍රතිඵලය සමාජයේ දේශපාලන කරළිය තුල මතකය අහිමි කරගත් මැරයින් යෝධයින් බවට පත්වීමය.

විද්‍යාර්ථීයාගේ භූමිකාව

විශ්ව විද්‍යාලය තුල ශිෂ්‍යයන්ගේ මෙන්ම ආචාර්යවරුන්ගේ ද භූමිකාව හුදු අධ්‍යයන කටයුතු වලට සීමා නොවිය යුතු යැයි අපි සිතමු. අද වනවිට අප පීඨයේ සිසුන් දේශන ශාලාවට හා පුස්තකාලයට සීමා වී සිටී. අවම වශයෙන් විශ්ව විද්‍යාලයේ වාර්ෂිකව කෙරෙන සංස්කෘතික කටයුත්තකට හෝ සම්බන්ධ වීමට ඔවුන් තුල ඇත්තේ ඇල්මැරුණු හැගීමකි. සමාජ සංස්කෘතික දේශපාලන ප්‍රශ්න සම්බන්ධයෙන් විද්‍යාර්ථීන් අතර සංවාදයක් දක්නට නොමැති අතර අතරින් පතර හෝ පැවැත්වෙන සංවාදයකට වුව සහභාගී වීමේ උනන්දුවක් දැකිය නොහැක. චින්තනයක් නොමැති, අවිචාරවත්, අප්‍රබුද්ධ පිරිසක් විශ්ව විද්‍යාල තුලින් බිහිවීමට මේ තත්වය හේතු වී ඇත. ජාතික තලයේදී පරාවර්තනය වන්නේ විශ්ව විද්‍යාල තුල ඇති මෙම බුද්ධි හීනතාවය නොවේද? මෙම තත්වය වෙනස් වී දේශන ශාලාවේ සිට ආපන ශාලාව දක්වා දහසක් මත ගැටෙන,එහෙත් විද්‍යාර්ථීන් උනුන් පුද්ගලිකව නොගැටෙන බුද්ධිමය පරිසරයක් සරසවිය තුල ඇති විය යුතු යැයි අපි විශ්වාස කරමු.

විශ්ව විද්‍යාලය යනු ඉංජිනේරුවරුන්ගේ සංස්ථා ප්‍රධානීන්ගේ පමණක් නොව ගොවීන්ගේ, කම්කරුවන්ගේ ද බදු මුදලින් නඩත්තු වන ආයතනයකි. මේ නිසා විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍යයන් සහ ආචාර්යවරුන්ට සමාජයේ පොදු ප්‍රශ්න වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමේ සමාජ වගකීමක් පවතී. එම වගකීම පසෙකලා හුදෙක් තම ආත්ම ලාභය, වෘත්තීය සහ පටු පෞද්ගලිකත්වය අරමුණු කරගෙන ඔවුන් කටයුතු කරන්නේ නම් එය ඛේදවාචකයකි. විශේෂයෙන් මෑතකාලීනව ලංකාවේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය කඩාවැටීමේ ප්‍රවණතාවයක් අප අත්දකින අතර 18 ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සම්මත වීම, අධිකරණ පද්ධතිය දේශපාලනිකකරණය වීම, අපරාධ නඩු විධාන සංග්‍රහයට මර්දනකාරී සංශෝධන එකතු වීම වැනි සිදුවීම් මෙම කඩාවැටීමට උදාහරණ වෙති. මෙවැනි අසාධාරණයන් ඉදිරියේ කැමැත්තෙන් හෝ අකමැත්තෙන් මුනිවත රැකීම සහ ඒවා අනුමත කිරීම වෙනුවට ඒවාට එරෙහිව සක්‍රීයව පෙනී සිටීම සැබෑ විද්‍යාර්ථියාගේ සමාජ යුතුකමකි.

නිදහස් අධ්‍යාපනය සහ අධ්‍යාපනයේ නිදහස

අධ්‍යාපනය වරප්‍රසාදයක් ලෙස නොව අයිතියක් ලෙස අපි සලකමු.අධ්‍යාපනය මානව සංවර්ධනයේ අත්‍යවශ්‍ය කාරකයක් වන අතර ඒ සදහා සමාන අයිතියක් සමාජයේ සෑම පුරවැසියෙක්ටම පවතී. මෙම සම අයිතිය සාක්ෂාත් කරගත හැක්කේ නිදහස් අධ්‍යාපනය තුලිනි. වෙළදපොල බලවේග අධ්‍යාපනයේ එම ශිෂ්ටාචාරමය කාර්යය ඉටු කිරීමෙහිලා අසමත්ය. කෙසේවුවද මෑතකාලීනව අධ්‍යාපනය හුදු වෙළද භාණ්ඩයක් බවට පත්කොට පුද්ගලිකකරණය කිරීම රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්තිය බවට පත්වී ඇති ආකාරය අපි දකිමු.

ඉහත තත්වය හෙළා දකින අපි නිදහස් අධ්‍යාපනයේ වැදගත්කමත් අධ්‍යාපනයේ නිදහසත් ගැන ගැඹුරු සංවාදයක් විශ්ව විද්‍යාලය තුල ඇති විය යුතු යැයි සලකමු. අප මෙම ප්‍රකාශනයේ ආරම්භයේ සිට සාකච්ඡා කළ විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය, ශිෂ්‍ය ස්වාධිපත්‍යය, යහපත් අධ්‍යයන සංස්කෘතිය, ශිෂ්‍යයන්ගේ හා ආචාර්යවරුන්ගේ භූමිකාව යන කරුණු සියල්ල අවසන් වශයෙන් නිර්ණය වනු ඇත්තේ නිදහස් අධ්‍යාපනය සහ අධ්‍යාපනයේ නිදහස ශක්තිමත් වී තිබෙන ප්‍රමාණය මතය. බොහෝ අය මෙය අමතක කර දමා ඇති යුගයක නිදහස් අධ්‍යාපන අයිතිය වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම අපගේ අත්හළ නොහැකි යුතුකමක් ලෙස අපි විශ්වාස කරමු.

මෙලෙස අප ගොනු කරන ලද්දේ යහපත් විශ්ව විද්‍යාල සංස්කෘතියක් බිහිකරගැනීම වෙනුවෙන් ගුරු කොට ගත යුතු යැයි අප සලකන ප්‍රතිපත්තිමය මූලධර්මයන් සමූහයකි. අවිචාරවත් ලෙස එකා පසුපස එකා ගමන් කරන කුහුඹු රෑනක් වැනි යාන්ත්‍රික විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රජාවක් වෙනුවට විචාරශීලී බුද්ධියක් සහිතව කටයුතු කරන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය, මානව නිදහස වැනි වටිනාකම් ගුරු කරගනිමින් ප්‍රතිපත්තිගරුකව ක්‍රියා කරන විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රජාවක් බිහිවනු දැකීම අපගේ අපේක්ෂාවයි. මෙම අපේක්ෂාව මනෝරාජික යැයි ඇතැම් විට යමෙක් කීමට ඉඩ තිබේ. අප‍ට ඊට පිළිතුරු වශයෙන් කීමට ඇත්තේ වැඩවසම් ක්‍රමය මත පදනම් වූ රාජාණ්ඩු වෙනුවට වඩා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ආණ්ඩු ක්‍රමයක් ගැන යෝජනා කළ අයට මධ්‍යතන යුගයේ දී දමා ගසන ලද්දේද “මනෝරාජිකවාදී විම” පිළිබද චෝදනාවෙන් බවයි. ලෝකය සෑම විටම ප්‍රගතිය කරා ගමන් කළේ මනෝරාජික යැයි අද පෙනෙන දෙය අත්පත් කරගැනීමට මිනිසා කරන ලද අනවරත අරගලයෙහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙසය. අප ඉදිරිපත් කළ මෙම අදහස් සංවාදයට ලක්කරන මෙන් අපි ඔබෙන් ඉල්ලා සිටිමු. වඩා යහපත් විශ්ව විද්‍යාල සංස්කෘතියක් බිහි කිරීමෙහිලා උපකාරී වනු ඇත්තේ එලෙස සිදු කෙරෙන සංවාදයක් තුලින් ඇතිවන ක්‍රියාකාරීත්වයයි.

*ජයන්ත දෙහිඅත්තගේ / ලක්මාලි හේමචන්ද්‍ර / රමිදු පෙරේරා / රවී තිසේරා ( අවසන් වසර – නීති පීඨය කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලය )

අධ්‍යාපනය දීල තියෙන්නෙ ගහලයෙක්ට

ආණ්ඩුව අධ්‍යාපනය බාරදී තිබෙන්නේ පෞද්ගලීකරණය හිසේ තබාගත් ගහලයෙකුට යැයි ජනතා විමුක්ති පෙරමුනේ මධ්‍යමකාරක සභික, සමාජවාදී තරුණ සංගමයේ ජාතික සංවිධායක බිමල් රත්නායක මහතා පවසයි. බත්තරමුල්ල, පැලවත්ත පිහිටි එම පක්ෂයේ ප්‍රධාන කාර්යාලයේ අද (02) පෙරවරුවේ පැවති විශේෂ ජනමාධ්‍ය හමුවේදී ඒ මහතා මේ බව පැවසූ අතර එම මාධ්‍ය හමුව සඳහා සමාජවාදී ශිෂ්‍ය සංගමයේ ජාතික සංවිධායක නලින්ද ජයතිස්ස මහතාද සහභාගීවී සිටියහ.


මාජවාදී තරුණ සංගමයේ ජාතික සංවිධායක බිමල් රත්නායක මහතා...

"රාජපක්‍ෂ පාලනයට සම්බන්ධ දේශපාලන පොලීසිය සබරගමු විශ්වවිද්‍යාලයේ සාධාරණ ශිෂ්‍ය අරගලයට පහර දීම අප හෙලා දකිනවා.

පසුගිය වසර තිස් හතලිස් අවුරුද්දක කාල සීමාව තුල අතීතයේ නොවූ විරූ තරම් අධ්‍යාපනයේ විනාශයක් සිදු වෙමින් තිබෙනවා. මහින්ද රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිවරයාගේ උවමනාවන් මත අධ්‍යාපනය විනාශ කිරීමට පත් කළ එස් බී ඇමතිවරයාත් විශ්වවිද්‍යාල විනාශ කිරීම ශිෂ්‍යයන් මර්දනය කිරීම විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන් මර්දනය කිරීම අධ්‍යාපනය විකිණීම පෙර නොවූ පරිදි සිදු කරමින් ඉන්නවා. මේ ආණ්ඩුව පසුගිය අවුරුදු තුනක පමණ කාලය තුල විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍යයින් 1000 කට වැඩි ප‍්‍රමාණයකගේ පංති තහනම් තොට තිබෙනවා. සරසවි අධ්‍යාපනය විනාශ කොට තිබෙනවා. මෙම අධ්‍යාපන කප්පාදුව පිළිබඳව අපේ රටේ මෙන්ම ජාත්‍යන්තරයේත් දැඩි අවධානයට ලක් වුනා. මෙහි උච්ඡතම අවස්ථාවක් අප ඊයේ (01) සබරගමුවේදී දුටුවා. සබරගමු විශ්වවිද්‍යාලයේ පරිපාලනයේත් ශුභසාධනයේත් අති විශාල ගැටලු ගණනාවක් තිබෙනවා. එම විශ්වවිද්‍යාලය අව්වට වැස්සට පවා වසා දමන තැනට පත්ව තිබෙනවා. එම සරසවියේ සිසුන් ඉතාමත්ම දුෂ්කර කොන්දේසි යටතේ තමයි අධ්‍යාපනය ලබන්නේ.

සබරගමු විශ්ව විද්‍යාලයේ පීඨ 5ක් තිබෙනවා. එයට සිසුන් බඳවා ගැනීමේදී 2013 වසරේදී සිසුන් 500කින් පමණ කප්පාදු කර තිබෙනවා. සරසවියට ඇතුලත්වීමේ ගාස්තු තුන් ගුණයකින් වැඩි කළා. මේවට අදාලව ශිෂ්‍ය සංගම්, ආචාර්යවරු මේ සම්බන්ධයෙන් විවේචනයන්, විරෝධතාවන් ඉදිරිපත් කළා. මෙම තත්වය යටතේ රාජපක්‍ෂ පාලනය බොහෝ සෝභන ව්‍යාපෘති තමන්ගේ දේශපාලන උවමනාවන් වෙනුවෙන් යොදාගන්නා ආකාරයෙන්ම සබරගමුවේදීත් එවැනි සෝභන ව්‍යාපෘති විවෘත කිරීම් කරන්න උත්සාහ කළා. ගොඩනැගිලි ඉදිකිරීම් සම්පූර්ණ කර නැතිව තිබියදී ඇමතිවරුන් එම ගොඩනැගිලි විවෘත කිරීම් කරන්න උත්සාහ කළා. මෙම කප්පාදුවට සෝභන ව්‍යාපෘතිවලට ජනවාරි මාසයේ සිට සිසුන් සාමකාමී විරෝධතා ආරම්භ කළා. ශිෂ්‍ය කප්පාදුව වහාම නතර කරන්න කියලා සිසුන් ඉල්ලා සිටියා. ශ‍්‍රී ලංකාව සිසුන් බඳවා ගැනීම අඩුම මට්ටමක පවතින රටවල් 10න් එකක්. එමෙන්ම අධ්‍යාපනයට අඩුවෙන්ම මුදල් වෙනකරන රටක්.

සිසුන් උද්ඝෝෂණය කරන අතරේ පෙබරවාරි මාසයේ එස්. බී. ඇමතිවරයාත් විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනයත් ශිෂ්‍ය නායකයින් 5දෙනෙකුගේ ශිෂ්‍ය භාවය තහනම් කළා. ශිෂ්‍ය සංගමය තහනම් කළා. පරිපාළනය විසින් සරසවිය වසා දැම්මා. අනතුරුව සිසුන් සමග පරිපාලනය කළ සාකච්ඡාවේදී ශිෂ්‍යභාවය අහෝසි කළ සිසුන්ගේ ශිෂ්‍ය භාවය ලබා දීමට පරිපාලනය එකඟ වූ අතර සිසුන් තම අරගලය නැවැත්වීමටත් එකඟ වුනා. නමුත් පරිපාලනය පොරොන්දු වූ ඉල්ලීම් ඉටු කළේ නැහැ. ඒ වෙනුවට කළේ තව තවත් විනය කමිටු මගින් තවත් සිසුන් ප‍්‍රමාණයකගේ ශිෂ්‍යභාවය අහෝසි කිරීමයි. ඒ හේතුවෙන් සිසුන් උද්ඝෝෂණ ආරම්භ කළා. සබරගමු සරසවියේ තිබෙන්නේ රජයේ සහාය ලබන අත්තනෝමතික පරිපාළනයක්. එම අරගලයට ආණ්ඩුව තමන්ගේ දේශපාලන පොලීසියත් ගුවන් හමුදාවේ වාහනවලින් ගෙනා පිරිසත් යොදා සිසුන්ට පහර දුන්නා. සිසුන් 09ක් අත්අඩංගුවට ගන්නවා. ඉන් පස්දෙනෙක් පොලිස් ප‍්‍රහාරවලින් තුවාල ලබා රෝහල් ගත කරපු අයයි. ඒත් සිසු දඩයම තාම ඉවර නැහැ.

අධ්‍යාපනය පෞද්ගලීකරණය කරමින් පාඨමාලා විකුණමින් අධ්‍යාපනයට වෙන්කරන මුදල් කප්පාදුව සිදු කරමින් සිටින වතාවරණයකදී තමයි මෙවැනි මර්දනයක් දියත් වන්නේ. රාජපක්ෂ පාලනය උසස් අධ්‍යාපනය බාර දී තිබෙන්නේ මදාවි ඇමතිවරයෙක්ට. ඔහු සිසුන් දිහා බලන්නේ හිරකාරයන් දෙස බලන ජේලර් කෙනෙක් විදියටයි. ඔහු පෞද්ගලීකරණය ඔලුවේ තබාගෙන ඉන්න ඇමතිවරයෙක්. සබරගමුව සරසවිය වධකාගාරයක් බවට පත් කරගෙනයි තිබෙන්නේ. දේශපාලන පීඩාකාරී පරිපාලනයක් ගෙන යමින් ඉන්නවා. මෙයටම තමයි දේශපාලන පොලිසියත් යොදාගෙන තිබෙන්නේ. මේ පොලීසිය පහර දෙන්නේ ලී ඇඳ පොලු වලින්. ඉතාම ම්ලේච්ඡ ප‍්‍රහාරයක්. මේ පහර දෙන්නේ තමන්ගේ ශිෂ්‍ය නායකයන්ට විභාග ලිවීමේ අයිතිය ඉල්ලුවාට. විහිලුව වන්නේ මේ රත්නපුරය ප‍්‍රදේශයේදීම ඇඹිලිපිටිය ප‍්‍රාදේශීය සභාවේ සභාපති වන අමිල නැමැත්තා පොලිසි නිළධාරීන් දෙදෙනෙකුට පහර දෙනවා. දැනට දින පහක් ගත වී තිබෙනවා. ඔහු අත්අඩගුවට ගන්නේ නැහැ. සභාපති වරයා මාධ්‍යවලට වොයිස් කට් දෙනවා. පත්කර තිබෙන විශේෂ පොලිස් කණ්ඩායමට අත්අඩංගුවට ගන්න බැහැ. මේ රාජපක්‍ෂ පොලීසිය ඔහු අත්අඩංගුවට ගන්නේ නැහැ. රාජපක්ෂ පාලනය බෙලහීන දුර්වල කළ හැලි වලං හෝදන පොලීසිය තමන්ගේ නිළධාරීන්ට පහර දුන් පුද්ගලයින් අත් අඩංගුවට ගන්නේ නැහැ. පොලිසියේ ඉහළ නිලධාරීන් තමන්ගේ නිලධාරීන්ට පහරදුන් සැකකරුවන් අත්අඩංගුවට ගැනීම පසෙක තබා විශ්වවිද්‍යාල සිසුන්ට පහරදීම ඉතාම භයානක තත්වයක්. පහර කෑමට ලක් වූ පොලිස් නිළධාරියා ජනමාධ්‍යට ප‍්‍රකාශ නිකුත් කළා කියලා ඔහුට චෝදනා පත‍්‍රයක් ලබා දෙනවා. නමුත් පහර දුන් පුද්ගලයා ආණ්ඩුවේ රැකවරණය යටතේ ඉන්නවා.

රාජපක්‍ෂ පාළනය පවත්වාගෙන යන්නේ නීතිමය පාලනයක් නොවේ. දේශපාලන තග් සංස්තාවක්. පසුගිය දා සබරගමු ශිෂ්‍ය එකමුතුව විසින් පොලිස්පතිවරයාට ලිපියක් යොමුකොට තිබෙනවා. එයට අනුව නීති විරෝධී කල්ලි කණ්ඩායම් අළුයම කාළයේදී අංක තහඩු රහිත වාහනවලින් පැමිණ සරසවිය තුළ වෙඩි තැබීම් සිදු කරන බව සඳහන් කරනවා. නමුත් ඒ සම්බන්ධයෙන් කිසිදු පරීක්‍ෂණයක් නැහැ. පොලීසියට අනුව ඒවා රතිඤ්ඤා බවට පත් වී තිබෙනවා. මෙවැනි මැර සංස්ථා තමයි ආණ්ඩුව පවත්වාගෙන යන්නේ. එම මැර සංස්ථා පත්තර කන්තෝරු ගිනි තියනවා. විලච්චියේ නිධන් හාරනවා. කටුගේ බිඳිනවා. නමුත් සැකකරුවන් අත් අඩංගුවට ගන්නේ නැහැ. ආණ්ඩුවට සම්බන්ධ මැර කල්ලි නිසා සැක කරුවෝ අල්ලන්න බැරි බව ඉතාම පැහැදිළියි.

මෙම සිද්ධියේ විශේෂ කාරණයක් හෙලි කළ යුතුව තිබෙනවා. සබරගමු සරසවියේ ශිෂ්‍ය සංගමය තහනම් කළ බව ප‍්‍රකාශයට පත් කරන්නේ කීර්ති මහවැල්ලගේ විසින්. ඔහු ශ‍්‍රීලනිපයේ ගාල්ල දිස්ත‍්‍රික් හිටපු මන්ත‍්‍රීවරයෙක්. උසස් අධ්‍යාපන අමාත්‍යංශයේ පරිපාළනයේ නැති ශිෂ්‍ය කටයුතු අධ්‍යක්‍ෂ නැමැති තනතුරක් අටවා පත්වීමක් ලබා දී තිබෙනවා. ඔහු මගින් ආණ්ඩුව ශිෂ්‍ය සංගම් තහනම් කිරීමේ වැඩපිළිවෙල ක‍්‍රියාත්මක කොට තිබෙනවා. ආණ්ඩුවේ වන්දි භට්ටයින් දාගෙන ශිෂ්‍යයින් කප්පාදුව මැර කණ්ඩායම් ලවා ශිෂ්‍යයන්ට පහර දීමත් සිදු කරණ ආණ්ඩුව විශ්වවිද්‍යාල ආරක්‍ෂක අංශ ආණ්ඩු හිතවාදී ආරක්ෂක නිළධාරීන්ගෙන් පුරවමින් තිබෙනවා.

ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ලෙස අප මෙම සිදුවීම හෙලා දකිනවා. සබරගමු විශ්වවිද්‍යාලයේ ශිෂ්‍ය කප්පාදුව වහා නවත්වන ලෙසත් ශිෂ්‍ය නායකයින්ට විභාගවලට පෙනී සිටිමේ අයිතියත් වහා ලබා දිය යුතු බව ආණ්ඩුවට අවධාරණය කරනවා. එමෙන්ම ශිෂ්‍ය සංගම් තහනම වහා ඉවත් කළ යුතුයි. සිසුන්ට එරෙහිව තිබෙන නඩු කටයුතු වලින් ඔවුන් වහා නිදහස් කළ යුතුයි. මේ ආණ්ඩුව හොරුන්, මිණීමරුවන් මංකොල්ලකාරයින්, ගුදම් ගිනි තියන්නන්, එතනෝල් ජාවාරම්කාරයින් රකින ආණ්ඩුවක්. මේ පාලනය අධිකරණය විනාශ කරන, පත්තර ගිනි තියන පාලනයක් ගෙන ගෙනයමින් තිබෙන නීති විරෝධී පාළනයක්. ව්‍යවස්ථාව පවා උල්ලංගනය කරමින් සිටින ආණ්ඩුවක්. අධ්‍යානය විනාශ කිරීමට අත තබා තිබෙන ආණ්ඩුවක්. මෙය දුර්දාන්ත, ඒකාධිපති පාලනය අධ්‍යාපනය විනාශ කිරීමට ගිවිසගෙන සිටින පාළනයක්. ඒ නිසා අපි ජනතාවට කියා සිටින්නේ මෙ සිදුවීම් හරහා තමන්ගේ අයිතීන් කප්පාදු කරන පාලනය තේරුම් ගන්නා ලෙසයි. ඒ වගේම සබරගමුවේ ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන් ආරම්භ කර තිබෙන සාධාරණ සටනට සහාය ලබාදෙන ලෙසත් සාධාරණ සටන් වෙනුවෙන් ඉදිරියට එන ලෙසත් ජනතාවගෙන් ඉල්ලා සිටිනවා."

සමාජවාදී ශිෂ්‍ය සංගමයේ ජාතික සංවිධායක නලින්ද ජයතිස්ස මහතා...

"විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනය පෞද්ගලීකරණයට මුල් වූයේ එක්සත් ජාතික පක්‍ෂ පාලනයයි. 78-88 කාලයේදී ජේ. ආර්. ජයවර්ධන මහතා අධ්‍යාපනය පෞද්ගලීකරණය සිදු කරගෙන ගියා. අධ්‍යාපනය පෞද්ගලීකරණයේත් ශිෂ්‍ය මර්දනයේත් පියා ජේ. ආර්. ජයවර්ධනයි. මේ ආණ්ඩුව ජේ. ආර්. ජයවර්ධනත් අභිබවා තිබෙනවා. පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල පමණක් නොව පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලත් ආරම්භ කර තිබෙනවා. උපාධිය විකුණමින් යනවා. ශිෂ්‍ය සංගම් 06ක් තහනම් කර තිබෙනවා. සිසුන් දහසකට වැඩි ගණනකගේ පංති තහනම් කොට තිබෙනවා. සිසුන් දෙදෙනෙකුගේ ජීවිත බිලිගෙන තිබෙනවා. යාපනයේ සිසු උද්ඝෝෂණයට පහර දුන්නා. එම විශ්වවිද්‍යාලයේ ශිෂ්‍ය නායකයා මාස ගණනාවක් රඳවාගෙන සිටියා. රුහුණු විශ්වවිද්‍යාලයේ ශිෂ්‍ය සංගම් සභාපතිවරයාට මැර කණ්ඩායම් පහර දුන්නා. පොලීසිය පැමිණිළි භාර ගත්තේ නැහැ. එම මර්දනයේ එක අවස්ථාවක් තමයි සබරගමු විශ්වවිද්‍යාල සිසුන්ට පහර දීම. පොලීසිය හා විශේෂ කාර්ය බලකායේ සෙබලුන් පහර දුන්නේ එම ස්ථානයේ සිටි සිසුන්ට පමණක් නොවෙයි. පඹහින්න ප‍්‍රදේශයේ නිවෙස්වල සිටි සිසුන්ට පවා පහර දුන්නා. සිසුන් 50ක් රෝහල් ගත කළා.

මෙම සිද්ධි සම්බන්ධයෙන් අදහස් දක්වන එස්. බී. දිසානායක ඇමතිවරයා කියන්නේ පංති තහනම් කළ සිසුන්ට කිසිම සමාවක් දෙන්නේ නැහැ කියලා. ඒ විතරක් නොවෙයි. ඔවුන්ගේ සාධාරණත්වය වෙනුවෙන් පෙනී සිටි මාරාන්තික උපවාසයේ නිරත වූ සිසුන්ටත් සමාවක් නොදෙන බව ඔහු කියා සිටිනවා. එස්. බී. ඇමතිවරයා අධ්‍යාපනය විනාශ කිරීමට පත්කළ ගහලයෙක් බවට පත් වෙලා. ඔහු දැන් පොල්පොට් දිසානායක වෙලා. ඔහු සිසුන්ගේ මාරයෙක් බවට පත් වෙලා. විශ්වවිද්‍යාල තුළ මර්දනකාරී වැඩපිළිවෙලක් ගෙන යෑම සඳහා අවශ්‍ය පරිපාලනයක් ගොඩනගමින් සිටිනවා. විශ්වවිද්‍යාල ප‍්‍රතිපාදන කොමිසන් සභාවේ සභාපතිනියගේ ස්වාමියා කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයට උපකුලපතිවරයා ලෙස පත් කරලා පවුල් පාළනයක් ගෙන යමින් තිබෙනවා. පේරාදෙනියටද නියෝජ්‍ය උපකුලපතිවරයා ලෙස එස්. බී. හෙන්චයියෙක් පත් කරලා. එම නිසා ආණ්ඩුවට අපි බලකරනවා ශිෂ්‍ය මර්දනය වහාම නතර කරන්න කියලා. ඒ වගේම අධ්‍යාපනය පෞද්ගලීකරණය වහාම නතර කරන්න කියලා. එසේ නැතිනම් නිදහස් අධ්‍යාපන අයිතීන් ලබා ගැනීම සඳහා ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරත් විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන් මේ රටේ කම්කරු ජනතාව නිදහස් අධ්‍යාපනයට ඇල්මක් දක්වන සියලු ජන කොටස් සම්බන්ධ කර ගනිමින් දැවැන්ත අරගලයක් දියත් කිරීම නතර කරන්න ආණ්ඩුවට බැරි වෙයි. ඒ වගේම විශ්වවිද්‍යාල තුළ සිදුකරන දේශපාලනීකරණය නතර කරලා සිසුන්ට ඉගෙන ගැනීමට ඇති අයිතිය තහවුරු කරන්න කියලා අපි ආණ්ඩුවට බලකරනවා."

Saturday, June 1, 2013

සබරගමුවේ සිසුන්ට කදුළුගෑස් බැටන් පොලු ප්‍රහාර


සබරගමුව සරසවියේ සිසුන් අද දින කොලඹ- බදුල්ල   ප්‍රධාන මාර්ගයේ පඹහින්න මන්සන්දියේ අරාම්භ කල උපවාසයට පොලීසිය හා ගුවන් හමුදා සෙබළු එක්ව බැටන් පොලු හා කදුළුගෑස් ප්‍රහාරක් එල්ල කර තිබේ.

සබරගමුව සරසවියේ මහා ශිෂ්‍ය සංගමය ඇතුළු පීට ශිෂ්‍ය සංගම් 5 තහනම් කිරීමත් සිසු නායකයින් 4 දෙනෙකුට පැන වූ අසාධාරණ පන්ති තහනම ඉවත් කරන ලෙස ඉල්ලා සිසුන් අඛණ්ඩව සටන් කල අතර අද උදෑසන සිසුන් 1000ක පමණ පිරිසක් පඹහින්න මන්සන්දියේ මාරාන්තික උපවාසයක් ආරම්භ කලේය. මෙම උපවසයට පොලිසිය හා ගුවන් හමුදා බටයන් එක්ව කදුළු ගෑස් හා බැටන් පොලු ප්‍රහාරයක් එල්ල කර සිසුන් 5දෙනෙක් අතඩන්ගුවට ගෙන තිබේ.

Thursday, May 30, 2013

සබරගමුව සිසුන් අඛන්ඩ අරගලයේ

අසාධාරණ ලෙස තහනම් කල ශිෂ්‍ය සංගම් හා සිසු නායකයින්ගේ පන්ති තහනම ඉවත් කරන ලෙස බලකරමින් 29 දින උද්ඝෝෂණ ව්‍යාපාරයක නිරත වීමෙන් පසු සිසුන් උපවාසයක් ආරම්භ කරන ලදී.

සිසුන් එහිදී වැඩි දුරටත් කියා සිටියේ පරිපාලනයේ මුග්ධ තීන්දුව හකුලා ගන්නා තුරු සිසු අරගල කිසි විටකත් නතර නොකරන බවත්,සිසුන් බයවද්දා සිසුන්ට මරණ තරජන එල්ල කර නම් මෙම ප්‍රශ්නයට විසදුම් ලබා දීමට පරිපාලනය කටයුතු කරන්නේ නම් ඒ සදහා මුහුන දීමට තමන් සුදාන් බව සිසුන් දැඩි ලෙස කියා සිටියේය.

Tuesday, May 28, 2013

සබරගමුව සිසුන්ට එල්ල කල වෙඩි ප්‍රහාරයට එරෙහිව උද්ඝෝශණයක්

24 වන දින අළුයම සබරගමුව සරසවි සිසුන්ට එල්ල කල වෙඩි ප්‍රහරයට එරෙහිව අද දින දැවැන්ත විරෝධතාවක් ක්‍රියාත්මක කෙරිනි. සබරගමුව සරසවියේ පාලනාධිකාරිය විසින් සිදු කර තිබෙන ශිෂ්‍ය සංගම් තහනම හා සිසුන්ට පනවා ඇති අසාධාරණ තීන්දු හකුලා ගන්නැයි බල කරමින් සබරගමුව සරසවි සිසුන් උපකුලපති කාර්යාලය ඉදිරිපිට සත්‍යග්‍රහායක් ආරම්බ කල අතර පසුගිය 24 දින අළුයම 1.45 පමන ආණ්ඩුවේ මැරයන් පිරිසක් පැමින සරසවිය ඉදිරිපිට අහසට වෙඩිතබා පලාගොස් තිබේ. තවද සිසු නායකයන්ට දිගින් දිගටම මරන තර්ජන එල්ල කරන අතර සිසුන්ගේ ගැටළු විසදීමට ආණ්ඩුව කිසිදු ක්‍රියාමර්ගයක් ගෙන නැත. මෙම ගැටළු වලට වහා විසදුම් ලබාදෙන ලෙස බල කරමින් අද දහවල් සරසවිය ඉදිරිපිට උද්ඝෝශනයක් ක්‍රියත්මක කෙරිනි

Thursday, May 9, 2013

විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනයේ අදුරුතම කාල පරිච්ඡෙදය!

සමකාලීන විශ්වවිද්‍යාලයෙහි මූලික කාර්යභාරය වන්නේ අගතියෙන් තොරව සත්‍යය ගවේශණය පෙරදැරි කරගත් ඉගැන්වීම හා පර්යේෂණයයි. මෙම කාර්යභාරය ඉටුකර ගත හැක්කේ ඉගැන්වීම හා පර්යේෂණය කරගෙන යාම සඳහා බුද්ධිමය නිදහස හා විශ්වවිද්‍යාල ස්වාධීනත්වය පවත්වා ගැනීම, ආවේනික හා ස්වාධීන ප‍්‍රමිතීන් / ප‍්‍රමුඛතා සහ දේශාන්තරත්වයට අදාළ අයුරින් විවිධ විෂයධාරා විකාශනය මගිනි. තවදුරටත්, ලීමා සහ බොලොඥ ප‍්‍රකාශන මගින් අවධාරණය කෙරෙනුයේ විශ්වවිද්‍යාල ස්වාධීන සංවිධාන ලෙස පවත්වා ගැනීම මගින් ඒවා විවිධ සංස්කෘතීන් වලට අයත් ශිෂ්‍යයන් හා පර්යේෂකයන් ආකර්ෂණය කරගැනීමේ වැදගත් කමයි.

කෙසේ වෙතත්, ස්වාධීනත්වය පිරිහීයාම දේශපාලනීකරණය වර්ධනය වීම හේතුවෙන් ශී‍්‍ර ලංකා විශ්වවිද්‍යාල (ගෝලීය සන්දර්හය අනුව බලන කල්හි), විශ්වවිද්‍යාල තත්වය නැතිව යාමේ අවදානමට ලක් වෙමින් පවතී. ගුණාත්මක අධ්‍යාපනයට ආයෝජනය කරන රජයක් ඒ සඳහා ප‍්‍රමාණවත් සම්පත් දායකත්වය සහතික කිරීමට අමතරව අධ්‍යාපන නිදහස හා ස්වාධීනත්වය ද සහතික කළ යුතුය. දැනට ශී‍්‍ර ලංකා රජය පැහැදිලි වශයෙන්ම විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනය, වෙළඳ භාණ්ඩයක් මෙන් සලකන අතර, විශ්වවිද්‍යාල සමායාත වස්තු වශයෙන් ද, විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යයන පරිපාලකයන් (උපකුලපතීන්, සහාය උපකුලපතීන්, පීඨාධිපතිවරුන් වැනි අය) ව්‍යාපාර කළමණාකරුවන් සේ සලකයි. රජය අපේක්‍ෂා කරනුයේ විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලකයන් සිය වැඩසටහනට අනුගත වීම කෙරෙහි පමණකි.

මේ අනුව රජය විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලකයන්ගෙන් පහත දෑ අපේක්‍ෂා කරයි.

1. සිය අභිමතයට අනුකූල ලෙසින් පීඨයන් පවත්වා ගැනීම.

2. අවම සම්පත් ප‍්‍රමාණයක් ලබාදීම හා වියදම් කපා හැරීම මගින් ලාභය ‘උපරිම’කරගැනීම.

3. ගුණාත්මක තෘතීයික අධ්‍යාපනයේ පරම නිර්ණායකය වෙළඳපොල අවශ්‍යතා සපුරා ගැනීම මගින් අධ්‍යාපනයේ අරමුණ මූලික වශයෙන් වෙනසකට භාජනය කිරීම.

4. මුදල් අයකෙරෙන පාඨමාලා ක‍්‍රමයෙන් හඳුන්වා දීම මගින් විශ්වවිද්‍යාලයට බඳවා ගැනීම සඳහා ගුණාත්මක අධ්‍යාපනයට වඩා මුදල් ගෙවීමේ හැකියාව නිර්ණායකයක් සේ සැලකීමයි.

මේ මගින් විශ්වවිද්‍යාල උපාධි කඩ බවට නියතයෙන්ම පත්වන අතර මුලින් සඳහන් කළ පරිදි කීර්තිමත් විශ්වවිද්‍යාලයන් හා බැඳුනු ස්වාධීනත්වය හා අධ්‍යාපන නිදහස සක‍්‍රීයව මැඩපවත්වනු ඇත. මෙය අපේක්‍ෂිත පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල මෙන්ම පවතින විශ්වවිද්‍යාල සඳහා ද වූ ක‍්‍රියා පිළිවෙත වනු ඇත. වගකීමෙන් තොර දේශපාලන ගැත්තන් පරිපාලනයේ ප‍්‍රධාන තනතුරුවලට පත්කර ගැනීමේ ශාපනයට අද ශී‍්‍ර ලංකාවේ විශ්වවිද්‍යාල පද්ධතියට වන්දි ගෙවීමට සිදුවී ඇත.

පෙර නොවූ විරූ දේශපාලනීකරණය හා ස්වාධීනත්වය බිඳවැටීම හේතුවෙන් මෙම ආයතන ජනතාවගේ නෙතට ලක්වන්නේ රිණාත්මක ආකාරයෙනි.මෙසේ වී ඇත්තේ විශ්වවිද්‍යාල ස්වාධීනත්වය හා අධ්‍යාපන නිදහස අවබෝධ කර ගැනීම හා ගෞරවාන්විතව සැලකීමේ වැදගත්කම පරිපාලකයන්ට හා රජයට ඒතතු ගැන්වීම සඳහා මහජනතාව උනන්දුකොට රජයට දැඩි පීඩනයක් ඇති කරනුවස් විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්ය සංගමය එහ ශාඛා මගින් ගනු ලැබූ උත්සාහයන් ද පවතිත්දීම ය.

විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්ය සංගමයේ අප විසින් වෘත්තීය සමිති කි‍්‍රයාමාර්ගය අවසන් වූ විට විශ්වවිද්‍යාල ස්වාධීනත්වය අධ්‍යාපන නිදහස සහ දේශපාලනීකරණය සම්බන්ධයෙන් ඒ ඒ විශ්වවිද්‍යාල සනාතන සභාවාර පැවැත්වීමට තීරණයක් ගනු ලැබීය. එසේ වුවත්, රජය දේශපාලන මැදිහත්වීම පෙර නොවූ මට්ටමට ගෙන එයින් අපේ විශ්වවිද්‍යාලවල ස්වාධීනත්වය උල්ලංඝනය කිරීම සඳහා වෙර ගනී. පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ උපකුපතිවරයා පත් කිරීම දිගින් දිගටම පවත්නා මතභේදයක් බවට පත්ව තිබීම මී මනා නිදසුනකි. ශී‍්‍ර ලංකාවේ විශ්වවිද්‍යාලයන් අතර පැරණිතම වුවක් වන පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලය (සිලෝන් යුනිවර්සිටියද ඇතුළත්ව) ද මින් ගැලවිය නොහැකි විය. පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලය අවම සිදුසුකම් සහිත අපේක්‍ෂකයා රජය විසින් තෝරා ගන්නා ලද්දේ සාවද්‍ය පාලනය හා පෞද්ගලික වාසි ඉස්මතු වන ආකාරයෙනි. පවත්වනා කි‍්‍රයා පිළිවත්වලට අනුකූලව කි‍්‍රයාකරවීම ඒත්තු ගැන්වීම සඳහා පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ ආචාර්ය සංගමය (FPUTA)නව උපකුපලපති වරයා නිල වශයෙන් හමුවී තමා නායකත්වය ලබාදෙන ආචාර්ය සංගමයේ විශ්වාසය දිනාගැනීමේ වැදගත්කම පෙන්වා දෙන ලදී.

එහෙත් ඒ එසේ නොවීම නියෝජ්‍ය උපකුපති පත්කිරීමද ඉන් පසු සිදුවූයේ ආචාර්ය සංගමය නොව රජයට පක්‍ෂපාතී පරිපාලකවරුන්ගේ අභිලාෂයනට අනුකූල අන්දමිනි. පත්කරනු ලැබූ පුද්ගලයා සිය හිතුවක්කාර හා අධම චරියාවන් නිසා ශිෂ්‍යයන් මෙන්ම ආචාර්ය මණ්ඩලය මෙන්ම දෙපාර්ෂවය කෙරෙහි මෙන්ම විරෝධාකල්පයන් ඇත්තෙකු වූ හෙයින් වැදගත් වගකීම් දරණ නිලයකට මනා සිහියෙන් යුත් පරිපාලනයක් විසින් පත් කල යුතුව නොතිබුණි. එයට විරෝධය පෑමක් වශයෙන් සියළුම පීඨවල ආචාර්යවරුන් විසින් අත්සන් කරණු ලැබූ පෙත්සකම් සිය සංගමය විසින් නියෝජ්‍ය උපකුපති තනතුරට වෙනත් කෙනෙකු පත්කිරීම සඳහා ඉල්ලමින් ඉදිරිපත් කරන ලදී.

එහෙත් එය නොසලකා හරින ලදී. මේ අන්දමින් ස්වාධීනත්වය එරෙහිව පෙර නොවූ විරූ සම්භාදක නවත්වාලනු සඳහා පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ ආචාර්ය සංගමය විසින් විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්ය සංගමය හරහා 2013 දෙසැම්බර් 17 වන දින සංකේත වැඩවර්ජනයක් පවත්වන ලදී. එයට පරිපාලනයෙන් ධනාත්මක ප‍්‍රතිචාරයක් නොලැබුන හෙයින් නියෝජ්‍ය උපකුපති හා ඝෘජුව සම්බන්ධ සියළු ස්වචේඡා තනතුරුවලින් ඉවත්වීමට ආචාර්ය සංමගය තීරණය කරන ලදී.

එසේම විශ්වවිද්‍යාල ස්වාධීනත්වය අධ්‍යයන නිදහස පරිහානියට යාමට එරෙහිව තීරණාත්මක අවස්ථා සංසිද්ධි ආදියෙහි අධ්‍යයන කාර්ය මණ්ඩලය විසින් තීරණය කරනු ලබන පරිදි විරෝධතා දක්වනු ඇත. මේ වසරේ උපාධිප‍්‍රධානෝත්සවය හා රාතී‍්‍ර භෝජනයට වැලකී සිටීමට ද අධ්‍යයන කාර්ය මණ්ඩලය සලකා බලමින් සිටී. මෙම අවස්ථාව ශිෂ්‍යයනට කෙතරම් වැදගත්ද යන අවබෝධයෙන් හා සංවේදීතාවයෙන් යුත් හෙයින් මෙය අවසාන උපාය මාර්ගයක් වනු ඇත. මෙබඳු පියවරක් ගැන අකමැත්තෙන් හෝ සලකා බලමින් සිටිනුයේ පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ දේශපාලනීයකරණය වූ පරිපාලකයන් විසින් සමස්ත අධ්‍යයන කාර්ය මණ්ඩලයේ අභිලාෂය කෙරෙහි දක්වන අධම මෙන්ම අසංවේදී බවට සිය විරෝධය දැක්වීම වශයෙනි. නියේජ්‍ය උපකුලපති සහභාගි වන සියළු රැස්වීම්ද සාමජිකයන් විසින් වර්ජනය කරනු ලැබ ඇත. මැතදී පීඨමණ්ඩලයක් නියෝජ්‍ය උපකුලපති විසින් එම මණ්ඩලය ඇමතීමට උත්සාහ ගැනීමේදී විසිර ගොස් ඇත. දැන් නියෝජ්‍ය උපකුපතිවරයා විසින් පීඨ මණ්ඩල ඇමතීමට උත්සාහ නොකරයි. මෙකී කි‍්‍රයා මගින් විශ්වවිද්‍යාලවල සිදුවන පෙර නොවූ විරූ කි‍්‍රයාවලට විරෝධතා මගින් අභියෝග කිරීම ද සාමජිකයත්වයට හැකි වී තිබේ.

නිසි දේ කිරීම සඳහා පාලකයන්ට බලපැම් කිරීමට ගත් මෙබදු උත්සහයන් පැවතියද මෑත සිදුවීම් පෙනී යන්නේ පාලකයන් හා ඔවූනට දිරි දෙන්නන් තුල ඇති දරඳඬූ ස්වභාවයයි.මෑතදී(අධ්‍යන කාර්යමණ්ඩලය පමනක් නොව)පීඨ සභාව ගත් තීරනඳ පසෙකලා වෛද්‍ය පීඨයේ පීඨාධිපති වරයා අනියම් ක‍්‍රම මගින් සැක සහගත අධ්‍යාපන වාර්තා සහිත සිසුන් දස දෙනකු එම්.බී.බී.ඇස් පාඨමාලාව සඳහා මග සලසා ඇත. ලැබී ඇති ඇති ආරංචිවලට අනුව මෙම ශිෂ්‍යයන් විසින් සිය අධ්‍යාපන සිදුසුකම්වලට අඩුපාඩු සඳහා හිලව් වන පරිදි විශාල ධන සම්භාරයක් ගෙවනු ඇත.

මෙයින් නොනැවතී එම තීරණවලට එරෙහි වී විරෝධතා දැක්වූ අධ්‍යයන කාර්යමණ්ඩල සාමාජිකයන්ට තර්ජන ගර්ජන කිරීමට අදාල දේශපාලන හාම්පුතුන් හා ඔවුන්ගේ ගැත්තන් කි‍්‍රයාත්මක වූ බව ද සැලයි. අදාල අධිකාරීන්ගේ පැහැදිලි අවශ්‍යතාවය වී ඇත්තේ පේරාදෙණිය වෛද්‍ය පීඨය උපාධි කඩයක් බවට පත්කිරීම වන අතර කනගාටුවට කරුණ වන්නේ විශ්වවිද්‍යාල පාලකයන් විසින් ඊට ඉඩ සලසා දීමයි. එසේ වුවත් මෙම මනා සැලසුමකින් කි‍්‍රයාත්මක කල මෙම උත්සාහය සිය මූල ධර්මය කෙරෙහි දැඩිව බැඳී සිටින වෛද්‍ය පීඨ සභාව විසින් ව්‍යර්ථ කරනු ලැබ ඇත.පෙර නොඇසූ විරූ මෙබදු අකටයුතු කම් පිළිබඳ පුවත් සමස්ත විශ්වවිද්‍යා පද්ධතිය තුලින් මතුවන පුවත් අතර වේ.

මේ රටේ විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනයේ අදුරුතම කාල පරිච්ෙඡ්ද ලෙස හැඳින්විය හැකි මෙම අවස්ථාවේ සිය අයිතිවාසිකම් රැකගැනීම සඳහා සිය අරගලය තීවුර කිරීමට ශී‍්‍ර ලාංකීය අධ්‍යයන කාර්ය මණ්ඩලයට කාලය එළඹ ඇත යනු අපි විශ්වාස කරමු. අපගේ ආයතන පමනක් නොව අභිමානයට ද වින කරන අදුරදර්ශී නරුමයන්ට එරෙහිවීමට එකසත්ව නැගී සිටීමට අවස්ථාව පැමිණ ඇත. අප නිවැරදි යැයි විශ්වාස කරන දේ වෙනුවෙන් නිර්භයව ඉදිරිපත් වීමේ අවස්ථාව එළඹ ඇත.

Sunday, May 5, 2013

විශ්වවිද්‍යාල පෞද්ගලීකරනයේ රජයේ රහස් වැඩපිලිවෙල.

                                                බාගතකිරීමට මෙතනින්

Friday, May 3, 2013

මාලඹේ උපාධි කඩය

ජනාධිපති අරමුදලෙන් මාලඹේ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයට ශිෂ්‍යයන් දස දෙනෙකුට ශිෂ්‍යත්ව ලබා දීම. අගමැතිවරයා ඇතුළු පිරිස විසින් එම ආයතනයට අනුබද්ධ ශික්ෂණ රෝහලක් විවෘත කිරීම.....
හොරකම් කරපු මුදලින්, හොර තිප්පලකට දාන දෙනවා වගේ වැඩක්.... -වෛද්‍ය පීඨ ශිෂ්‍ය කි‍්‍රයාකාරී කමිටුව-

‘‘ආණ්ඩුව මාලඹේ උපාධි කඩය පවත්වගෙන යන්න පුළුවන් උපරිම මැදිහත්වීම කරමින් ඉන්නවා. ඒ පිළිබඳව ජනතාව තුළ යහපත් චිත‍්‍රයක් හදන්න නිරුවතින් රඟන තත්වයකට දැන් පත්වෙලා. ජනාධිපතිවරයාගේ සිට එක පෙළට පහළට සියළු දෙනා දැන් මේ රංගනයට සහභාගී වෙලා. අධ්‍යාපනය ලැබීමට ඇති අයිතිය තව දුරටත් පැවතිය යුතුයි කියලා හිතන සියළු දෙනා මේ තත්වය පරාජය කරන්න පෙරට ආ යුතුයි කියලා අපි ඉල්ලා සිටිනවා.’’

වෛද්‍ය පීඨ ශිෂ්‍ය කි‍්‍රයාකාරී කමිටුවේ කැඳවුම්කරු නජිත් ඉන්දික සහෝදරයා මෙම අදහස් ප‍්‍රකාශ කළේ පසුගිය 25 වන බ‍්‍රහස්පතින්දා මරදාන CSR ශාලාවේ පැවති මාධ්‍ය හමුවකදී

වැඩි දුරටත් අදහස් දැක්වූ ඒ සහෝදරයා...

වෛද්‍ය පීඨ ශිෂ්‍ය කි‍්‍රයාකාරී කමිටුව විදිහට මෙහෙම මාධ්‍ය හමුවක් සූදානම් කරන්න ආසන්න හේතූන් දෙකක් තියනවා. පළමුවැන්න තමයි පසුගියදා ජනාධිපතිවරයා අතින්, ජනාධිපති අරමුදලෙන් මාලඹේ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයට ශිෂ්‍යයන් දස දෙනෙකුට ශිෂ්‍යත්ව ලබා දීම. අනෙක් කාරණාව තමයි අගමැතිවරයා ඇතුළු පිරිස විසින් එම ආයතනයට අනුබද්ධ ශික්ෂණ රෝහලක් විවෘත කිරීම. පසුගිය අපේ‍්‍රල් මාසයේ මුල් සතියේ මේ සිද්ධීන් දෙකම සිද්ධවුනේ දැවැන්ත මාධ්‍ය සංදර්ශන සහිතව. බලා හිටපු ජනතාවට ‘‘මේක නම් මාරයි’’ කියලා හිතෙන තරමට ආණ්ඩුව මේ සඳහා මැදිහත් වෙලා තිබුණා. අපි අද මාධ්‍ය හමුව පවත්වන්නේ ඒ කියන විදිහට මේක මාර නෑ, මේක සමස්ත සමාජයක අනාගතයට මරු කැඳවනවා කියන යථාර්තය පැහැදිලි කරන්න.

2008 වසරේ ඉදිකරපු මාලඹේ SAITM ආයතනයට ආණ්ඩුවේ සෘජු අනුග‍්‍රහය ලැබෙන්න පටන් ගත්තේ 2010 මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයාගේ වත්මන් ආණ්ඩුව පත්වුනායින් පස්සේ. උසස් අධ්‍යාපන ඇමති කමට එස්.බී. මහත්තයා පත්වීමෙන්ම ආණ්ඩුවේ අධ්‍යාපන ප‍්‍රතිපත්තිය පැහැදිලි වෙනවා. ඔවුන් තමන්ගේ උසස් අධ්‍යාපන ප‍්‍රතිපත්තිය අධ්‍යාපන පෞද්ගලීකරණයයි, පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල ඉදිකිරීමයි කියන එක ඉතිහාසයේ පළමු වතාවට නිළ වශයෙන් පිළිගත්තා, ඒ අනුව කටයුතු කිරීම ඇරඹුවා. ඒ අනුව තමයි 2011 සැප්තැම්බර් මාසයේ ඉදිරිපත් කළ විශේෂ ගැසට් පත‍්‍රයක් මඟින් මාලඹේ ඒ උපාධි විකුණන ආයතනයට රෝහලක් ඉදිකරගන්නය කියලා රුපියල් මිලියන 600 ක මුදලක් ලබා දෙන්නේ. එහෙම කරන්නේ අවසන් වසර නිමකරන්න අවශ්‍ය පහසුකම් නැතිව, ඒවාට අවශ්‍ය ප‍්‍රතිපාදන වෙන් කරන්නේ නැතිව රජරට වෛද්‍ය පීඨයේ ශිෂ්‍යශිෂ්‍යාවන්ගේ ජීවිත අවුරුද්දකට අධික කාලයකින් පසුපසට ගියපු යථාර්තයක් ඇතුළේ. අනෙක් විශ්ව විද්‍යාලවල තත්වයත් මේකම තමයි.

ශිෂ්‍යයන්ගේ උසස් අධ්‍යාපනය ගැන ඒ ආකාරයේ දැක්මකින් ඉන්න ආණ්ඩුව තමයි ශිෂ්‍යයන් 10 දෙනෙකුට සරසවි වරම් දෙන්න මේ තරම් දඟලන්නේ. ඒකත් දැවැන්ත මාධ්‍ය සංදර්ශනයක් එක්ක. මුලින්ම කැබිනට් ප‍්‍රකාශක මාධ්‍යයට කියනවා උසස්පෙළ ඉහළින් සමත්වෙලා සරසවි අවස්තා නොලැබුණු සිසුන් ගැන ජනාධිපතිවරයට හුඟක් දුක හිතිලය වගේ කතාවක්. ඊට පස්සේ ජනාධිපතිවරයම රැස්වීම කිහිපයක කියනවා මොනවා හරි කරන්න ඕන මේකට, මාර ප‍්‍රශ්නයක්, ශිෂ්‍යයෝ ගොඩක් ඉහළින් උසස්පෙළ සමත් වෙලා සරසවි අවස්තා නොලැබී ඉන්නවා කියලා. ඊට පස්සේ තමයි විසඳුම විදියට මාලඹේ උපාධි විකුණන ආයතනයට ශිෂ්‍යත්ව 10 ක් ලබා දෙන්නේ මාධ්‍ය එහෙම කැඳවලා. අපි අහනවා දැන් හරිද කියලා. දැන් මේ හදන්නේ ජනතාවගේ අධ්‍යාපනය විනාශ කරන මෙවැනි උපාධිකඩ වලට ඒවායේ යථාර්තය වහලා, පුණ්‍යායතන වගේ ප‍්‍රතිරූපයක් හදන්න.
අනෙක තමයි ශික්ෂණ රෝහලක් විවෘත කිරීම. ඔවුන් කියනවා මෙය ඇඳන් 1001ක් සහිතව ලංකාවේ මෙතුවක් කාලයකට ඉදිකරපු විශාලතම ශික්ෂණ රෝහලයි කියලා. අගමැතිවරයා තමයි ඒක විවෘත කරන්න සහභාගී වෙන්නේ. අපිට ඒ සම්බන්දව පැහැදිලි කිරීමක් තියනවා. අනෙක් කාරණා සියල්ලම නොසලකා හැරියත් අපි දන්නවා ලංකාව ඇතුළේ පෞද්ගලික රෝහලකින් අධ්‍යාපනය දීලා වෛද්‍යවරයෙක් බිහිකරනවා කියන එක යථාර්තයක් නෙමෙයි. මොකද ඇඳන් තිබුණට ඇඳන් වලට බෑ වෛද්‍යවරු හදන්න.

අපි තේරුම් ගත යුතුයි ඇයි මෙහෙම වෙන්නේ කියන කාරණාව. උසස් අධ්‍යාපනය මුළුමනින්ම අඩපණ කරලා ඒ නිසා අර්බුදයක් මතුවෙනකොට, ඒ අර්බුදය විකුණන් කෑමක් තමයි මේ සිදුකරන්නේ. ජනාධිපතිවරයා ජනතාවගේ මුදල්වලින් ගෙවලා මාලඹේට ශිෂ්‍යයන් 10 දෙනෙක් යවනවා. මේක නිකන් හොරකම් කරලා දාන දෙනවා වගේ වැඩක්.

ජනතාවගෙන් අපි ඉල්ලන්නේ මේ දේවල්වල සැබෑව තේරුම් ගන්න කියලා. එහෙම නැතුව ජනාධිපති ඇතුළු නඩය කරන මේ මාධ්‍ය සංදර්ශන වලින් ඇස් නිලංකාර කරගත්තොත් අනිවාර්යෙන්ම ඒ අතරේ පිටිපස්සෙන් ඇවිත් පොල්ලකින් ගහනවා ජනතාවගේ ඔලූවටම. ඒක තමයි ඇත්ත.

අපි තව උදාහරණයක් කියන්නම්. අපි දිගටම අරගල කළා වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය නංවන්න නම්, පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල හකුළා ගන්නා ලෙසත්, ඒ වගේම රජයේ වෛද්‍ය පීඨ පුළුල් කරන්න සහ වෛද්‍ය පීඨ නැති විශ්ව විද්‍යාලවල අලූතෙන් වෛද්‍ය පීඨ ඇති කරන්න කියලා. සබරගමුව විශ්ව විද්‍යාලයේ ප‍්‍රධාන සැලැස්මේ සඳහන් වෙනවා 2010 වසර වෙද්දි වෛද්‍ය පීඨයක් ඉදිකරලා පළමු කණ්ඩායම බඳවාගන්න. ඒ සඳහා රත්නපුර රෝහල ශික්ෂණ රෝහලක් වශයෙන් නම් කරලා තියෙන්නේ. වෛද්‍ය පීඨය ඉදිකිරීමට ඒ ආසන්නයේ ඉඩම් පවා වෙන්කරලා තියෙන්නේ. නමුත් එවැන්නක් සිදුකරන්නේ නෑ. ජනාධිපතිවරයා ඇතුළු ආණ්ඩුවට පොඩි හරි අවශ්‍යතාවයක් තියනවනම් උසස්පෙළ ඉහළින් සමත් වුණු කාටත් සරසවි අවස්තා ලබා දෙන්න කළ හැකි, කළ යුතු දේවල් ඕන තරම් තියනවා. සබරගමුව වෛද්‍ය පීඨය ගොඩනැඟුවා නම් 10 දෙනෙකුට නෙමෙයි, තවත් සිසුන් 200කට ඉගෙනගන්න අවස්තාව ලැබෙනවා. අපි මේ රටේ සියළු දෙනාගෙන්ම ඉල්ලා සිටින්නේ මේ කරන බොරුව තේරුම් ගන්න කියලා.

මේ කරන්න හදන්නේ මේ රටේ පවතින අධ්‍යාපන ක‍්‍රමය අංශක 180 කින් හරවන්න. ඒකට මුදල් දෙනවා, සහතික දෙනවා, මාධ්‍ය අනුග‍්‍රහය දක්වනවා විතරක් නෙමෙයි මේ ජාතියේ නාට්‍ය පෙන්වන්න පවා ජනාධිපතිගේ සිට පහළට ආණ්ඩුව එක පෙළට සූදානම් වෙලා ඉන්නේ. අපිට මේක තවත් එක පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයක් නෙමෙයි. ආණ්ඩුව අධ්‍යාපන ක‍්‍රමයම පෞද්ගලීකරණය කරන්න, අධ්‍යාපනයත් තවත් එක වෙළඳ භාණ්ඩයක් බවට පත් කරන්න යන ගමනේ, යන පෙරහැරේ ඉදිරියෙන්ම ගෙනියන කරඩුව තමයි මාලඹේ උපාධි කඩය. මේ කරඩුව බිම දාලා මේ පෙරහැර නැවැත්තුවේ නැත්නම් මේක හෙට දවසේ විකසිත වෙන්න බලාගෙන ඉන්න උපන් නූපන් දරු පරම්පරාවක හිස් මතින් ගමන් කරනවා. කුමන අසීරු තත්වයක් යටතේ වුනත් අපි ඒක යථාර්තය කියලා බාරගන්නේ නෑ. මේ සමාජය තුළ, මේ සමාජ ක‍්‍රමය තුළ අපේ ජීවිත වල හැම අස්සක් මුල්ලක්ම තීරණය කරන්නේ මුදල්, ආර්ථික සාධක මත. අපි කන්නේ බොන්නේ මොනවද, එහෙමත් නැත්නම් බඩගින්නේ ඉන්නවද, අපි අඳින්නේ මොන වගේ ඇඳුමක්ද, අපි ගමනක් බිමනක් යන්නේ පයින්ද පාරේ බස් එකේද එහෙමත් නැත්නම් කාර් එකකද කියන තැන ඉඳන් උපත, විවාහය, මරණය මේ හැම දෙයක්ම තීරණය කරන්නේ අතේ තියන මුදල, ආර්ථික සාධක මත. නමුත් කවුරු හරි දරුවෙක්ට ඉගෙනගන්න ආසාව, උනන්දුව, කැපවීම තියනවා නම් ආර්ථික සාධක නොසලකා පළමු වසරේ සිට උපාධිය දක්වා අධ්‍යාපනය ලබන්න හැකියාවක් මෙතෙක් තිබුණා නිදහස් අධ්‍යාපන ක‍්‍රමය පැවති නිසා. මේ නැති කරන්නේ අන්න ඒ අවසන් දේ.

අපි ජනතාවට ආරාධනා කරනවා මේ අරගලයත් එක්ක ඒකාබද්ධ වෙන්න කියලා. මේක අද දවසේ කුමන අසීරුතා මධ්‍යයේ හරි ජයග‍්‍රහණය කරා අරන් නොගියොත් විනාශ වෙන්නේ සමස්ත සමාජයක අනාගතය. අපි ඉදිරි සති 02 තුළ වෛද්‍ය පීඨ තුළ වැඩමුළු පවත්වමින් ආණ්ඩුවේ මෙම ප‍්‍රවේශය ගැන පුළුල් සාකච්ඡාවක් ගන්නවා. ඊට ගත යුතු ක‍්‍රියාමාර්ග පිළිබඳ තීරණයකට එනවා. ඉන් පස්සේ දැවැන්ත උද්ඝෝෂණ ආරම්භ කරන්න අපි සූදානම්. අපි ජනතාවගෙන් ඉල්ලනවා අපිට සහයෝගය දක්වන්න, මේ අරගලයත් එක්ක එකතු වෙන්න කියලා..

Thursday, May 2, 2013

ලාබයි ලාබයි වෛදය උපාධි ලාබයි...!

මීට කලකට පෙර අපේ සමාජයේ පෞද්ගලික වෛද්යය විද්යාල කියන ප්‍රශ්නය දැඩිව කතා වුනා. එහෙත් මේ වන විට ඊටත් වඩා ඉතා බරපතල ප්‍රශ්නයක් මතු වීගෙන එනවා. කොහොමද ඔයාලට කැමති උපාධියක් කැමති ගානකට ගන්න තිබ්බොත්. ඔන්න එහෙනම් එස් බ් ඇමතිතුමාගෙන් අලුත් වැඩසටහනක් ඇරබිලා තියනවා. ඒ තමයි මෙතෙක් කල් පෞද්ගලික විශ්ව විද්යාල හරහා ගෙනෙන ලද පුද්ගලික උපාදි වලට අමතරව තවත් කටයුත්තක් ඇරබීම. ඒ තමයි රජයේ විශ්ව විද්යල තුලම ශ්‍රි ලන්කවේ උපාදි විකිනීම්.

සමහර විට ඔයගොල්ලන්ටත් හිතෙන්න පුලුවන් කොච්චර හොදද අපටත් මහන්සි වෙන්නේ නැතිව උපාධි ගන්න පුලුවන්නේ කියලා. ඒකත් ඇත්ත කොච්චර හොදද දොස්තර කෙනෙක් වෙන්න තියනවනම් නේද..? ඔන්න එහෙනම් ඔය ගොල්ල හැමෝටම අවස්ථාව තියන්වා දොස්තර කෙනෙක් විතරක් නෙවෙයි, ඉංජිනේරුවෙක්, නීතිවේදියෙක් එහෙමත් නැත්නම් ලංකාවේ තියන ඕනැම උපාදියක් සල්ලි වලට ගන්න.

උපධි විකිනීමේ අලුත්ම ක්‍රමය හා මිල

ඔන්න එහෙනම් කතාවට එන්නම්, මෙතෙක් කල් අපේ විවිධ රජයන් උත්සහ කලා කෙසේ හෝ අධයාපනය පෞද්ගලිකකරනය කිරීමෙන් මුදල් උපයා ගන්න. ඔන්න එහෙනම් පසුගිය සතිය අවසානය වන විට එහි සම්පූර්ණ වැඩ කටයුතු අවසාන වීමෙන් අනතුරුව ගැසට් පත්‍රය නිකුත් වුනා. එහි සදහන් විදියට කොටියෙන්ම ලොකේ ඕනැම කෙනෙක්ට හෝ ලංකාවේ ඕනැම කෙනෙකුට අවශය මුදල තමා සතු බව පෙන්වීමෙන් මේ සදහා ඇතුල් විය හැකිය. එහි විවිධ කරුණු ගැන කතා කරලා තිබුනත් අවසන් වශයෙන් සාරංශය එයයි. ඒ සදහා $12,000 ක මුදලක් වාර්ෂිකව ගෙවිය යුතු වෙනවා. එය ආසන්න වශයෙන් වසරකට රුපියල් 1,560,000.00 මුදලක් වෙනවා. ඒ කියන්නේ වසර 5 අවසානයේ රුපියල් 7,800,000.00 එහෙමත් නැත්නම් රුපියල් ලක්ෂ 78ක් වැයවෙනවා. මෙය වෛද්යය සහ දන්ත වෛද්යය සිසුන් සදහා යන වියදමයි. ඊට අමතරව විව්ධ පාඨමාල සදහා විවිධ මුදල් නියම කර ඇත.
පරිපූරක වෛදය (හෙද, ඖෂධ, රසායනාගාර, භෞතචිකිත්සක)
 $ 10,000 >>> රුපියල් 5,200,000.00 (ලක්ෂ 52)
ඉන්ජිනේරු, ආයුරුවේද වෛදය 
 $ 8,000 >>> රුපියල් 4,160,000.00
අනෙකුත් විද්යා හා ගණිත පඨමාලා
 $ 6,000 >>> රුපියල් 3,120,000.00
නීතිය $ 5,000 >>> රුපියල් 2,600,000.00
කලමනාකරනය $ 4,000 >>> රුපියල් 2,080,000.00
කලා උපාධි පාඨමාලා $ 3000 >>> රුපියල් 1,170,000.00

ඇත්තෙන්ම අපි මේ සම්බ්න්ධව සිතා බැලුවොත් අධයාපනය අමු අමුවේ විකිනීමක් ආරම්භ කර ඇති ආකාරය පැහැදිලි වෙනවා. මෙතෙක් විවිද ආකාරයෙන් නිදහස් අධයාපනයට එරෙහිව ක්‍රියාත්මක වු ත්‍රස්ත වාදය අද වන විට එලි පිට ක්‍රියාත්මක වීම ආරම්භ වී ඇත. මේ හමුවේ නිදහස් අධයාපනය අනතුරෙහි වැටෙන්නේ කෙසේද යන්න සාකච්ඡා කිරීම වටී.

නිදහස් අධයාපනයට වන හානිය
සි ඩබ්ලිව් ඩබ්ලිව් කන්නන්ගර මහතා නිදහස් අධයාපන ප්‍රතිපත්තිය ගෙන ඒමෙන් බලාපොරොත්තු වුයේ එතෙක් රදල පැලැන්තිය අතර පමනක් පැවති අධයාපනය රටේ සියලුම ජනතාව අතරට ගෙන යාමයි. ඒ තුලින් ශ්‍රි ලංකීය නම් ලෝකය තුල ‍රැන්දු වෛදවරු, ඉංන්ජීනේරුවන් පරික්ෂකයන් හා විවිධ පුද්ගලයන් බිහි විය. ඒ තුලින් රටේ අනාගතයට හා සංවර්ධනයට විශාල දයකත්වයක් ලැබුනේ සුදුස්සාට හා දක්ෂයාට සුදුසු තැන ලැබීම නිසාය. එතුමා මධය විද්යාල සන්කල්පය වැනි සන්කල්ප තුලින් එය තවත් තීව්‍ර කලේය. ඉන් පසුව ක්‍රියත්මක වූ මහපොල ප්‍රතිපත්තියද එය තවදුරටත් ඉදිරියට ගෙන ගියේය.

නමුත් අද වන විට ඒ වෙනුවට අධයාපනය ක්‍රමයෙන් නැවතත් මුදල් වලට විකිනෙන තත්වයට පත් කරමින් පවතී. ඒ තුල අවසානයේ රටේ සියලුම විශ්ව විද්යාල පෞද්ගලික කරනය දක්වා කටයුතු සැලසෙනු ඇත. මෙහි ආරම්භය ලෙස 4.5% සිසුන් ප්‍රමනයකට මුදලට උපාදි විකිනීම ඇරබී ඇත. එය ඉතා සුලු සන්ඛයවක් ලෙස හැගුනද ඉතා විශල සංඛයාවකි මන්ද සම්පූර්ණ වෛද්යය සිසුන් ගනන 1000කට ආසන්න වෙයි. එයින් 4.5% යනු 45කි. දැනට විශ්ව විද්යල වලට එම සිසුන් ගැනීමටනම් පවතින සිසුන් සන්ඛයාවෙන් යම් ප්‍රතිශතයක් අඩු විය යුතුය. එය ආරම්බයේදි 17,000 පමන වන මුලු සිසු සන්ඛයාවට අනුව ආසන්න වශයෙන් සිසුන් 850ක අඩුවීමක් සිදු කල යුතුය. මෙය කොතරම් විශාල සංඛයවක්දැයි ඔබට එවිට වැටහෙනු ඇත. මෙය තව දුරටත් ඉහලට නොයනු ඇතැයි කිසිවෙකුට නිශ්චිතව කිව නොහැක.

ඔබටත් මෙයට ඇතුලත් විය හැකිද..?

මෙහි විහිලුවනම් මෙතරම් 0.0001Z පමන අගයක් අඩු වීමෙන් විශ්ව විද්යාල යාමට නොහැකි වූ සිසුන් කොතෙකුත් සිටියඩී S 3 සාමර්තය යටතේ සිදුකරන සම්මුඛ පරික්ෂනයකින් සිසුන තොර ගනු ලැබීමයි. ඒ තුල මෙම ගැටලුව කොතරම් හොදින් විසදෙනවාදැයි ඕනැම ළදරුවෙකුට වටහා ගත හැකිය. ඒ තුල ගමේ ගොවිතැන් කරන ගොවියගේ දරුවාටවත්, පාසලේ අනෙකුත් සිසුන්ගේ සිප් සතර කියා දෙන්නට වෙර දරන ගුරුවරයගේ දරුවාටවත් අවස්තාවක් නැත. එකම අවස්තාව ඇත්තේ මුදලට පමනි.

පෞද්ගලික විශ්ව විදයාල සන්කල්පයට අප විරුද්ධ විය, ඒ වෙන කිසිවක් නිසා නොව රටේ නිදහස් අධයාපනයට හා නිදහස් සෞඛ්යට වන හානිය දැකීමෙනි. එතැනින් පහලට අපට කිසිදු දේශපාලන අරමුනක් නොවීය. මෙම ප්‍රශ්නය තුල ඊට එහා ගිය ගැටලුවක් ඔබට අනාගතයේ මුහුන දෙන්නට සිදුවනු ඇත. ඒ තුල ඔබේ දරුවාද අයාලේ යන තවත් එකකු වනු ඇත. ඒ තුල සිදුවන් මානව හිමිකම් කඩවීම් කිසිවෙක් කතා නොකරනු ඇත. ඔබ නිහඩව සිටියහොත් අනාගතය ඔබට සාපකරනු ඇත. මෙය ලියන්නේ ඉතා කර්ය බහුල හෝර කිහිපයක් කැප කිරීමෙන් අනතුරුවය. මෙය බුද්ධිමත් මිනිසුන් සදහා මිස තමාගේ ප්‍රතිපත්ති මුදලට විකුනන හෝ මාධ්ය සදාචාරය නොදන්න ජනමාද්යය, දෙස ඔහේ බලා සිටින්නන් වෙනුවෙන් නොවේ. මා නිදහස් අධයපනයේ ප්‍රතිපල ලබා හමාරය. තව ටික කලකින් වෛදය වරයෙකි. එමනිසා මෙය කතාකිරීමෙන් මට ලැබෙන කිසිවක් නැත. එසේ වුවද මෙය සාකච්චාව සදහා විවර කරමි.

උපුටාගැනීම- Medical Clinic (වෙද මැදුර)

Wednesday, May 1, 2013

මැයි දින උපත හා අරුත!

May day
අප සතු සෑම වරප්‍රසාදයක්‌ම කිසියම් කාලයක, කිසියම් වකවානුවක කවර හෝ ජන කොටසක්‌ විසින් කරන ලද වෘත්තීය සටන්වල ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස අප අමතක කළ යුතු නොවේ.

වරප්‍රසාද දිනා ගැනීමට සිදුකළ වෘත්තීය සටන් කෝටි සංඛ්‍යාත වැඩකරන ලෝක ජනතාව ජීවිත පරිත්‍යාගයෙන් ගෙනගිය සටන්වල ප්‍රතිඵලයක්‌ වන අතර කම්කරුවන්ගේ දිනය වන මැයි දිනය බිහිවන්නේද එලෙසය. වැඩකරන ජනතාවගේ උරුමයක්‌ වන මැයි දිනය මේ වන විට අවස්‌ථාවාදී දේශපාලනඥයින් විසින් සින්නක්‌කර අයිතියට පවරාගෙන භුක්‌ති විඳින බව අප සැමට ඇස්‌ පනාපිට පෙනෙන්නට ඇත.

ඒ කෙසේ වෙතත් කම්කරුවන්ගේ උත්කෘෂ්ඨ සැමරුම් දිනයක්‌ වන මැයි දිනය දේශපාලන පක්‍ෂවල නාඩගම් උළෙලක්‌ විය යුතු නැති අතර එම දිනය බිහිවුණේ කෙසේද යන්න අප විමසා බලමු.

කාර්මික යුගයේ මුල් අවධියේදී (1760-1830) කම්කරුවන් ගත කළ ජීවිතය අතිශය ශෝචනීය එකක්‌ විය. කර්මාන්ත හිමියන්ගේ අධික ලාභ ඉපැයීමේ අරමුණ නිසා කම්කරුවෝ දිනකට පැය පහළොවක පමණ කාලයක්‌ වැඩකළ යුතුවූ අතර ඉන්න හිටින්න තැනක්‌ හෝ නිසි ආහාරයක්‌ ඔවුනට නොවීය.

මෙම තත්ත්වයෙන් මිදීමට බුද්ධිමත් කම්කරු නායකයන්ගේ මෙහෙවීම යටතේ වෘත්තීය සමිති මගින් සංවිධානය වූ කම්කරු ජනතාව උද්ඝෝෂණ කරන්නට වූහ. ඒ අනුව එංගලන්තය, ඇමරිකාව, ජර්මනිය,

ප්‍රංශය වැනි සෑම රටකම වෘත්තීය සමිති බිහිවන්නට විය.

වැඩ කිරීමට යහපත් තත්ත්වයක්‌, සරිලන වැටුපක්‌ පැය අටක වැඩ දිනයක්‌, මිනිස්‌ අයිතිවාසිකම් යන ප්‍රධාන ඉල්ලීම් මුල්කර ගනිමින් උද්ඝෝෂණ ඇති වන්නට විය.

වෘත්තීය සටන් තීව්‍රර වුවද පාලකයින් හා කර්මාන්ත හිමියන් එම සටන් අඩපණ කිරීමට නොයෙකුත් ක්‍රියාමාර්ග ගත් අතර මේ හේතුවෙන් 1884 දී රැස්‌වූ සංවිධානය වූ කම්කරුවන්ගේ සමිති සම්මේලනය 1886 මැයි පළමු වැනිදා සිට නිත්‍යානුකූලව වැඩකරන කාලය පැය අටක්‌ බවට කම්කරුවන් විසින්ම සම්මත කර ගත යුතු බවට තීරණය කෙරිණි. ඒ සඳහා 1886 මැයි 01 වැනිදා මහා වැඩවර්ජනයක්‌ කිරීමටද තීරණය විය.

ඒ අනුව 1886 මැයි 01 වැනි දින ඇමරිකා එක්‌සත් ජනපදයේද ප්‍රධාන කාර්මික නගරවල පැය අටක වැඩ කරන දවසක්‌ ඉල්ලා උද්ඝෝෂණ දියත් විය.

මරණය සඳහා රට පුරා විසිරුණු කර්මාන්ත ශාල එකොළොස්‌ දහසකට අධික සංඛ්‍යාවක කම්කරුවෝ ලක්‍ෂ හතරකට ආසන්න සංඛ්‍යාවක්‌ එක්‌ වූහ.

වැඩ වර්ජනය ආරම්භයත් සමගම ඇමරිකා එක්‌සත් ජනපදයේ කම්කරුවන්ගේ උද්ඝෝෂණ ඒ පිළිබඳව වැඩි වන්නට විය. චිකාගෝ නුවර කර්මාන්ත ශාලා වැඩපළවල සේවා ඇන හිටිනි.

ඇමරිකානු ධනපති පන්තිය මෙම අරගලය පිළිබඳව දැඩි තැති ගැන්මට හා කණස්‌සල්ලට පත්වූ අතර එරට පුවත්පත් භයානක කොමියුනිස්‌ට්‌ තර්ජනයක්‌ පිළිබඳව අනතුරු ඇඟවීම් කරන්නට විය.

කම්කරු සටන්වල තිබූ උද්ෙHdගයක්‌ තීව්‍රර බවත් නිසා චිකාගෝ නගර ප්‍රධානීන් සහ ධනපති පන්තිය කම්කරු සටන් ව්‍යාපාරය තහනම් කිරීමට සහ කඩාකප්පල් කිරීමට අර අඳිමින් සිටියහ. විශාල පොලිස්‌ හා හමුදා නගරයට කැඳවීමට ඔවුන් කටයුතු කළ අතර කුලී හේවායින්ද ඒ අතර විය.

එහි කම්කරු සටන මෙහෙය වූ කම්කරු නායක ඇල්බට්‌ පාර්සන්ස්‌ සහ ඔහුගේ සහායක ඔගස්‌ටස්‌ ස්‌පයස්‌ අත්අඩංගුවට ගැනීමට පොලිසිය සූදානම් විය.

කම්කරු සටනට සහාය නොදුන් චිකාගෝ නුවර ප්‍රධාන සමාගමක්‌ මැයි 03 වැනිදා සටනට සහාය දැක්‌වීමත් සමගම කම්කරු සටන වඩාත් තීව්‍රර වන්නට විය. මේ අතර වැඩ වර්ජනය කඩාකප්පල් කිරීමට පොලිස්‌ රැකවරණ යටතේ යෙදූ කුලී හේවායන්ට විරුද්ධත්වය පළ කිරීම සඳහා කම්කරුවෝ රැස්‌වීමක්‌ සංවිධානය කරන්නට වූහ. මෙම රැස්‌වීමේදී නිරායුද කම්කරුවන්ට පොලිසිය විසින් ජීව උණ්‌ඩ යොදා ගනිමින් වෙඩි ප්‍රහාර එල්ල කළ අතර එහිදී කම්කරුවන් සිවු දෙනෙකු මියගොස්‌ තවත් විශාල පිරිසක්‌ තුවාල වූහ.

ඊළඟ දිනයේදී එනම් මැයි 04 වැනිදා පොලිසිය එම දුෂ්ඨ ක්‍රියා මාර්ගයට එරෙහිව විරුද්ධත්වය ප්‍රකාශ කිරීමේ රැස්‌වීමක්‌ "හේ මාර්කට්‌" චතුරශ්‍රයේ පැවැත්වීමට කම්කරුවෝ තීරණය කළහ.

ඒ සඳහා පුරපතිවරයාගේ අනුමැතියද අවසරයද හිමිවිය. රැස්‌වීම පස්‌වරු 8.00 ට පමණ ආරම්භ කරමින් කම්කරු නායක ඇල්බට්‌ පාර්සන්ඩ් අදහස්‌ දැක්‌වීය. ඉන් අනතුරුව කම්කරු නායකයින් දෙදෙනකු වන ස්‌පයස්‌ සහ µsල්ඩන් අදහස්‌ දැක්‌වූ අතර ඒ වන විට වෙලාව රාත්‍රි 10.00 ට ආසන්න වෙමින් තිබිණි. දැඩි වර්ෂාව හේතුවෙන් රැස්‌වීම අවසන් කෙරුණු අතර රැස්‌වීමට එක්‌ව සිටි පුරපතිවරයා සහ පර්සන්ස්‌ ඇතුළු කම්කරුවන් කොටසක්‌ ඉන් ඉවත්ව ගොස්‌ සිටියේය.

මේ අතරතුර කැප්ටන් බොන්µsල්ඩ් යටතේ පොලිස්‌ නිලධාරීන් 2000 ට අධික පිරිසක්‌ චතුරශ්‍රය තුළට ඇතුළු වන්නට විය. කැප්ටන් බොන්µSල්ඩ් ඉතිරිව සිටි කම්කරුවන්ට වහාම ඉන් ඉවත්වන ලෙස දන්වන ලදී. මෙහිදී කම්කරු නායකයකු වන ටී. µsල්ඩන් මෙම රැස්‌වීම සාමකාමී රැස්‌වීමක්‌ බව කැප්ටන්වරයා වෙත දන්වන ලදී.

එම සාකච්ඡාව එසේ සිදුවද්දී යම් අයකු විසින් අත්බෝම්බ ප්‍රහාරයක්‌ එයට එල්ල කළ අතර එය සටනක්‌ ඇරඹුමට සංඥවක්‌ බඳු විය. එම බෝම්බය එල්ල කළේ කවුරුන්ද යන්න අනාවරණය නොවුණු අතර ඔහු පොලිසිය විසින් කුලියට ගත් මැරවරයකු ලෙස සැලකේ.

මෙම බෝම්බ ප්‍රහාරයෙන් එක්‌ අයකු මරු තුරුළට ගිය අතර පස්‌ දෙනෙකුට තුවාල සිදුවිය. අනතුරුව සිදුවූ උණුසුම්කාරී තත්ත්වයේදී පොලිසිය විසින් කිසිදු ඉවක්‌ බවක්‌ නොමැතිව කම්කරුවන්ට බැටන් ප්‍රහාර හා වෙඩි ප්‍රහාර එල්ල කරන්නට විය. එහිදී කම්කරුවන් හය දෙනෙකු මරණයට පත්වූ අතර තුන්සියයකට අධික පිරිසක්‌ බරපතළ තුවාල ලැබූහ. පෙළපාලිකරුවන් අත තිබූ සුදු කොඩි ලෙයින් තෙමී රතු පැහැ ගැන්විය. මැයි දිනය ලෙසින් රත්වූයේ එලෙසය.

පසුව පොලිසිය විසින් නගරය දැඩි සෝදිසියට ලක්‌ කළ අතර කම්කරු සංවිධාන මූලස්‌ථාන, මුද්‍රණාල, සැකකටයුතු ස්‌ථාන දැඩි පරීක්‍ෂාවට ලක්‌ කෙරිණි. කම්කරුවන් දැඩි හිංසාවට ලක්‌ කළ අතර සිය ගණනක්‌ කම්කරුවන් සිර භාරයට ගන්නා ලදි.

කම්කරුවන්ගේ රුධිරයෙන් පළමු මැයි දිනය තෙත් කිරීමට පොලිසිය කටයුතු කළ අතර ලෝක වැඩ කරන ජනතාවගේ සටන්කාමී සංකේතය "රතු" වූයේ එලෙසය. එදා සිට කම්කරු කොඩිය රත්පැහැ ගැන්විය.

කම්කරුවන්ගේ ලෙයින් රත්වූ මැයි දිනයේදී වෘත්තීය අයිතීන් ගැන සටන්කාමී ස්‌මරණය කරනු විනා නාඩගම් නටා විකාරරූපී සංදර්ශන පවත්වා දේශපාලන විළි වසා ගැනීමට කටයුතු කළයුතු නොවේ.

සිරිමන්ත රත්නසේකර(Divaina)

Monday, April 29, 2013

විදෙස් සිසුන් ගෙන්වා ගැනීමට පෙර අපේ රටේ සිසුන්ට සරසවි වරම් ලබා දෙනු - SSU

අප රටේ ශිෂ්‍යයන්ට අවස්ථාව අහිමි කර විදෙස් සිසුන්ට රටේ අධ්‍යාපනය විකිණීමේ ආණ්ඩුවේ ක‍්‍රියාමාර්ගයට සමාජවාදී ශිෂ්‍ය සංගමය සිය දැඩි විරෝධය පලකර සිටින බවත් සිය පුරාජේරුව වෙනුවෙන් එස්.බී. දිසානායක ඇමතිවරයා ඇතුළු ආණ්ඩුව සිදුකරන මෙම නින්දිත කටයුත්ත වහාම නතරකර එම මුදල් රාජ්‍ය විශ්වවිද්‍යාල සංවර්ධනයට යොදවා, අපේ රටේ සිසුන් වැඩි ප‍්‍රමාණයක් බඳවා ගැනීමට කටයුතු කරන ලෙස අපි ආණ්ඩුවට බලකර සිටින බවත් සඳහන් කරමින් සමාජවාදී ශිෂ්‍ය සංගමය විසින් මාධ්‍ය නිවේදනයක් නිකුත් කර ඇත.

එම ශිෂ්‍ය සංමයේ ජාතික සංවවිධා‍යක නලින්ද ජයතිස්ස මහතාගේ අත්සනින් යුතුව නිකුත් කර ඇති එම නිවේදනයේ මෙසේද සඳහන්වේ.

"මෙරට රාජ්‍ය විශ්වවිද්‍යාල සඳහා පැමිණෙන විදෙස් සිසුන්ට නොමිලේ ගුවන් ටිකට් පත් හා ශිෂ්‍යත්ව ඇතුළු වරප‍්‍රසාද රැසක් ලබාදීමට උසස් අධ්‍යාපන අමාත්‍යංශය තීරණය කර ඇත. ඒ සඳහා හඳුනාගත් රටවල් 48ක ශිෂ්‍යයන්ට ශිෂ්‍යත්ව 100ක් ලබාදීමට 2011 වසරේ කටයුතු කල ද පැමිණ ඇත්තේ පකිස්ථානය, පලස්තීනය හා කෙන්යාව යන රටවලින් සිසුන් 05 දෙනෙකු පමණි.

අපේ රටේ විශ්වවිද්‍යාල සිය උසස් අධ්‍යාපන කටයුතු සඳහා විදෙස් සිසුන් විසින් තෝරා ගනු ලබයි නම් එය ඉදිරිගාමී පියවරකි. එමගින් පෙන්නුම් කරන්නේ අපේ රාජ්‍ය විශ්වවිද්‍යාල පද්ධතිය එවැනි තෝරා ගැනීමක් සඳහා ගුණාත්මකව සංවර්ධනය වී ඇති බවයි. එය ජාත්‍යන්තර ශ්‍රේණිගත කිරීම්වලදී ලංකාවේ රාජ්‍ය විශ්වවිද්‍යාලවලට ඉහළ ලකුණු හිමිවීමට හේතු වනු ඇත.

එහෙත් ආණ්ඩුව මේ කරමින් සිටින්නේ එවැනි කටයුත්තක් නොවේ. මහින්ද චින්තනයට අනුව ආණ්ඩුව පාරම් බෑවේ ලංකාව ආසියාවේ පංච බල කේන්ද්‍රය කරනා බවය. එනම් නාවික, ගුවන්, බලශක්ති, දැනුම, තොරතුරු තාක්‍ෂණය යන ක්ෂේත‍්‍රවල මහා පෙරලියක් සිදුකරනා බවයි. ලංකාව දැනුමේ කේන්‍ද්‍රස්ථානය බවට පත් කර චීනය, ඉන්දියාව වැනි රටවල සිසුන්ගෙන් මෙරට විශ්ව විද්‍යාල පුරවන බවය. එහෙත් නාවික කේන්‍ද්‍රයට ඉදිකල වරායට නැව් නොඑනා සේ, ගුවන් කේන්ද්‍රයට ඉදිකල ගුවන් තොටුපලට ගුවන් යානා නොඑනා සේ , බලශක්ති කේන්ද්‍රයට ඉදිකල විදුලි බලාගාර හැමදාම අක‍්‍රීය වී ඇතිවා සේ, දැනුමේ කේන්ද්‍රයටද විදෙස් සිසුන් පැමිණියේ නැත. දැන් ආණ්ඩුව සිදු කිරීමට උත්සාහ කරන්නේ ගුවන් ටිකට්පත්, වීසා,ශිෂ්‍යත්ව වැනි අල්ලස් ලබාදී කවර හෝ විදෙස් සිසුවකුගෙන් විශ්වවිද්‍යාල පිරවීමටය. ලංකාවේ විශ්වවිද්‍යාල වලට විදෙස් සිසුන් ගෙන්වා ගැනීම යනු හික්කඩුව හෝ ගල්කිස්ස මුහුදු වෙරළෙන් අහුලා ගන්න සුද්දන් විශ්වවිද්‍යාලවල වාඩි කරවීම නොවන බව ආණ්ඩුව තේරුම් ගත යුතුය.

අනෙක ආණ්ඩුව ශිෂ්‍යත්ව ලබාදීම හරහා සුදුසුකම් නැති විදෙස් සිසුන්ගෙන් අපේ රටේ විශ්වවිද්‍යාල පිරවීමට උත්සාහ දරන විට අ.පො.ස. උසස් පෙල "A" සමාර්ථ 3ක් ලබාගත් දහස් ගණනක් අපේ රටේ සිසුන්ට විශ්වවිද්‍යාලයක පස් පෑගීමට පවා වරම් අහිමි කර ඇත. වාණිජ විෂය ධාරාවෙන් "A" 3 ලබාගත් 3500ක් පමණද ගණිත විෂය ධාරාවෙන් පැරණි විෂය නිර්දේශයට පෙනී සිට "A" 3 ලබාගත් සිසුන් සිය ගණනකටද කළමනාකරණ හො ඉංජිනේරු පීඨ නොව විශ්වවිද්‍යාල ප‍්‍රවේශය පවා අහිමි වී ඇත. මෙවැනි අවස්ථාවක ජනතාවාදී, දේශපේ‍්‍රමී යයි කියාගන්නා ආණ්ඩුවක වගකීම එම දේශීය සිසුන් සියළු දෙනාට සරසවි වරම් හිමි කර දීමද? නැත්නම් ශිෂ්‍යත්ව ඇතුළු අල්ලස් ලබා දී කෙන්යාවෙන්,නයිජීරියාවෙන් ගෙන්වා ගන්නා විදෙස් සිසුන්ගෙන් අපේ රටේ විශ්වවිද්‍යාල පිරවීමද?.

අප රටේ ශිෂ්‍යයන්ට අවස්ථාව අහිමි කර විදෙස් සිසුන්ට රටේ අධ්‍යාපනය විකිණීමේ ආණ්ඩුවේ මෙම ක‍්‍රියාමාර්ගයට සමාජවාදී ශිෂ්‍ය සංගමය සිය දැඩි විරෝධය පලකර සිටී. සිය පුරාජේරුව වෙනුවෙන් එස්.බී. දිසානායක ඇමතිවරයා ඇතුළු ආණ්ඩුව සිදුකරන මෙම නින්දිත කටයුත්ත වහාම නතරකර එම මුදල් රාජ්‍ය විශ්වවිද්‍යාල සංවර්ධනයට යොදවා, අපේ රටේ සිසුන් වැඩි ප‍්‍රමාණයක් බඳවා ගැනීමට කටයුතු කරන ලෙස අපි ආණ්ඩුවට බලකර සිටිමු."

Saturday, April 27, 2013

හොරකම් කරපු මුදලින්, හොර තිප්පලකට දාන දෙනවා වගේ වැඩක් - වෛද්‍ය පීඨ ශිෂ්‍ය කි‍්‍රයාකාරී කමිටුව

‘‘ආණ්ඩුව මාලඹේ උපාධි කඩය පවත්වගෙන යන්න පුළුවන් උපරිම මැදිහත්වීම කරමින් ඉන්නවා. ඒ පිළිබඳව ජනතාව තුළ යහපත් චිත‍්‍රයක් හදන්න නිරුවතින් රඟන තත්වයකට දැන් පත්වෙලා. ජනාධිපතිවරයාගේ සිට එක පෙළට පහළට සියළු දෙනා දැන් මේ රංගනයට සහභාගී වෙලා. අධ්‍යාපනය ලැබීමට ඇති අයිතිය තව දුරටත් පැවතිය යුතුයි කියලා හිතන සියළු දෙනා මේ තත්වය පරාජය කරන්න පෙරට ආ යුතුයි කියලා අපි ඉල්ලා සිටිනවා.’’

වෛද්‍ය පීඨ ශිෂ්‍ය කි‍්‍රයාකාරී කමිටුවේ කැඳවුම්කරු නජිත් ඉන්දික සහෝදරයා මෙම අදහස් ප‍්‍රකාශ කළේ පසුගිය 25 වන බ‍්‍රහස්පතින්දා මරදාන CSR ශාලාවේ පැවති මාධ්‍ය හමුවකදී

වැඩි දුරටත් අදහස් දැක්වූ ඒ සහෝදරයා...

වෛද්‍ය පීඨ ශිෂ්‍ය කි‍්‍රයාකාරී කමිටුව විදිහට මෙහෙම මාධ්‍ය හමුවක් සූදානම් කරන්න ආසන්න හේතූන් දෙකක් තියනවා. පළමුවැන්න තමයි පසුගියදා ජනාධිපතිවරයා අතින්, ජනාධිපති අරමුදලෙන් මාලඹේ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයට ශිෂ්‍යයන් දස දෙනෙකුට ශිෂ්‍යත්ව ලබා දීම. අනෙක් කාරණාව තමයි අගමැතිවරයා ඇතුළු පිරිස විසින් එම ආයතනයට අනුබද්ධ ශික්ෂණ රෝහලක් විවෘත කිරීම. පසුගිය අපේ‍්‍රල් මාසයේ මුල් සතියේ මේ සිද්ධීන් දෙකම සිද්ධවුනේ දැවැන්ත මාධ්‍ය සංදර්ශන සහිතව. බලා හිටපු ජනතාවට ‘‘මේක නම් මාරයි’’ කියලා හිතෙන තරමට ආණ්ඩුව මේ සඳහා මැදිහත් වෙලා තිබුණා. අපි අද මාධ්‍ය හමුව පවත්වන්නේ ඒ කියන විදිහට මේක මාර නෑ, මේක සමස්ත සමාජයක අනාගතයට මරු කැඳවනවා කියන යථාර්තය පැහැදිලි කරන්න.

2008 වසරේ ඉදිකරපු මාලඹේ SAITM ආයතනයට ආණ්ඩුවේ සෘජු අනුග‍්‍රහය ලැබෙන්න පටන් ගත්තේ 2010 මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයාගේ වත්මන් ආණ්ඩුව පත්වුනායින් පස්සේ. උසස් අධ්‍යාපන ඇමති කමට එස්.බී. මහත්තයා පත්වීමෙන්ම ආණ්ඩුවේ අධ්‍යාපන ප‍්‍රතිපත්තිය පැහැදිලි වෙනවා. ඔවුන් තමන්ගේ උසස් අධ්‍යාපන ප‍්‍රතිපත්තිය අධ්‍යාපන පෞද්ගලීකරණයයි, පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල ඉදිකිරීමයි කියන එක ඉතිහාසයේ පළමු වතාවට නිළ වශයෙන් පිළිගත්තා, ඒ අනුව කටයුතු කිරීම ඇරඹුවා. ඒ අනුව තමයි 2011 සැප්තැම්බර් මාසයේ ඉදිරිපත් කළ විශේෂ ගැසට් පත‍්‍රයක් මඟින් මාලඹේ ඒ උපාධි විකුණන ආයතනයට රෝහලක් ඉදිකරගන්නය කියලා රුපියල් මිලියන 600 ක මුදලක් ලබා දෙන්නේ. එහෙම කරන්නේ අවසන් වසර නිමකරන්න අවශ්‍ය පහසුකම් නැතිව, ඒවාට අවශ්‍ය ප‍්‍රතිපාදන වෙන් කරන්නේ නැතිව රජරට වෛද්‍ය පීඨයේ ශිෂ්‍යශිෂ්‍යාවන්ගේ ජීවිත අවුරුද්දකට අධික කාලයකින් පසුපසට ගියපු යථාර්තයක් ඇතුළේ. අනෙක් විශ්ව විද්‍යාලවල තත්වයත් මේකම තමයි.

ශිෂ්‍යයන්ගේ උසස් අධ්‍යාපනය ගැන ඒ ආකාරයේ දැක්මකින් ඉන්න ආණ්ඩුව තමයි ශිෂ්‍යයන් 10 දෙනෙකුට සරසවි වරම් දෙන්න මේ තරම් දඟලන්නේ. ඒකත් දැවැන්ත මාධ්‍ය සංදර්ශනයක් එක්ක. මුලින්ම කැබිනට් ප‍්‍රකාශක මාධ්‍යයට කියනවා උසස්පෙළ ඉහළින් සමත්වෙලා සරසවි අවස්තා නොලැබුණු සිසුන් ගැන ජනාධිපතිවරයට හුඟක් දුක හිතිලය වගේ කතාවක්. ඊට පස්සේ ජනාධිපතිවරයම රැස්වීම කිහිපයක කියනවා මොනවා හරි කරන්න ඕන මේකට, මාර ප‍්‍රශ්නයක්, ශිෂ්‍යයෝ ගොඩක් ඉහළින් උසස්පෙළ සමත් වෙලා සරසවි අවස්තා නොලැබී ඉන්නවා කියලා. ඊට පස්සේ තමයි විසඳුම විදියට මාලඹේ උපාධි විකුණන ආයතනයට ශිෂ්‍යත්ව 10 ක් ලබා දෙන්නේ මාධ්‍ය එහෙම කැඳවලා. අපි අහනවා දැන් හරිද කියලා. දැන් මේ හදන්නේ ජනතාවගේ අධ්‍යාපනය විනාශ කරන මෙවැනි උපාධිකඩ වලට ඒවායේ යථාර්තය වහලා, පුණ්‍යායතන වගේ ප‍්‍රතිරූපයක් හදන්න.

අනෙක තමයි ශික්ෂණ රෝහලක් විවෘත කිරීම. ඔවුන් කියනවා මෙය ඇඳන් 1001ක් සහිතව ලංකාවේ මෙතුවක් කාලයකට ඉදිකරපු විශාලතම ශික්ෂණ රෝහලයි කියලා. අගමැතිවරයා තමයි ඒක විවෘත කරන්න සහභාගී වෙන්නේ. අපිට ඒ සම්බන්දව පැහැදිලි කිරීමක් තියනවා. අනෙක් කාරණා සියල්ලම නොසලකා හැරියත් අපි දන්නවා ලංකාව ඇතුළේ පෞද්ගලික රෝහලකින් අධ්‍යාපනය දීලා වෛද්‍යවරයෙක් බිහිකරනවා කියන එක යථාර්තයක් නෙමෙයි. මොකද ඇඳන් තිබුණට ඇඳන් වලට බෑ වෛද්‍යවරු හදන්න.

අපි තේරුම් ගත යුතුයි ඇයි මෙහෙම වෙන්නේ කියන කාරණාව. උසස් අධ්‍යාපනය මුළුමනින්ම අඩපණ කරලා ඒ නිසා අර්බුදයක් මතුවෙනකොට, ඒ අර්බුදය විකුණන් කෑමක් තමයි මේ සිදුකරන්නේ. ජනාධිපතිවරයා ජනතාවගේ මුදල්වලින් ගෙවලා මාලඹේට ශිෂ්‍යයන් 10 දෙනෙක් යවනවා. මේක නිකන් හොරකම් කරලා දාන දෙනවා වගේ වැඩක්.

ජනතාවගෙන් අපි ඉල්ලන්නේ මේ දේවල්වල සැබෑව තේරුම් ගන්න කියලා. එහෙම නැතුව ජනාධිපති ඇතුළු නඩය කරන මේ මාධ්‍ය සංදර්ශන වලින් ඇස් නිලංකාර කරගත්තොත් අනිවාර්යෙන්ම ඒ අතරේ පිටිපස්සෙන් ඇවිත් පොල්ලකින් ගහනවා ජනතාවගේ ඔලූවටම. ඒක තමයි ඇත්ත.

අපි තව උදාහරණයක් කියන්නම්. අපි දිගටම අරගල කළා වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය නංවන්න නම්, පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල හකුළා ගන්නා ලෙසත්, ඒ වගේම රජයේ වෛද්‍ය පීඨ පුළුල් කරන්න සහ වෛද්‍ය පීඨ නැති විශ්ව විද්‍යාලවල අලූතෙන් වෛද්‍ය පීඨ ඇති කරන්න කියලා. සබරගමුව විශ්ව විද්‍යාලයේ ප‍්‍රධාන සැලැස්මේ සඳහන් වෙනවා 2010 වසර වෙද්දි වෛද්‍ය පීඨයක් ඉදිකරලා පළමු කණ්ඩායම බඳවාගන්න. ඒ සඳහා රත්නපුර රෝහල ශික්ෂණ රෝහලක් වශයෙන් නම් කරලා තියෙන්නේ. වෛද්‍ය පීඨය ඉදිකිරීමට ඒ ආසන්නයේ ඉඩම් පවා වෙන්කරලා තියෙන්නේ. නමුත් එවැන්නක් සිදුකරන්නේ නෑ. ජනාධිපතිවරයා ඇතුළු ආණ්ඩුවට පොඩි හරි අවශ්‍යතාවයක් තියනවනම් උසස්පෙළ ඉහළින් සමත් වුණු කාටත් සරසවි අවස්තා ලබා දෙන්න කළ හැකි, කළ යුතු දේවල් ඕන තරම් තියනවා. සබරගමුව වෛද්‍ය පීඨය ගොඩනැඟුවා නම් 10 දෙනෙකුට නෙමෙයි, තවත් සිසුන් 200කට ඉගෙනගන්න අවස්තාව ලැබෙනවා. අපි මේ රටේ සියළු දෙනාගෙන්ම ඉල්ලා සිටින්නේ මේ කරන බොරුව තේරුම් ගන්න කියලා.

මේ කරන්න හදන්නේ මේ රටේ පවතින අධ්‍යාපන ක‍්‍රමය අංශක 180 කින් හරවන්න. ඒකට මුදල් දෙනවා, සහතික දෙනවා, මාධ්‍ය අනුග‍්‍රහය දක්වනවා විතරක් නෙමෙයි මේ ජාතියේ නාට්‍ය පෙන්වන්න පවා ජනාධිපතිගේ සිට පහළට ආණ්ඩුව එක පෙළට සූදානම් වෙලා ඉන්නේ. අපිට මේක තවත් එක පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයක් නෙමෙයි. ආණ්ඩුව අධ්‍යාපන ක‍්‍රමයම පෞද්ගලීකරණය කරන්න, අධ්‍යාපනයත් තවත් එක වෙළඳ භාණ්ඩයක් බවට පත් කරන්න යන ගමනේ, යන පෙරහැරේ ඉදිරියෙන්ම ගෙනියන කරඩුව තමයි මාලඹේ උපාධි කඩය. මේ කරඩුව බිම දාලා මේ පෙරහැර නැවැත්තුවේ නැත්නම් මේක හෙට දවසේ විකසිත වෙන්න බලාගෙන ඉන්න උපන් නූපන් දරු පරම්පරාවක හිස් මතින් ගමන් කරනවා. කුමන අසීරු තත්වයක් යටතේ වුනත් අපි ඒක යථාර්තය කියලා බාරගන්නේ නෑ. මේ සමාජය තුළ, මේ සමාජ ක‍්‍රමය තුළ අපේ ජීවිත වල හැම අස්සක් මුල්ලක්ම තීරණය කරන්නේ මුදල්, ආර්ථික සාධක මත. අපි කන්නේ බොන්නේ මොනවද, එහෙමත් නැත්නම් බඩගින්නේ ඉන්නවද, අපි අඳින්නේ මොන වගේ ඇඳුමක්ද, අපි ගමනක් බිමනක් යන්නේ පයින්ද පාරේ බස් එකේද එහෙමත් නැත්නම් කාර් එකකද කියන තැන ඉඳන් උපත, විවාහය, මරණය මේ හැම දෙයක්ම තීරණය කරන්නේ අතේ තියන මුදල, ආර්ථික සාධක මත. නමුත් කවුරු හරි දරුවෙක්ට ඉගෙනගන්න ආසාව, උනන්දුව, කැපවීම තියනවා නම් ආර්ථික සාධක නොසලකා පළමු වසරේ සිට උපාධිය දක්වා අධ්‍යාපනය ලබන්න හැකියාවක් මෙතෙක් තිබුණා නිදහස් අධ්‍යාපන ක‍්‍රමය පැවති නිසා. මේ නැති කරන්නේ අන්න ඒ අවසන් දේ.

අපි ජනතාවට ආරාධනා කරනවා මේ අරගලයත් එක්ක ඒකාබද්ධ වෙන්න කියලා. මේක අද දවසේ කුමන අසීරුතා මධ්‍යයේ හරි ජයග‍්‍රහණය කරා අරන් නොගියොත් විනාශ වෙන්නේ සමස්ත සමාජයක අනාගතය. අපි ඉදිරි සති 02 තුළ වෛද්‍ය පීඨ තුළ වැඩමුළු පවත්වමින් ආණ්ඩුවේ මෙම ප‍්‍රවේශය ගැන පුළුල් සාකච්ඡාවක් ගන්නවා. ඊට ගත යුතු ක‍්‍රියාමාර්ග පිළිබඳ තීරණයකට එනවා. ඉන් පස්සේ දැවැන්ත උද්ඝෝෂණ ආරම්භ කරන්න අපි සූදානම්. අපි ජනතාවගෙන් ඉල්ලනවා අපිට සහයෝගය දක්වන්න, මේ අරගලයත් එක්ක එකතු වෙන්න කියලා.

Monday, April 22, 2013

නිදහස්‌ අධ්‍යාපනය සුරකින රාජ්‍ය මැදිහත්වීමක අවශ්‍යතාව

නිදහස්‌ අධ්‍යාපන ප්‍රතිපත්තිය යනු පළල් වූත්, දුර දැක්‌මකින් යුක්‌ත වූත්, අධ්‍යාපන, ආර්ථික, සමාජයීය ආදී සමස්‌ත ක්‍ෂේත්‍රයන් ආවරණය වූ දැවැන්ත ප්‍රතිපත්තිමය ඓතිහාසික හැරවුම් ලක්‍ෂයකි. එවකට පැවැති අධ්‍යාපන, සමාජ, ආර්ථික පසුබිම අනුවත්, රටේ අනාගත ගමන් මඟ පිළිබඳවත් අධ්‍යයනයකින් අනතුරුව ඉදිරිපත් කරන ලද නිදහස්‌ අධ්‍යාපන ප්‍රතිපත්තිය අධ්‍යාපනයේ බොහෝ ගැටලුවලට, ප්‍රශ්නවලට විසඳුම් සහිත ප්‍රායෝගික යෝජනා මාලාවක්‌ විය. අතීතයේ පැවැති තත්ත්වය එසේ වුවද, නිදහස්‌ අධ්‍යාපනයේ වර්තමාන තත්ත්වය හා අනාගත අභියෝග සම්බන්ධයෙන් ශාස්‌ත්‍රීය වූත්, කාලීන වූත්, සංගායනාවක්‌, කතිකාවතක්‌ වර්තමානයේ පවත්වනු දැකීම උගටය.

Wednesday, April 10, 2013

ආණ්ඩුව බුරන්නේ වැ‍රැදි ගහට

උසස් අධ්‍යාපන ඇමති එස්. බී. දිසානායක, මොන දෙයක් වෙතත්, ආණ්ඩුවේ පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල ව්‍යාපෘතිය ඉදිරියට ගෙන යාමට සපථ කොට තිබේ. උසස් අධ්‍යාපනය සඳහා රට තුළ පවතින වැඩි වන ඉල්ලූම සැළකිල්ලට ගැනීමේ දී, පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාලවල අවශ්‍යතාව වෙනදාටත් වඩා අද දැනෙන බව, පසුගිය සිකුරාදා ‘දකුණු ආසියානු තාක්ෂණ සහ වෛද්‍ය විද්‍යායතනයේ’ සමාරම්භක උළෙලේ ප‍්‍රධාන ආරාධිතයා වශයෙන් කතා කරමින් ඔහු කියා සිටියේය.

Govt. barking up the wrong tree

Govt. barking up the wrong tree

Higher Education Minister S. B. Dissanayake has vowed to go ahead with the government’s private university project come what may. Speaking at the opening of the South Asian Institute of Technology and Medicine (SAITM) teaching hospital, as a guest of honour, on Friday, he said the need for private universities had been felt more than ever, given the increasing demand for higher education in the country.

Sunday, March 31, 2013

මහාචාර්ය සුචරිත ගම්ලත් පඬිවරයාණන් සමුගෙන යයි...!

පඬිතුමෙකු යැයි කට පුරා කිවහැකි ශ්‍රී ලංකාවේ පඬිවරුන්ගේ යුගයේ අවසන් පඬිතුමකු වූ මහාචාර්ය සුචරිත ගම්ලත් මහතා අද උදෑසන කොළඹ ජාතික රෝහලේදී ජනතාවගෙන් සමුගත් බව දැඩි ශෝකයෙන් දන්වා සිටිමු.

සමුගන්නා විට ඒ මහතාගේ වයස අවුරුදු 79 ක් විය. අවසාන කාලයේ පිලිකා රෝගයට ගොදුරු වූ ගම්ලත් මහතා මහරගම පිලිකා රෝහලින් ප්‍රතිකාර ලබමින් සිටියදී අසනීප තත්ත්වය වැඩි වීමෙන් මීට දින හතර පහකට පෙර කොළඹ ජාතික රෝහලට ඇතුලත් කළද ඔහු අද උදෑසන ජනතාවගෙන් සමුගෙන ගියේය.

සිංහල, ඉංග්‍රීසි, දෙමළ, සංස්කෘත, පාළි සහ ලතින් භාෂාවන්හි විශිෂ්ඨ ප්‍රවීනයෙකු වූ ගම්ලත් පඬිතුමා අචල භෞතිකවාදී මාක්ස්වාදී ට්‍රොට්ස්කිවාදියෙකු විය. සිය නිරවුල් ඓතිහාසික භෞතිකවාදී ස්ථාවරයේ සිටිමින් කලාව දේශපාලනය සම්බන්ධයෙන් සිදුකළ නිර්දය විචාරයන් 80-90 දශකයන්හි තරුණ ජනතාවට මහත් ආලෝකයක් ගෙන දුන්නේ ය.

තම ආචාර්ය උපාධිය ලන්ඩන් සරසවියෙන් ලබා සියරට පැමිණීමෙන් පසු යාපනය විශ්වවිද්‍යාලයේ භාෂා සහ සාහිත්‍ය අංශයේ ආරම්භක මහාචාර්යවරයා ලෙස කටයුතු කළේය. රුහුණ විශ්වවිද්‍යාලය ආරම්භ කළ පසු එහි ද කලා පීඨයේ ප්‍රධානත්වය දැරූ ඔහුගේ දේශපාලන මත ගැන උරණ වූ එවක කොළපාට ආණ්ඩුව ඔහු විශ්ව විද්‍යාලයෙන් නෙරපා දැමීය. ඉන්පසු ඔහු යළි සේවයේ පිහිටුවීමට නිල්-රතු ආණ්ඩුව හෝ ක්‍රියා නොකළේය. තව තවත් පර්යේෂණ කිරීමට ඉඩ සලසා දෙනවා වෙනුවට මේ තරම් වටිනා පඬිවරයෙකු විශ්ව විද්‍යාල සමාජයෙන් නෙරපා දැමූ ලෝකයේ එකම රට ශ්‍රී ලංකාව විය යුතුය. විදේශ විශ්ව විද්‍යාල රැසකින් ගම්ලත් පඬිතුමාණන්ට ආරාධනා ලැබුනද ඔහු ඒ ගැන උනන්දුවක් නොදැක්වූ අතර ශ්‍රී ලංකාවේ මහජනතාව වෙත තම හැකි පමණින් සේවය කිරීමට කටයුතු කෙළේය.

ඔහු ශ්‍රී ලාංකිකයන්ට දායාද කළ මහඟ= දායාදය නම් ශ්‍රී ලංකාවේ මෙතෙක් බිහිවූ අනර්ඝතම ඉංග්‍රීසි-සිංහල ශබ්ද කෝෂය නිම කිරීම විය යුතුය. ඒ සඳහා ඔහු වසර 15 ක පමණ කාලයක් කැප කෙළේය. අහුමුළුබුදු ලා විසින් සිංහල වචන සඳහා සිදුකළ වර්ගවාදී විකෘති නිරුක්තීන් වෙනුවට ගම්ලත් පඬිතුමා විසින් නිවැරදි ඓතිහාසික භෞතිකවාදී නිරුක්තීන් ඉදිරිපත් කෙළේය.

සරසවියෙන් එළවා දැමුවද නිර්මාණ සංවාද කුලකය, කොළඹ කවය ආදී 80-90 දශකයන්හි තිබූ බුද්ධි පිපාසයෙන් පෙළුනු තරුණයන්ගේ සංවිධානයන් ට මග පෙන්වූ ගම්ලත් පඬිතුමා එම සංවිධාන වල සිටි තරුණයන්ගේ අසහාය ගුරුවරයෙකු විය. සරසවියෙන් එළවා දමා සිටියදී වුව තම දේශන සඳහා නුවර සිට කොළඹ පැමිණි ඔහු තම ගමන් වියදම් හැර කිසිදු මුදලක් ඒ වෙනුවෙන් අය නොකළ බව කිවහොත් අද සිටින බොහෝ දෙනෙකු විශ්වාස නොකරනු ඇත.

මේ අසහාය සිංහල මහාචාර්ය වරයාට කලක් තම දිවි ගැට ගසා ගැනීම සඳහා ඉංග්‍රීසි ටියුෂන් දීමට සිදුවූයේද ශ්‍රී ලංකාවේ ආණ්ඩුවල බල මහිමය නිසාය.

ජාතිවාදයට ආගම්වාදයට දැඩි සේ විරුද්ධ වූ ඔහු තම දැනුම ඛෙදාහළේ ඒ වෙනුවෙනි. පුහු සමාජවාදී ප්‍රචාරක කලාවද පොළොවේ පය නොගැසූ හුදු සෞන්දර්යවාදී කලාවද ප්‍රතික්ෂේප කළ ඔහු ශ්‍රමයේ නිර්මාණයක් වූ සම්භාව්‍ය කලාව සම්බන්ධයෙන් සිංහල විචාර කලාවට නව මානයන් ගෙන ආවේය.

දර්ශනය, දේශපාලනය, විචාරය සම්බන්ධයෙන් වටිනා පොත් පත් දේශන රැසක් සිදුකර ඇති සුචරිත ගම්ලත් පඬිතුමා ගැන මෙය අසම්පූර්ණ සටහනකි. ඔහු පිළිබඳ පරිපූර්ණ සටහනක් සිදුකළ හැකි වියතෙක් ශ්‍රී ලංකාවේ සිටීදැයි යන්න පවා සැක සහිත ය.

මිනිසුන් සදාකාලිකව ජීවත් නොවේ. මහාචාර්ය සුචරිත ගම්ලත් පඬිතුමන්ගේ දැනුමින් ශ්‍රී ලංකාවේ ජනතාව නිසි ප්‍රයෝජනයක් නොගත් බවත් සකලාකාරයේ පාලකයන් විසින් ඒ සඳහා බාධා කළ බවත් අප දනිමු.


ලංකා ඊ නිව්ස්