නේවාසිකාගාර ගැටලුවට විසදුම් ඉල්ලීම හේතුවෙන් කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ සිසුන් 20 දෙනෙකුගේ ශිෂ්‍යභාවය අහිමි කිරීම සම්බන්ධව සියලු පාර්ශ්වයන් දැනුවත් කිරීමයි.

කොළඹ විශ්වවිද්‍යාල නේවාසිකාගාර පිළිබද විස්තර හා එහි ඇති වී අති ගැට`එ

කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ සිසුහු 10 000 ට අධික ප‍්‍රමාණයක් අධ්‍යාපන පීඨ 07 හා මණ්ඩප 02 ක ඉගෙනුම ලබති. මෙයින් වාර්ෂිකව නේවාසිකාගාර පහසුකම් ලැබෙන්නේ සිසුන් 3000 ට පමණ අඩු පිරිසකටය. එහිදි නේවාසිකාගාර පහසුකම් ලබාදීමේදි සලකා බැලෙන නිර්ණායක ලෙස,

මු`එ පවුලේ වාර්ෂික ආදායම රුපියල් ලක්‍ෂයට වඩා අඩුවීම
විශ්වවිද්‍යාලයේ සිට නිවසට ඇති දුර කි.මී.50 ට වැඩිවීම
ශිෂ්‍යයා රැුකියාවක් නොකිරීම

ආදි ලෙස ප‍්‍රධාන කරුණු සලකා බැලේ. මෙය විශ්වද්‍යාලය මගින් සාදාගන්නා ලද නිර්ණායක වන අතර පිටස්තර කිසිදු ආයතනයකින් හෝ මේ ස`දහා නිර්ණායක දක්වා නොමැත. මේ ආකාරයෙන් නේවාසිකාගාර ලබන මු`එ සිසුන් ප‍්‍රමාණයෙන් 35% ක් පමණ වන අතර එය වාර්ෂිකව වෙනස්වීම්වලට ලක්වේ. මෙලෙස ලබාදෙන නේවාසිකාගාර නිසි කළමණාකරණයකින් තොරව ලබාදෙන අතර නිශ්චිත ප‍්‍රමිතියකට අනුව ද සිදු නොකරයි. විශ්වවිද්‍යාලයක නේවාසිකාගාර විශ්වවිද්‍යාල භූමියේම පිහිටා තිබිය යුතු අතර එමගින් ඔවුන්ගේ ශාස්ත‍්‍රීය කටයුතු වඩාත් පහසු කරගත හැකිය. එමෙන්ම වඩාත් ගුණාත්මකභාවයෙන් යුතු උපාධිධාරියකු නිර්මාණය කිරීමට නම් නිතර විශ්වවිද්‍යාලයට ප‍්‍රවේශ වීම මෙන්ම ප‍්‍රායෝගික කාර්යයන් සිදුකිරීමට අවැසි නිදහස, ඉඩකඩ සිසුන්ට නේවාසිකාගාර විශ්වවිද්‍යායට සමීපව පිහිටා තිබීමෙන් ලබාගත හැකිය. කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලය ගත්විට බොහෝමයක් නේවාසිකාගාර පිහිටා තිබෙන්නේ විශ්වවිද්‍යාලයෙන් දුරින් වන අතර අවස්ථාව හා අවශ්‍යතාවය තිබුණ ද පරිපාලනය නිසි සැලකිල්ලක් හෝ වගකීම් සහගතව කටයුතු නොකරයි. නේවාසිකාගාර ගැට`එ විස`දීම වෙනුවට පරිපාලනය එය කල්මරමින් තව තවත් ගැට`එ උග‍්‍ර කරනු ලබයි. මෙම තත්වය හමුවේ සිසුන් ලෙස අපට ඇස් කන් පියාගෙන සිටිය නොහැකි අතර ඒ වෙනුවෙන් ශිෂ්‍ය කි‍්‍රයාමාර්ගවලට අවතීර්ණවීමට තීරණය කළෙමු. ඒ තත්වය තුළ ප‍්‍රශ්න නිර්මාණය කරන ලද පරිපාලනය සාධාරණත්වය හා අයීතීන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටි සිසුන්ට මර්දනය දියත් කිරීමට පටන් ගෙන ඇත.

කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලය සතුව දැනට තිබෙන නේවාසිකාගාර හා එහි විස්තර

University of Colombo owned Hostels[1]

Hostel Name	Address	Telephone	Warden	Sub Warden
Kithyakara Men’s Hostel	87, Anandarajakaruna Mawatha, Colombo 10.	0112681728	Dr.Chandsiri Niriell,Dept. Of Sociology.	Mr. W.W.G. Jayantha
Havelock Women’s Hostel	90, Sri Sambuddhathwa Jayanthi Mawatha, Colombo 05.	0112508223	DrS.Ukwatta, Dept. Of Demogrphy.	Mrs. K. M. Jayasinghe
Bullers Women’s Hostel	37/15, Bullers Lane, Colombo 07.	0112508222	Dr.Dilhara Atigala, Dept. Of Statistics.	Mrs. D. S. De Silva
Muttiah Women’s Hostel	48, Muttiah Road, Colombo 02.	0112304393	Mrs. Jeeva Niriella, Faculty Of Law.	Mrs. W. M. S. Weerasekara
De Saram Women’s Hostel	215, De Saram Place, Colombo 10.	0112681121	Dr.S.Sri Ranganathan, Dept. Of Pharmacology.	Mrs. M. N. P. Perera
Blomfontein Men’s Hostel	176, Norris Canal Road, Colombo 8.	0112691789	Dr. Malik Samarasinghe, Dept. Of Surgery.	Mr. P. K. Ekanayake
De Saram (New) Women’s Hostel	220, De Seram Place, Colombo 10.	0112681892	Dr. P.S. Saputhanthri, Dept. Of Plant Science.	Mrs. S. Kumarihamy
Thelawala Hostel (Male)	N0-92, Sri Sasanajothi mawatha, Thelawala, Rathmalana.	0112636396	Not Nominated	Not Nominated

University of Colombo rented out Hostels³

Hostel Name	Address	Telephone	Warden	Sub Warden
Green Path Bhikku House	71/3 & 71/4, Green Path, Anandacumaraswamy Mw, Colombo 07.	0113150577	Rev. Dr. M. Dhammajothi, Dept. Of Sinhala.	Mr. M.D. Jothipala
Nawinna Women’s House	445/1, Colombo Road, Nawinna, Maharagama	0112804748	-	Ms. G.D.C. Mangalika
Kirulapone Student House	47, Mahinda Place, Off High Level Road, Kirulapone.	0718016203	-	Mr. M.D. Jothipala
Rajagiriya Men’s House	107/12, Rajagiriya Road, Rajagiriya.	0112878875	-	Mr. M.D. Jothipala (Acting)
Boralesgamuwa Student House	290/2, Maharagama Road, Boralesgamuwa.	0112545205	-	Ms. G.D.C. Mangalika (Acting)

[1] http://www.cmb.ac.lk/?page_id=337 - úYajúoHd, fjí wvúh

නේවාසිකාගාර ස`දහා බ`දවා ගන්නා ලද මු`එ සිසුන් ප‍්‍රමාණය ආසන්න වසර 05 ක කාලය තුළ (1 වසර සිට 4 වසර දක්වා)

j¾Ih	n`ojd .ekSï ^jir 4 u tl;=j&			tl;=j	fjki	m%;sY;h
	.eyeKQ	msßñ	NsCIq
2009	2136	881	58	3075	-	36]
2010	2211	841	30	3082	¬07	35]
2011	2210	814	37	3061	-21	34]
2012	2159	728	31	2918	-43	28]
2013	1741	621	33	2395	-23	26]
2014

          

සැ.යු.- මු`එ සිසුන් 8500 ත් 10 000 ත් අතර සිටින අතර මෙහි ප‍්‍රතිශතය ආසන්න වශයෙන් ගණනය කර ඇත.

වර්තමාන තත්වය

මේ වනවිට නේවාසිකාගාර සම්බන්ධව උද්ගත වී ඇති නවතම තත්වය කරුණු වශයෙන් දැක්විය හැකිය.
01. විශ්වවිද්‍යාලයේ සිටින සිසුන්ගෙන් ප‍්‍රමාණවත් තරම් සිසුන්ට නේවාසික පහසුකම් ලබා නොදීම හා
ප‍්‍රමාණවත්් නේවාසිකාගාර ස්ථාපිත නොකිරීම.

02. කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ සිසුන්ගෙන් 60% ටවත් නේවාසිකාගාර ලබාදීම හා බ`දවා ගන්නා
ප‍්‍රමාණය වැඩිකිරීම කළ යුතුවීම.

03. නව නේවාසිකාගාර 03ක් වත් හැකි ඉක්මණින් ඉදිකිරීමට කටයුතු කළයුතුවීම

04. වාර්ෂික නේවාසිකාගාර ගාස්තුව රු.3000 ක් වැනි අධික මුදලක් අය කිරීම

05. නේවාසිකාගාර ස`දහා බ`දවා ගැනීමේදි සලකා බලනු ලබන රු.100000 වාර්ෂික ආදායම ඉවත්
කර එය රු.ලක්‍ෂ 300000 දක්වා හෝ ඉහළ දැමිය යුතු බවට සිසුන් ඉල්ලීම් කිරීම.

06. නේවාසිකාගාරවල ආරක්‍ෂාව, විදුලිය, ජලය, අධ්‍යයන කටයුතු ස`දහා ඉඩකඩ මදිවීම,
සනීපාරක්‍ෂාව ආදි අංශවල පහසුකම් අවම මට්ටමක පැවතීම

07. නේවාසිකාගාරවල අධික තදබදයක් පැවතීම, එනම් ප‍්‍රමාණයට වඩා සිසුන් ඇතුළත්
කිරීම.(කිත්‍යාකර දැමිය හැක්කේ 400ක් වුවද දැනට 800ක් පමණ දැමීම,

08. ඇතැමි නේවාසිකාගාරවල ආපන ශාලාවක් හෝ නොමැති වීම (නාවින්න, බොරලැස්ගමුව, භික්‍ෂු
ආදි නේවාසිකාගාර)

09. තෙලවල, නාවින්න, බොරලැස්ගමුව,ආදි නේවාසිකාගාර හා කුලි පදනමින් ගත් බොහෝමයක්

නිවාස විශ්වවිද්‍යාලයට දුරින් පිහිටා තිබීම

10. නේවාසිකාගාරවල අධ්‍යාපනයට සුදුසු පරිසරයක් නොමැතිවීම, එනම් ප‍්‍රමාණවත් අධ්‍යයන ශාලා
නොමැතිම, ගෘහ භාණ්ඩ හිගය, ප‍්‍රමාණයට වඩා සිසුන් ඇතුළත් කිරීම, ආරක්‍ෂාව සම්බන්ධ
ගැට`එ, කාමරවල විදුලි පංකා නොමැතිවී නිසා අධික රස්නයක් තිබීම, ආදිය ඒ අතර වේ.

මෙකී ගැට`එ රාශියක් හටගෙන ඇති අවස්ථාවක වුව ද විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනය විසින් නේවාසිකාගාරවල පහසුකම් සපුරාලනු වෙනුවට සිදු කරන ලද්දේ දිගින් දිගටම නේවාසිකාගාර ස`දහා අය කරනු ලබන මුදල ඉහළ දැමීමත් අවශ්‍ය සිසුන්ට නේවාසිකාගාර ලබා නොදෙමින් නේවාසිකාගාර ලබාදීම කප්පාදු කිරීමය. ඒ අනුව වසර 03ක් වැනි කාලය තුළ නේවාසිකාර ගාස්තු ඉහළ දැම්මේ මෙලෙසිනි.

j¾Ih	wh lsrSu re'	by< oeuq .Kk re'
2009	200	-
2010	1200	1000
2011	2000	800
2012	3000	1000
2013	3000	-
2012 isg fï olajd whlsÍu re'3000 ls'

                

 සැ.යු. වෛද්‍ය පීඨයේ පමණක් නේවාසිකාගාර ගාස්තුව රු.4200ක් වේ. එනම් නේවාසිකාගාර ස`දහා සාමාන්‍යයෙන් අයකරනු ලබන රු.3000 ට අමතරව නේවාසිකාගාර සංවර්ධන අරමුදල ස`දහා අමතර රු.1200 ක මුදලක් අය කරනු ලැබේ.

නේවාසිකාගාර ගැට`එවලට සිසුන්ගේ ඉල්ලීම්
01. නේවාසිකාගාර ගාස්තුව රු.800 ක් දක්වා පහත හෙළීම

කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයට ද සිසුන් ඇතුළත් කර ගනු ලබන්නේ අ.පො.ස.උ/පෙළ සමත් වී නියමිත සුදුසුකම් සපුරාගත් විටදීය. එහිදි සලකා බලනු ලබන එකම සුදුසු කම වන්නේ එකී විභාගය ඉහළින් සමත්වී අපේක්‍ෂිත මට්ටමින් විශ්වවිද්‍යාලයට ප‍්‍රවේශ වීමය. එහෙත් ඇතැම් අවස්ථාවලදි කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයට සුදුසුකම් ලැබීම හේතුවෙන් සිසුන්ට මුහුණ දීමට සිදුවන වෙනස්කම් රාශියකි. ඒ අතරින් අධික නේවාසිකාගාර ගාස්තු අය කිරීම හා ප‍්‍රමාණවත් තරම් පහසුකම් නොතිබීම පෙන්වා දිය හැකිය. මේ වන විට නේවාසිකාර ගාස්තුව රු.3000ක් වන අතර එය අනෙකුත් විශ්වවිද්‍යාල සාපේක්‍ෂව ගත්විට ඉතා අධික මුදලකි.

කැලණිය - 600,
ජ’පුර - 750,
පේරාදෙණිය - 750,
සබරගමුව - 500, කොළඹ රු.3000
රජරට - 500,
සෞන්දර්ය - 500,
රුහුණ - 600,
වයඹ - 550,

මෙකී ගැට`එව ඇතු`එව නේවාසිකාගාර සම්බන්ධ ගැට`එ මුල්කරගනිමින් සිසුන් විසින් පරිපාලනය හා අවස්ථා ගණනාවකදීම සාකච්ඡුා කළ ද ඉන් නිසි පිළිතුරු සිසුන් වෙත නොලැබුණි. මේ තත්වය තුළ සිසුන් තම ඉල්ලීම් ඉදිරිපත් කරමින් 2013.11.20 වන දින විශ්වවිද්‍යාලය ඉදිරිපිට විරෝධතාවක යෙදුණ අතර එදින උසස් අධ්‍යාපන ඇමතිවරයා, විශ්වවිද්‍යාල ප‍්‍රතිපාදන කොමිසමේ සභාපතිනිය, උපකුලපතිතුමා, නියොජ්‍ය උපතුලපතිතුමා, ලේඛකාධිකාරීතුමා, සියලුම පීඨයන්හි පීඨාධිපතිවරු, අභ්‍යන්තර මුදල් විගණක, සහකාර ලේඛකාධිකාරී ශිෂ්‍ය හා කාර්ය මණ්ඩල යනාදි අයගෙන් සමස්ත නිලධාරීන් ඉදිරිපිටදී උසස් අධ්‍යාපන ඇමතිවරයා, විශ්වවිද්‍යාල ප‍්‍රතිපාදන කොමිසමේ සභාපතිනිය, උපකුලපතිතුමා, නියොජ්‍ය උපතුලපතිතුමා සිසුන්ගේ ඉල්ලීම් කෙරෙහි සාධාරණ විස`දුම් දීමට පොරොන්දු විය.

එකී පොරොන්දු ඉටුකිරීමට සති 02 ක කාලයක් ලබාදෙන ලෙස සිසුන්ගෙන් ඉල්ලා සිටි අතර එහෙත් මාස 03 ක් ගතවී ගිය ද එය ඉටුකළේ නැත.

2014.02.25 දින ශාස්ත‍්‍ර පීඨයේ නවක සිසුන් ලියාපදිංචි කරන දිනයේදි නියෝජ්‍ය උපකුලපතිතුමා විසින් දෙමාපිය රැුස්වීමේදි නේවාසිකාගාර ගාස්තු රු.1000 දක්වා අඩු කර ඇති බව ප‍්‍රකාශ කරන ලදි.
එසේ පොරොන්දු දෙමාපියන් ඉදිරිපිට දී ලබාදෙන විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනය 2014.03.20 දින ශිෂ්‍ය සංගම් නියෝජිතයන් හා පැවැති සාකච්ඡුාවේදි ප‍්‍රකාශ කරනුයේ නේවාසිකාගාර ගාස්තු පහත නොදමන බවයි.
මේ අනුව නියෝජ්‍ය උපකුලපතිතුමා විසින් දෙමාපියන් හා සිසුන් ද රවටමින් එතුමා ලකුණු දමා ගැනීමේ වෑයමක නියලුණු අතර උපකුලපතිතුමාගේ නියමෙන් හෝ තීරණය තුළ එවැන්නක් ස`දහන් නොවු අතර නවක සිසුන් බ`දවා ගැනීමේදි දිගින් දිගටම පොරොන්දු කඩකරමින් රු.3000 මුදලම ලබා ගැනීම සිදුකරන ලදි. එසේම 2014.03.23 වන දින ශාස්ත‍්‍ර පීඨයේ නවක සිසුන් නේවාසිකාගාර ලියාපදිංචියේදි ද රු.3000 මුදල ලබා ගැනීමට පරිපාලනය කටයුතු කරන ලදි. එහිදි ශිෂ්‍ය සංගම් නියෝජිතයන්, ජ්‍යෙෂ්ඨ සිසුන් හා දෙමාපියන්ගේ මැදිහත්වීම මත අදාල ලියාපදිංචිය අවලංගු කිරීමට පරිපාලනයට සිදු වු අතර එය සිසුන්ගේ පිට දමමින් ශාස්ත‍්‍ර හා අධ්‍යාපන පීඨ 02 වසා දමමින් පරිපාලනයේ අත්තනෝමතිකභාවය මෙන්ම නොහැකියාව ප‍්‍රදර්ශනය කරන ලදි. එපමණක් ද නොව මේ වන විට සිසුන් 20 කගේ පන්ති තහනම් ද කර ඇත.

02.තෙලවල නේවාසිකාගාරයේ තත්වය

තෙලවල නේවාසිකාගාරය නමින් භාවිතා කරන මෙම ගොඩනැගිල්ල පෙර රජයේ යම් ආයතනයක් ලෙස පැවතී අතර පසුව කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ නේවාසිකාගාරක් ස`දහා එය ලබාදෙන ලදි. එය මුලින් පිරිමි නේවාසිකාගාරයක් ලෙස පවත්වාගෙන ගිය අතර පසුව එයට සිසුන් ඇතුළත් කිරීම ක‍්‍රමයෙන් අඩු කර එය 

වසා දමන ලදි. එහි යථාර්ථය නම් එය දේශපාලනිකව පරිපාලනය විසින් ගන්නා ලද කි‍්‍රයාමාර්ගයකි.
වසර ගණනාවක් වසා දමා තිබු මෙම නේවාසිකාගාරය මොරටුව විශ්වවිද්‍යාලයට ලබාදීමට විශ්වද්‍යාලය එකග වන අතර මොරටුව විශ්වද්‍යාලය ද ඊට කැමැති විය. එහෙත් අවසානයේ කුමන හෝ හේතුවක් නිසා එම ගිවිසුම අවලංගු වන අතර නැවත එය 2013 දි පිළිසකර කර භාවිතා කිරීමට කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලය කටයුතු කරනු ලැබේ. එයට හේතුව වුයේ වසර ගණනාවකින් කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ නේවාසික පහසුකම් වැඩිදියුණු නොකිරීමේ ප‍්‍රතිඵලය තුළ වැඩිවන සිසුන් ප‍්‍රමාණයට නේවාසිකාගාර නොමැතිවීම හේතු කරගෙනය. ඒ අනුව 2013 පෙබරවාරී මස පැවැති සාකච්ඡුාවේදි වැඩබලන උපකුලපති ප‍්‍රමුඛ විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනය විසින් ශිෂ්‍ය සංගම් නියෝජිතයන්ට ප‍්‍රකාශ කර සිටිනුයේ මාස 02 ක් ඇතුළත මෙම නේවාසිකාගාරය ප‍්‍රතිසංස්කරණය කර නැවත සිසුන්ට ලබාදෙන බවයි. ඒ අනුව එහි ප‍්‍රතිසංස්කරන කටයුතු ස`දහා එය යුද හමුදාවට භාර දෙන අතර ඔවුන් එම ස්ථානය නවාතැන පළක් ලෙස භාවිතා කරමින් වෙනත් ස්ථාන වල කොන්ත‍්‍රාත් සිදු කළ අතර නේවාසිකාගාරයේ වැඩ මන්දගාමීව සිදු කිරීම හේතුවෙන් එය මාස 02න් ලබා දීමට නොව, වසර 1 1/2 ක් ගිය ද මේ වන විටත් වැඩ අවසන් කර භාරදී නොමැත.

මෙම නේවාසිකාගාරය පිළිසකර කර එය 2011/2012 අධ්‍යයන වර්ෂයේ සිසුන්ට ප‍්‍රථමයෙන්ම ලබාදෙන බවත් නේවාසිකාගාර ලබාදීමට නොහැකි එහෙත් නේවාසිකාගාර ලැබීමට සුදුසුකම් ඇති ශිෂ්‍යයාවන් වෙනුවෙන් විශ්වවිද්‍යාලය මගින් මසකට රු. 4000 ක නේවාසිකාගාර දීමනාවක් ලබා දෙන ලදි. එය ද විටින් විට ලබාදුන් අතර ශිෂ්‍ය සංගම් මැදිහත් වී එය නිසිකලට ලබාදීමට කටයුතු කරන ලදි.

අද වන විට එම නව අධ්‍යයන වර්ෂයකට සිසුන් ලියාපදිංචි කර ඇති අතර ඉහත නේවාසිකාගාර බලාපොරොත්තුවෙන් නාමලේඛනයේ පසු වු 2011/2012 අධ්‍යයන වර්ෂයේ ශිෂ්‍යාවන්ට නේවාසිකාගාර ලබානොදීමට විශ්වවිද්‍යාලය තීරණය කරන ලදි. එසේම 2012/2013 නව අධ්‍යයන වර්ෂයේ (2014 පළමු වසර) සිසුන් වෙත ද මෙම නේවාසිකාගාර අර්බුදය පරිපාලනය විසින් උරුම කරන අතර ඔවුනට නේවාසිකාගාර ලබාදීමේදි කටයුතු කළේ මෙලෙසිනි.

වෛද්‍ය පීඨයේ පිරිමි සිසුන් 68 ට පමණක් නේවාසිකාගාර ලැබී ඇති අතර ගැහැණු ළමයි කිසිවකුට නේවාසිකාගාර ලැබී නැත.

විද්‍යා පීඨයේ පිරිමි සිසුන් කිසිවකුටත් නේවාසිකාගාර ලබා නොදී ඇති අතර ගැහැණු ළමයි කොපමණ ප‍්‍රමාණයකට නේවාසිකාගාර ලැබී ඇත්ද යන්න තවම නොදනී.

නීති පීඨයේ පිරිමි සිසුන් 13 ක් බොරලැස්ගමුව කුලී නවාතැනට ද ගැහැණු ළමයි 89 ක් බුලර්ස් නේවාසිකාගාරයට ද අනුයුක්ත කරන ලදි.

ශාස්ත‍්‍ර පීඨයේ පිරිමි සිසුන් 28ක් නාවින්න කුලී නවාතැනට ද ගැහැණු ළමයින් 270ක් යොමු කිරීමට උත්සාහ කළේ භාගෙට වැඩ නිම වූ හමුදා සෙබ`එන් වැඩ කරමින් සිටින්නාවු ද අනාරක්‍ෂිත තෙලවල නේවාසිගාකාරයටය.

කළමණාකරණ හා මූල්‍ය පීඨයේ පිරිමි සිසුන් 16ක් නාවින්න කුලී නවාතැනට ද ගැහැණු ළමයි 35ක් බුලර්ස් නේවාසිකාගාරයට ද අනුයුක්ත කරන ලදි

මේ වන විටත් තෙලවල නේවාසිකාගාරය පිළිසකර කරමින් පවතින අතර 2014.03.23 දින ගැහැණු ළමයින් 

එයට අනුයුක්ත කිරීමට පරිපාලනය කටයුතු කරන වටත් එහි වැඩ අවසන් වී නොතිබුණී. ඒ අනුව

හමුදා සෙබ`එන් වැඩ පලෙන් ඉවත්ව නොසිටීම හා ඔවුන් එදින ද නේවාසිකාගාරයේ කොටසක අදාල 

ප‍්‍රතිසංස්කරන කටයුතු සිදුකරමින් සිටීම, ඔවුන් එහි දිවා ? වාසය කිරීම

ආපන ශාලාවක් හෝ සිසුන්ට ආහාර ලබාගැනීමට පහසුකම් නොතිබීම

වැසිකිළි හා අතැම් කාමරවල දොරවල් නොමැතිවීම

අඩි 03ක් පමණ උසින් යුතු අනාරක්‍ෂිත තාප්පය නිසා පිටස්තර පුද්ගලයන්ට ඊට ඇතු`එ විය හැකිවීම

ජල පහසුකම් නොතිබීම

කාමරවල විදුලි පංකා සවිනොකිරිම නිසා දැඩි රස්නයක් ගෙන දීම

කාමරවල යකඩ ඇදක් හා මෙටට්ටයක් පමණක් තිබීම, අවම තිබිය යුතු මේස, පුටු, ඇදුම් දමන රැක්ස් ලොකර්ස් නොතිබුණි

අධ්‍යයන කාමර, ඇ`දුම් වැනීමට ප‍්‍රදේශ පවා නොතිබුණි

මෙකී අඩුපාඩුකම් රාශියක් තිබු අතර මෙම ප‍්‍රදේශයේ කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලය ස`දහා නේවාසිකාගාරයක් පවත්වාගෙන යාමෙන් ඇතිවන ප‍්‍රායෝගික අවාසි ද රාශියකි.

විශ්වවිද්‍යාලයේ සිට 70 කි.මී. පමණ දුරින් පිහිටා තිබීම නිසා ගමනාගමන අපහසුතාවයක් පැවතීම. (තුම්මුල්ල සිට අ`ගුලාන හංදිය දක්වා) ඒ අනුව සිසුන්ට වෙලාවට දේශන ස`දහා සහභාගිවීමට නොහැකිවීම, උදෑසන හා සන්ධ්‍යා කාලයේ රථවාහන තදබදයට හසුවීම ඇතු`එ ගැට`එවලට මුහුණ පෑමට සිදුවීම. (බස් රථ ගමනාගමනයකදි අවම පැය 1.15 ක් වත් ගතවේ)

එම නිසාම සවස් කාලයේ හෝ සවස 6ත් 8ත් අතර ගැහැණු ළමයින්ට එම ප‍්‍රදේශයේ හා මාර්ගයේ ගමන් කිරීම 

අනාරක්‍ෂිත වීම(මෙහිදි කලින් පිරිමි ළමයින් සිටියදී පවා ආයුධ පෙන්වා ඔවුන්ගේ මුදල් හා ජංගම දුරකතන 

පැහැර ගත් අතර එසේනම් ගැහැණු ළමයින්ගේ ආරක්‍ෂාව ගැන අමුතුවෙන් කිවයුතු නැත)

නේවාසිකාගාර පිහිටි ප‍්‍රදේශය තුළ ජනාවාස අඩුවීම.(ගාමන්ට් හා විවිධ කම්පැනි පිහිටා ඇත)

මේ ආකාරයෙන් තෙලවල නේවාසිකාගාරයක් බවට පත්කර ගැනීම තුළ ඇතිවන ගැට`එ මෙන්ම දැනට එහි තත්වය පෙන්වාදිය හැකිය.

03.නේවාසිකාගාර කප්පාදු සිදුකිරීම

ඉහතින් දක්වන ලද නේවාසිකාගාර හා කුලී පදනම මත ලබා ගන්නා ලද ගොඩනැගිලි පදනම් කරගෙන දැනට විශ්වවිද්‍යාලය මගින් නේවාසිකාගාර පවත්වාගෙන යන අතර ඒ අනුව ස්ථීර නේවාසිකාගාර 07 ක් හා කුලියට ගත් ගොඩනැගිලි 05 ක් මේ වන විට විශ්වවිද්‍යාලය සතුව ඇති අතර ආසන්න වශයෙන් ස්ථීර නේවාසිකාගාරවල සිසුන් 2900 ට වැඩි සිසුන් ප‍්‍රමාණයක් ද කුලියට ගත් ගොඩනැගිලවලින් කිහිපයක පමණක් සිසුන් 300 ක ප‍්‍රමාණයක් දැඩි තදබදයකින් යුතුව අනුයුක්ත කර පවත්වාගෙන යනු ලැබේ. ඒ හරහා අධ්‍යයන කටයුතුවලට, සනීපාරක්‍ෂාවට, මානසික නිදහසට මෙන්ම ඉඩකඩ සම්බන්ධයෙන් ගැට`එ මතු වී ඇති අතර එකී ගැට`එවලට පිළිතුරු සෙවීම වෙනුවට විශ්වවිද්‍යාලය මගින් දිගන් දිගටම සිදු කරනුයේ එම නේවාසිකාගාරවලට තව තවත් සිසුන් අනුයුක්ත කරමින් තදබ`දය තීව‍්‍ර කිරීමය. එසේම මෙහිදි විශ්වවිද්‍යාලය මගින් බ`දවාගනු ලබන සිසුන් ප‍්‍රමාණය විශ්වවිද්‍යාලයේ මු`එ සිසුන්ගෙන් 30% ටත් වඩා අඩු වේ.(සිසුන් 10 000 ගෙන් ආසන්න සිසුන් 3000 ට පමණ නේවාසික පහසුකම් ලබාදී ඇත* මේ අකාරයෙන් දහසකුත් අඩුපාඩු මධ්‍යයේ තිබෙන නේවාසිකාගාර නමැති ගොඩනැගිලිවලට සිසුන් ගාල් කරමින් ද බ`දවා ලනු ලබන ප‍්‍රමාණය අඩු කරමන් ද විශ්වවිද්‍යාලය කටයුතු කරන අතර කළ යුත්තේ නව ස්ථීර නේවාසිකාගාර හැකි ඉක්මනින් ඇති කරලමින් බ`දවාගනු ලබන සිසුන් ප‍්‍රමාණය වැඩි කිරීමත් ඒවායේ පහසුකම් වැඩිකිරීමත් වේ. අනෙකුත් විශ්වවිද්‍යාලයීය නේවාසිකාගාර ස`දහා අසසෙ වැනි තාක්‍ෂණික පහසුකම් ඇති කල ලංකාවෙන් පළමුවැනියා යැයි පුරසාරම් දොඩන කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ නේවාසිකාගාරවලට නොව විශ්වවිද්‍යාලයේ පරිගණක විද්‍යාගාරවත් නිසි පහසුකම්වලින් සමන්විත නොවේ. එහෙයින් අසසෙ ගැන කවර කතාද? එයින් උපකුලපතිවරයා කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලය අන්තර්ජාතික මට්ටමට ගෙනයනවා යැයි දොඩවන සිහිනයේ ආශ්චර්ය පෙන්නුම් කෙරේ.

04. විශ්වවිද්‍යාලය තුළ බාහිර පාර්ශ්වයන් ස`දහා පොදු වැසිකිළි පද්ධතියක් ඉදිකිරීම

මේ වන විට ආචාර්යවරුන්ගේ හා සිසුන්ගේ විරෝධය හමුවේ උපකුලපතිවරයා විසින් රාජ්‍ය ආරක්‍ෂක හා නාගරික අමාත්‍යංශයේ ලේකම්වරයාගේ උවමනාව සංසිදුවමින් කොළඹ ටොරින්ටන් හා ඒ අවට ජොගින් කරන අයගේ අවශ්‍යතාවයට විශ්වවිද්‍යාලය වැනි ස්වාධීන උතුම් ස්ථානයක පොදු වැසිකිලි පද්ධතියක් ඉදිකිරීමට අනුමැතිය ලබාදී ඇති අතර සිසුන් අවස්ථා ගණනාවකදීම ඊට විරෝධය පා විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනය, නාගරික සංවර්ධන අධිකාරීය හා රාජ්‍ය ආරක්‍ෂක හා නාගරික අමාත්‍යංශයට නිල වශයෙන් දැනුම් දී ඇතත් ඒ පිළිබ`දව මෙතෙක් අවධානය යොමු කර නොමැත. සිසුන් වශයෙන් මේ පිළිබ`දව දිගින් දිගටම හ`ඩ නැගු අතර ඊට පරිපාලනය මගින් නිසි පිළිතුරු ලබා නොදුන් අතර ඔවුන් පෙන්වා දෙන්නේ විශ්වවිද්‍යාල භූමිය ස`දහා ඔප්පු නැති බවකි. එසේනම් මේ ආකාරයෙන් වෙනත් පිටස්තර අයෙකුට වුව ද විශ්වවිද්‍යාල භූමියේ ඉදිකිරීම් කළ හැකි අතර විශ්වවිද්‍යාලය මගින් 1921 සිට වසර 90 කාලයක් පුරා ආරක්‍ෂක සේවාවක් පවත්වාගෙන යමින් යම් පරිපාලනමය ක‍්‍රියාවලියක් තුළ බලාධිකාරයක් පවත්වාගෙන යාමේ ඇති නෛතික අයිතිය අපි ප‍්‍රශ්න කරන්නෙමු.

2014.03.22 වන දින ‘සරසවි මිතුරෝ’ සංගමයේ වාර්ෂික රැුසවිීමේදි හා සෙසු අවස්ථා ගණනාවකදීම උපකුලපතිතුමා ප‍්‍රකාශ කරන්නේ කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලය අන්තර් ජාතික මට්ටමට ගොඩනගන බවයි. විශ්වවිද්‍යාලයේ සම්පත් නගර සභාවට විකිණීමෙන් එතුමා පවසන මට්ටම ගොඩනගන්නේදැයි අපි ප‍්‍රශ්න කරන්නෙමු. එසේම විශ්වවිද්‍යාල සිසුන්ගේ වැසිකිළිවල තත්වය ඉතාම කණගාටුදායක මට්ටමක් පවතිද්දී මෙලෙස බාහිර පාර්ශ්වයන්ට පොදු වැසිකිලි විශ්වවිද්‍යාලයේ ඉදිකිරීම තුළින් පෙන්නුම් කරන්නේ උපකුලපතිවරයාගේ ආණ්ඩු පාර්ශ්වීය ගැති දේශපාලනය තුළ තනතුරු වරප‍්‍රසාද ලබාගැනීමේ අරමුණින් ආණ්ඩුව සතුටු කිරීමේ අරමුණ ද නැත්නම් සැබෑ ලෙසම කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලය ගොඩනැගීමේ යහපත් චේතනාව ද යන්න ප‍්‍රශ්න කරන්නෙමු.

මේ අනුව විශ්වවිද්‍යාලයේ ප‍්‍රධාන පිවිසුම් දොරටුවක් වන එමෙන්ම ිඒෙෙ ෘැඩැකදචපැබඑ ක්‍ැබඑරු හා බෞද්ධාලෝක මාවතට මුහුණලා දිවෙන ප‍්‍රධාන පාරට මුහුණලා ඉදි කෙරෙන මෙම පොදු වැසිකලි පද්ධතියට සිසුන් ලෙස අප දැඩි විරෝධය දක්වන අතර එය හකුලා ගන්නා ලෙස ද දන්වා සිටින්නෙමු.

සිසුන් 20 දෙනෙකුගේ පන්ති තහනම් කිරීමේ පරිපාලනයේ අත්තනෝමතික ක‍්‍රියාදාමය මේ වන විට කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ නීති පීඨයේ ශිෂ්‍ය හිමිනමකගේ හා ශාස්ත‍්‍ර පීඨයේ සිසුන් ඇතු`එව සිසුන් 20 දෙනෙතුගේ පන්ති තහනම් කිරීමට විශ්වවිද්‍යාල පාලනාධිකාරය විසින් කි‍්‍රයාකර ඇත. එයට හේතුව වන්නේ ශිෂ්‍ය ගැට`එවලට විස`දුම් ඉල්ලා සිටිමයි. එහි ආසන්නම සිදුවීම වු 2014.03.23 දින තෙලවල නේවාසිකාගාරයට ශාස්ත‍්‍ර පීඨයේ නවක ශිෂ්‍යයාවන් ඇතුළත් කිරීමේදි සිසුන්ට දුන් පොරොන්දු පරිපාලනය විසින් තව දුරටත් කඩ කරමින් කටයුතු කිරීමට යාමේදි සිසුන් හා දෙමාපියන් ඊට මැදිහත් වී එය වලක්වාලීමට කටයුතු කර අතර එහිදි ජ්‍යෙෂ්ඨ සිසුන් මැදිහත්වීම පදනම් කරගෙන සිසුන් 20 දෙනෙතුගේ පන්ති තහනම් කිරීමට කටයුතු කරන ලදි. (ශිෂ්‍ය සංගම් නියෝජතයන් මෙන්ම ජ්‍යෙෂ්ඨ සිසුන් තම සහෝදර සිසුන්ගේ නේවාසිකාගාරවල පහසුකම් වෙනුවෙන් පෙනී සිටින ලදි. විශේෂයෙන් මෙම තෙලවල නේවාසිකාගාරය සම්බන්ධව ගැට`එ රාශියක් ඒ වන විට උද්ගත වී තිබුණි.

විශේෂයෙන් සිසුන්ට ලබාදුන් පොරොන්දු ඉටු නොකිරීම හේතුවෙන් සිසුන් ඒ පිළිබ`දව කතා කිරිමද තෙලවල නේවාසිකාගාරයේ ඇති ගැට`එ (ඉහත දක්වා ඇති* පෙන්වා දෙමින් ද බාහිර පාර්ශ්වයන්ට විශ්වවිද්‍යාල භූමියේ වැසිකිළි පද්ධතියක් ඉදිකිරීමට විරෝධය පෑම, නේවාසිකාගාර ගාස්තුව රු.3000 සිට 800 දක්වා අඩු කරන ලෙස ඉල්ලා සිටීම, ඈත ගම්වල සිට ප‍්‍රථම වතාවට කොළඹ නගරයට පැමිණි ශිෂ්‍යාවන් 270 ක් හමුදාවේ සෙබ`එන් සම`ග භාගෙට වැඩ නිම වු ගොඩනැගිල්ලක ආහාර, ජලය, ආරක්‍ෂාවක් නැතිව හුදකලාව එහි ඇතු`එ කිරිමට එරෙහිව එය අභියෝග කිරීම ආදි තමන්ට බලපාන ලද තමාගේ ප‍්‍රශ්න හා සමස්ත විශ්වවිද්‍යාලයේ ගෞරවය වෙනුවෙන් පෙනී සිටමින් ඒ පිළිබ`දව කතා කිරීමේ අයිතිය වෙනුවෙන් පරිපාලනය සිසුන් 20 දෙනෙකුට ලබා දෙන්නේ ඔවුන්ගේ පන්ති තහනම් කිරීමේ නියෝගයකි. එසේම ඊට කිසි`දු ආකාරයකින් සම්බන්ධයක් නැති ජ්‍යෙෂ්ඨ සිසුන්ගේ අධ්‍යාපන කටයුතු නවතාලමින් ශාස්ත‍්‍ර හා අධ්‍යාපනය පීඨයන් දින නියමයක් නැතිව වසා දමන්නේද පරිපාලනයට මෙවැනි සු`එ කාර්යයක්වත් කර ගැනීමට නොහැකි බව තවදුරටත් පෙන්වමිනි. එසේ සිසුන් වෙත ලබාදෙන ලද ලිපිවල ද දුර්වලතා දක්නට ලැබේ. එමගින් විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනයේ කෙරුවාවේ තරම හෙළි වේ. 

ගැට`එ ඇති කළේ පරිපාලනයයි නමුත් වරදකරුවන් කර ඇත්තේ සිසුන්ය.

මේ ආකාරයෙන් පරිපාලනය විසින්ම ඇති කරනු ලබන හා ඔවුන්ගේ දුර්වලතාවය නිසා උද්ගත වන්නාවු ද ගැට`එවලට විස`දුම් ඉල්ලා සිටින සිසුන්ට ලබාදෙනු ලබන පන්ති තහනම ඉතා අසාධාරණ එමෙන්ම පළිගැනීමේ පටු අරමුණින් සිදුකළ එකක් බව පෙන්වා දෙන අතර එමගින් සිසුන්ගේ පෞද්ගලිකත්වයට මෙන්ම අනාගත දිවියට ද හානි ගෙන දෙන ආකාරයෙන් ඉතා දුෂ්ට ලෙස කටයුතු කර ඇති බව අපි පෙන්වා දෙන්නෙමු. 

සමස්තපීඨ ශිෂ්‍ය එකමුතුව - කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලය

පිටපත්

සියලුම මාධ්‍ය ආයතන
විශ්වවිද්‍යාල අචාර්යවරුන්ගේ සමිති සම්මේලනය
විශ්වවිද්‍යාල අචාර්යවරු - කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලය
සියලුම පීඨ ශිෂ්‍ය සංගම් - කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලය

Read More

සමසෞඛ්‍ය උපාධිය කප්පාදු කළේ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයයි

සම සෞඛ්‍ය විද්‍යාපීඨයේ උපාධි කාලසීමාව කප්පාදු කර ඇත්තේ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය හා රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමය විසින් බවත්, සමසෞඛ්‍ය විද්‍යාපීඨ සිසු ප්‍රශ්නය ඇත්තේ පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ පමණක් බවත් උසස් අධ්‍යාපන අමාත්‍ය එස්.බී. දිසානායක මහතා පැවසීය.
මඩකලපුව හා ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලවල එම තත්ත්වය නොමැති බවද ඒ මහතා පැවසීය.
උසස් අධ්‍යාපන අමාත්‍ය එස්.බී. දිසානායක මහතා ඒ බව ප්‍රකාශ කර සිටියේ විශ්වවිද්‍යාල සිසුන් හත්සිය එකොළොස් දෙනෙකුට මහපොළ ශිෂ්‍යත්ව ආධාර මුදල් ලබාදීම සඳහා උඩරට කලා සංගම් ශාලාවේදී පැවති උත්සව සභාව අවසානයේ මාධ්‍යවේදීන් නැගූ ප්‍රශ්නයකට පිළිතුරු දෙමිනි.
එහිදී ඒ මහතා වැඩිදුරටත් පවසා සිටියේ, රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමය සමසෞඛ්‍ය විද්‍යා පීඨ සිසුන්ගේ උපාධි කාලසීමාව වසර තුනකට එහා ගෙන යාමට අවසර නොදෙන බවත්, සමසෞඛ්‍ය සිසුන් වසර හතරක උපාධි කාලසීමාවක් ඉල්ලා සිටින බවත්ය.

Read More

වෛද්‍ය මා‍ෆියාව හා සම සෞඛ්‍ය ප්‍රශ්නය

පේරාදෙණිය හා රුහුණ සරසවි වල සම සෞඛ්‍ය විද්‍යා පීඨ සිසුන් දැන් මාස 2 කටත් අධික කාලයක් තිස්සේ ගලහ මං සන්ධියේත්, ගාලු නගරයේත් අඛණ්ඩ සත්‍යග්‍රහයක් පවත්වමින් සිටිති.

මෙම සත්‍යග්‍රහය ගැන අදාල කිසිම බලධාරියෙකුගේ අවධානය යොමුව ඇති බවක් නොපෙනේ.කාලයත් සමග සිසුන් උනන්දුව හීන වී සත්‍යග්‍රහය නවතා ආපසු දේශනවලට සහභාගි වනු ඇතැයි බලධාරින් සිතා සිටින බවක් ඔවුන්ගේ කියුම් කෙරුම් වලින් පෙනේ.

මෙම වර්ජක සිසුන් ඉල්ලා සිටින්නේ කුමක්ද?

2006 දී මෙම සම සෞඛ්‍ය විද්‍යා පීඨ ආරම්භ කරන විට වසර 4ක්ව තිබී පසුව වසර 3කට කපාදු කරන ලද පාඨමාලා කාලය නැවත වසර හතර දක්වා දිගු කර දෙන ලෙස ඔව්හු ඉල්ලා සිටිති.

ආරම්භයේදී වසර 4කට සැලසුම් කර සිසු කණ්ඩායම් කිහිපයක්ම උපාධිය ලබාගන්නා තෙක් සිව් වසරක පාඨමාලා පැවත්වීමෙන් පෙනී යන්නේ හෙද ,විකිරණ ශිල්පි, වෛද්‍ය රසායනගාර ශිල්පි,භෞත චිකිත්සක යන මෙම උපාධි පාඨමාලාවල වසර හතරක් උගැන්වීමට තරම් සෛධාන්තික හා ප්‍රායෝගික විෂය කරුණු ඇති බවයි.

එසේම කප්පාදුවෙන් පසුව පවා විශේෂ උපාධියක් ලෙස සිව් අවුරුදු පාඨමාලා පැවත්වීමට යෝජනා කිරීමෙන් (3+1) පෙනී යන්නේද එම සත්‍යයමය.

එසේ නම් පාඨමාලා වසර තුනකට කප්පාදු කිරීම යනු නිසැක ලෙසම අදාල විෂය නිර්දේශයන්ගෙන් 25% එනම් 1/4 ක් කපා දැමීමයි. එය අදාල උපාධි පාඨමාලා වලට ඇති පිලිගැනීම බරපතල ලෙස බිඳ හෙලන්නකි. එසේම එම සිසුන් උපාධි ලබා රෝගී සත්කාර සේවයට ගිය පසු ඔවුන්ගේ සේවය ලබා ගන්නා රෝගීන්ට කරන බලවත් අසාධාරණයකි.

මෙම කප්පාදුව ගැන උසස් අධ්‍යාපන අමාත්‍ය වරයා හා එම අමාත්‍යාංශයේ ලේකම් වරයා ලබා දෙන්නේ අමු මැටි පිලිතුරකි.ඔවුන් කියන්නේ රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරි සංගමයේ විරෝධතාව නිසා උපාධි පාඨමාලවල කාලය කප්පාදු කළ බවයි. ඔවුන් මෙසේ කියන්නේ රෙදි ඇඳගෙනද නැත්නම් ඔවුන්ට සුපුරුදු ලෙස අමු හෙලුවෙන්දැයි අප නොදනිමු.

එහෙත් එම කථාව ඇත්තක් බව නම් අප දනිමු.

ප්‍රශ්නය නම් මෙරට අධ්‍යාපනය ගැන , විශේෂයෙන් සරසවි අධ්‍යාපනය ගැන හා උපාධි පාඨමාලාවල සංයුතිය හා කාල සීමා ගැන තීරණය කිරීමට ර.වෛ. නි සංගමය වැනි හුදු ආත්මාර්ථකාමි,ගෝත්‍රිකවාදි මානසිකත්වයකින් හෙබි වෘත්තීය සමීතියකට බාර වීමයි. එය බරපතල ඛේදවාචකයකි.

ගෝත්‍රික මානසිකත්වයකින් හෙබි පාදෙනියගේ නායකත්වයෙන් යුත් ර.වෛ.නි සංගමය මැදිහත් වන්නේ හුදු පාඨමාලා කාලය කප්පාදු කිරීමට පමණක් නොවේ. සම සෞඛ්‍ය සිසුන්ට අවශ්‍ය නවීන සායනික පුහුණුව ලබා දිය හැකි පහසුකම් මහනුවර හා පේරාදෙණිය රෝහල්වල තිබියදී එම සිසුන්ට එම පහසුකම් භාවිතා කිරීමට ඉඩ නොදෙමින් ඔවුන් කුරුණෑගල රෝහලට හා කොළඹ පෞද්ගලික රෝහල් වෙත පන්නා දැමීමට කටයුතු කර ඇත්තේද මෙම ඊනියා රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරි සංගමයේ ගල් වැදි යුගයට අයත් නිලධාරින්මය.

ර.වෛ. නි.සංගමය මෙලෙස හැසිරෙන්නේ අන් කිසිවක් නිසා නොව හුදු වෘත්තීමය ඊර්ෂ්‍යාව හා මාන්නය නිසාය. ඔවුන් සිතා සිටින්නේ මෙරට සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ ඉහළින්ම සිටිය යුත්තේ ඔවුන් බවයි. එයට අභියෝගයක් විය හැකි කිසිවකට ඔවුන් ඉඩ නොදෙයි.කිසිවෙක් ඔවුන්ට වඩා අධ්‍යාපනයක් ලබනවාට ඔවුන් විරුද්ධය.

අනිත් අතට ආණ්ඩුව සමග සන්ධාන ගත වී සිටින පාදෙනිය ප්‍රමුඛ ර.වෛ.නි සං. නායකයන් වෘත්තීය අයිතිවාසිකම් කිසිවක් නො ඉල්ලයි. ඒ වෙනුවට තම සාමාජිකයන් රවටා ගැනීම සඳහා මෙවැනි ගුණ්ඩු භාවිතා කරන අතර බලධාරින්ගේ සහයත් ඔවුන්ට නිතැනින්ම හිමිවේ. මේ පිලිබඳව ඇති තවත් හොඳ උදාහරණයක් නම් රෝහල් වල ඇති අඩු පාඩු ගැන වචනයක්වත් නොකියන පාදෙනිය මෑතක සිට පිටිකිරි බීම ගැනත් , කෘෂි රසායනික ගැනත් මහා දේශප්‍රේමියකු මෙන් කතා කිරීමට ඉදිරිපත් වීමයි.

ඇත්තෙන්ම ර.වෛ. නි. සංගමය වෘත්තීය සමීතියකට වඩා ලං වෙන්නේ හිට්ලර්ගේ එස්.එස්. හමුදාවටය. ඔවුන් කරන්නේ වෘත්තීය අයිතිවාසිකම් දිනා ගැනීමට සටන් කිරීම නොව තම බලය යොදවා අනෙකුන් පොඩි පට්ටම් කර දැමීමය.

මොවුන්ගේ මෙම ඒකාධිකාරය වහාම පරාජය කළ යුතුය.සියලු දෙනා එකතු වී ඊට එරෙහිව හඬ නැගිය යුතුය. නො එසේනම් පාදෙනියට අවශ්‍ය පරිදි ජීවත් වීමට හිත හදා ගත යුතුය. මක් නිසා ද යත් ඉදිරියේදී අප නිදා ගත යුත්තේ කෙසේ දැයි යන්නටත් නීති දැමීමට ර.වෛ. නි. සංගමය කටයුතු කිරීමට ඉඩ ඇති බැවිනි.

Read More

අරගල කරන සිසුවන් නොම වෙද අපගෙ දරුවන්!

ආශ්චර්යයේ වාගාලාප නහුතයකින් රටම වැසෙමින් පවතින මොහොතක විශ්වවිද්‍යාල සිසුහු දහස්‌ සංඛ්‍යාත පිරිසක්‌ මහමගට බැස සිටිති. ක්‍ෂිතිජයෙන් එපිට ලෝකය දකින ශිෂ්‍යයකු බිහි කිරීමේ තේමා පාඨය මතින් ගමන් කරන උසස්‌ අධ්‍යාපන බලධාරීන්ට මේ මහමගට බැස සිටින ශිෂ්‍ය ප්‍රජාවේ අරමුණ දේශපාලන වර්ණනාලේපයකින් වැසියහැකි යෑයි නොසිතමු.

රජරට විශ්වවිද්‍යාලයේ පවතින ශිෂ්‍ය මර්දනයට එරෙහිව හා ගැටලුවලට විසඳුම් ලබා දෙන ලෙස ඉල්ලා සිසුන් විසින් ආරම්භ කරනු ලැබ ඇති සත්‍යග්‍රහය දින සියය පසු කළේ නොබෝදාය. සිසුන්ගේ සත්‍යග්‍රහයට පදනමක්‌ තිබේ. මේ වන විට එම විශ්වවිද්‍යාලයේ ශිෂ්‍ය ක්‍රියාකාරීන් විසි හත් දෙනකු දඬුවමට ලක්‌ කර තිබේ. ඇතැම් සිසුන්ට දඬුවම් පමුණුවීමට හේතුව වශයෙන් දැක්‌වෙන්නේ එහි කළමනාකරණ උපාධිය රුපියල් එක්‌ ලක්‍ෂ හතළිස්‌ දහසකට විකිණීමට සූදානම් වන බවට චෝදනා කරමින් ඒ බව දැනුවත් කිරීම සඳහා සකසන ලද අත් පත්‍රිකාවක්‌ බෙදාහැරීමය. අත් පත්‍රිකාව බෙදීමේ චෝදනාවට ලක්‌වූ එක්‌ ශිෂ්‍ය ක්‍රියාකාරිකයෙක්‌ වසර පහක කාලයක්‌ ශිෂ්‍ය භාවය අත්හිටුවීමේ දඬුවමට ලක්‌ව සිsටින්නේය.

මෙලෙස සිදු කෙරෙන ශිෂ්‍ය මර්දනයට එරෙහිව හා පානීය ජල ප්‍රශ්නය වැනි සුබසාධන ගැටලුවලට විසඳුම් ලබා දෙන්නැයි ඉල්ලා විශ්වවිද්‍යාලය ඉදිරිපිට ආරම්භ කරන ලද සත්‍යග්‍රහයට තෙවරක්‌ම පොලිස්‌ ප්‍රහාර එල්ල කෙරිණි. අධිකරණ නියෝග ගැනිණි. අධිකරණ නියෝගය හමුවේ සත්‍යග්‍රහ අට්‌ටාල සුණු විසුණු කෙරිණි. පොලිසිය උපරිම බලය යොදා සත්‍යග්‍රහයේ යෙදී සිටි සිසුන් විසුරුවා හරිනු ලැබිණි. තෙවරක්‌ම එල්ල වූ පොලිස්‌ ප්‍රහාර හමුවේ වුවද ඔවුහු යළිත් විශ්වවිද්‍යාලය ඉදිරිපිට ම සත්‍යග්‍රහයේ යෙදී සිටිති. ඔවුන්ගේ මූලික ඉල්ලීම වනුයේ ශිෂ්‍ය මර්දනය නවතාලීමය. 

පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ තුච්ඡ නවකවධ සිද්ධීන් හා ඒ නිසාම නිශාන්තලා වැනි සිසුන්ට ජීවිතය හැරදා යැමට මග පෑදූ ශිෂ්‍ය ක්‍රියාකාරීන් සම්බන්ධයෙන් වන අපගේ විවේචනය තවමත් එසේමය. නිශාන්තලා ජීවිතයෙන් පලා ගිය ද ඊට හේතු කාරක වූ විෂබීජවලට තවමත් විශ්වවිද්‍යාලයේ නිදැල්ලේ සැරිසැරීමට ඉඩදීම සම්බන්ධයෙන් අපි විරෝධය පළ කරමු. ඊට අදාළ පරිපාලන අංශවල නිවට ක්‍රියාකාරිත්වය වෙනම කතා කළ යුත්තකි.

සිසුන්ගේ සාධනීය ඉල්ලීම් සම්බන්ධයෙන් ද පරිපාලන අංශ පමණක්‌ නොව විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාව ද දක්‌වමින් සිටින්නේ ඇල්මැරුණු ප්‍රතිපත්තියකි. සම සෞඛ්‍ය විද්‍යාපීඨය පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ ස්‌ථාපිත කෙරෙන්නේ 2006 වසරේදීය. සිව් වසරක උපාධි පාඨමාලාවක්‌ වූ සම සෞඛ්‍ය පාඨමාලාව සාර්ථකව හදාරා උපාධිධාරීන් වශයෙන් ශිෂ්‍ය කණ්‌ඩායම් හතරක්‌ මේ වන විට විශ්වවිද්‍යාලයෙන් ඉවත්ව සිටිති. එහෙත් පස්‌වැනි ශිෂ්‍ය කණ්‌ඩායමට එම අවස්‌ථාව නොලැබිණි. හදිසියේම එම සිව් අවුරුදු පාඨමාලාව අවුරුදු තුනකට අඩු කෙරිණි. එලෙස එක්‌ අවුරුද්දක්‌ කපා හරින ලද්දේ විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාව විසිනි. රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමයේ විරෝධය මත එම පාඨමාලාවේ කාලසීමාව අඩු කිරීමට සිදුවූ බව උසස්‌ අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය සේම විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාව ද ප්‍රකාශ කරන අතර ඒ හා සම්බන්ධ අධිකරණ තීන්දුවක්‌ ද පවතියි. අධිකරණ තීන්දුවෙන් ගම්‍ය වන්නේ සියලු පාර්ශ්වයන් සමග සාකච්ඡා කර විසඳුමකට එළඹිය යුතු බවය. ඒ අනුව විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාව රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමය සමග පමණක්‌ සාකච්ඡා කර පාඨමාලා කාලය දීර්ඝ නොකිරීමට තීරණය කර ඇති අතර මේ වන විට එම තීරණය ක්‍රියාත්මක වෙයි. පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ සම සෞඛ්‍ය විද්‍යාපීඨ සිසුන් එම විශ්වවිද්‍යාලය ඉදිරිපිට ද රුහුණ විශ්වවිද්‍යාලයේ සිසුන් ගාල්ල බස්‌ නැවතුම්පළ අසල ද සත්‍යග්‍රහයේ යෙදී සිටින්නේ එම තීරණය ක්‍රියාත්මක කිරීමට එරෙහිවය. එනම් පෙර පැවැති අයුරින්ම සම සෞඛ්‍ය පාඨමාලාව සිව් වසරක්‌ දක්‌වා දීර්ඝ කිරීම ඔවුන්ගේ ඉල්ලීම වෙයි. සම සෞඛ්‍ය විද්‍යා පාඨමාලා කාලය කප්පාදු කිරීමට එරෙහිව සිසුන් හඬනඟන විට එම විශ්වවිද්‍යාලයේම කළමනාකරණ පීඨ සිසුන් උද්ඝෝෂණය කරමින් සිටින්නේ ශිෂ්‍ය කප්පාදුවට එරෙහිවය. සාමාන්‍යයෙන් වාර්ෂිකව එකසිය පනහක පමණ ශිෂ්‍ය කණ්‌ඩායමක්‌ කළමනාකරණ පීඨයට ඇතුළත් කෙරෙන නමුත් මෙවර එම ශිෂ්‍ය සංඛ්‍යාව හතළිස්‌ හත දක්‌වා අඩුකර ඇති බවට චෝදනා නඟමින් සිසුහු මහා හඬක්‌ නැඟූහ. නියමිත ශිෂ්‍ය කණ්‌ඩායම ලබා දෙන්නැයි පරිපාලන අංශ විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාවෙන් ඉල්ලීමක්‌ කර ඇත්තේ සිසුන්ගේ බලකිරීමෙන් පසුවය. එම ඉල්ලීම ප්‍රමාද වී ලැබීම නිසා මුල් වටයේදීම නියමිත සිසුන් සංඛ්‍යාව ඇතුළත් කිරීමට විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාවට හැකියාවක්‌ නොලැබිණි. දෙවැනි වටයේදී නියමිත සිසුන් සංඛ්‍යාව ලබා දෙන බවට ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාව මේ වන විට පොරොන්දු වී තිබේ. සිසුන් උද්ඝෝෂණය නොකරන්නට කළමනාකරණ ශිෂ්‍ය කණ්‌ඩායම හතළිස්‌ හතකට සීමා වීමට බොහෝ දුරට ඉඩ තිබිණි.

සම සෞඛ්‍ය විද්‍යා පාඨමාලාව සිව් වසරක සිට වසර තුනකට අඩු කළා සේ සෞන්දර්ය විශ්වවිද්‍යාල උපාධියද සිව් වසරක සිට වසර තුනක්‌ දක්‌වා අඩු කිරීමට යෝජනා වී තිබිණි. ඊට එරෙහිව ද සිසුහු හඬ අවදි කළ අතර මේ වන විට එම පාඨමාලා කාලය අඩු කිරීම යටපත්ව ඇතැයි කිව හැකිය. 

ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලයේද අර්බුද රැසක්‌ වෙයි. ශිෂ්‍ය භාවය අත්හිටු වූ, පන්ති තහනමට ලක්‌ කළ හා තවත් දඬුවම්වලට ලක්‌ව සිටින සිසුන් සංඛ්‍යාව හාරසියය ඉක්‌මවන බව සිසුහු සඳහන් කර සිටින්නාහ. සිසුන්ට එරෙහිව පරිපාලන අංශ පවරා ඇති නඩු සංඛ්‍යාව එකසිය හතළිහ ඉක්‌මවන බවද කියෑවෙයි. සියලුම ශිෂ්‍ය සංගම් තහනම් කර වසරක්‌ ඉක්‌ම ගොසිනි.

නේවාසිකාගාර අර්බුදය හේතුවෙන් කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය ද ශිෂ්‍ය උද්ඝෝෂණවලට මඟ විවර කර තිබේ. නේවාසිකාගාර පහසුකම් අහිමි වූ බව කියන සිසුවියෝ දෙසීයකට අධික පිරිසක්‌ බලහත්කාරයෙන් 

එහි ආපන ශාලාවක ලැගුම් ගෙන සිටින්නාහ. තමන්ට නේවාසිකාගාර පහසුකම් සලසන තෙක්‌ ඉන් ඉවත් නොවීමට ඔවුහු තීරණය කර සිටිති. 2011 වසර තෙක්‌ කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය නේවාසිකාගාර ගැටලුවකට මුහුණ නොපෑවේය. ඉන්පසුව එම ගැටලුව උද්ගත වූයේ පරිපලාන අංශවල අමනෝඥ තීරණනිසා බවට සිසුහු චෝදනා කරති. ඒ දක්‌වා සිසුවියන් එක්‌දහස්‌ තුන්සියයකට විශ්වවිද්‍යාලයෙන් පිටත නේවාසිකාගාර පහසුකම් සැලසුණු අතර සිසුන් හාරසියයකට අභ්‍යන්තර නේවාසිකාගාර පහසුකම් සැලසිණි. මේ වනවිට උද්ගතව ඇති ගැටලුව එකම හේතුව මෙම නේවාසිකාගාර මාරු කිරීම බව සිසුහු සඳහන් කරති. එනම් අභ්‍යන්තර නේවාසිකාගාර සිසුවියන්ටද බාහිර නේවාසිකාගාර සිසුන්ටද ලබාදීමට පියවර ගැනීමය. මේ වනවිට විශ්වවිද්‍යාලවලට ඇතුළත් වන සිසුවියන්ගේ සංඛ්‍යාව ශීඝ්‍ර ලෙස ඉහළ ගොස්‌ ඇති හෙයින් අභ්‍යන්තර නේවාසිකාගාර පහසුකම් සිසුවියන්ට කිසිසේත් ප්‍රමාණවත් නොවේ. අනේක අතට සිසුවියන් එක්‌දහස්‌ තුන්සියයකට නේවාසිකාගාර පහසුකම් සලසාදී පසුව එම සංඛ්‍යාව හාරසියයකට සීමා කිරීම ගැටලු ඇති කරන්නක්‌ බව පරිපාලන අංශවලට අවබෝධ නොවූයේ ඇයිද යන්න ප්‍රශ්නයකි. නේවාසිකාගාර මාරු කර අභ්‍යන්තරව සිටි සිසුන් විශ්වවිද්‍යාලයෙන් පිටතට යෑවීමට පරිපාලන අංශ පියවර ගෙනඇත්තේ අභ්‍යන්තර නේවාසිකාගාරවල හිඳිමින් සිදු කෙරෙන ශිෂ්‍ය ක්‍රියාකාරීත්වයන් අඩපණ කිරීමේ අරමුණින් බවට සැක නැත. එහෙත් එමගින් අර්බුදයට පිළියමක්‌ ලැබී නැත. නේවාසිකාගාර පහසුකම් ඉල්ලා ආපනශාලා බලහත්කාරයෙන් අල්ලා ගැනීමේ තැනකට සිසුවියන් තල්ලු කිරීමේ වගකීමෙන් බැහැර වීමට පරිපාලනය අංශවලට නොහැකිය.

සබරගමුව විශ්වවිද්‍යාලයේ ද ශිෂ්‍ය ක්‍රියාකාරීහු විසි තුන් දෙනෙක්‌ මේ වනවිට ශිෂ්‍යභාවය අත්හිටුවීමේ දඬුවමට ලක්‌ව සිටිති. එමෙන්ම එහි පීඨ ශිෂ්‍ය සංගම් පහ මෙන්ම මහා ශිෂ්‍ය සංගමයද තහනම් කර මේ වනවිට වසරක්‌ ඉක්‌ම ගොස්‌ තිබේ. එලෙස ශිෂ්‍ය සංගම් තහනම් කිරීමට පරිපාලන අංශ කටයුතු කළේ කුමන පදනමක්‌ මතද යන්න ප්‍රශ්න කළ යුතු තැනකට තල්ලු වෙමින් තිබේ. ඊට හේතු වන්නේ ශිෂ්‍ය සංගම් යළි ස්‌ථාපිත කරන්නැයි ශ්‍රී ලංකා මානව හිමිකම් කොමිෂන් සභාව නිර්දේශ කිරීමය. මානව හිමිකම් කොමිෂන් සභාව එවැනි නිර්දේශය කිරීමට පදනමක්‌ ඇතැයි සිතිය හැකි අතරම ශිෂ්‍ය සංගම් තහනම් කිරීමට පරිපාලන අංශවලට පදනමක්‌ නොතිබූ බවද සිතිය හැකිය.

විශ්වවිද්‍යාල සිසුන් පෙළන තවත් කරුණක්‌ නම් මහපොළ ශිෂ්‍යාධාරය වසර නවයකින් වැඩි නොකිරීමය. මහපොළ වශයෙන් මාසයකට රුපියල් දෙදහස්‌ පන්සියයක්‌ ලැබෙන්නේ 2005 වසරේÊසිටය. මහපොළ වාරිකය වැඩි කරන්නැයි වරින්වර සිසුන් කළ ඉල්ලීම් ඉල්ලීම් බවට පමණක්‌ සීමා වී පවතින්නෙය. 2005 වසරට සාපේක්‍ෂව අද වනවිට විශ්වවිද්‍යාල සිසුන්ගේ අවශ්‍යතාවන්ගේ මිල ඉහළ ගොස්‌ ඇති ආකාරය සලකා බැලුවහොත් සිසුන්ගේ ඉල්ලීම සාධාරණ නොව සර්ව සාධාරණය.

විශ්වවිද්‍යාලයන්හි ශිෂ්‍ය ප්‍රජාව මේ ගැටලු හමුවේ පීඩනයෙන් පීඩනයට පත්ව සිටින කල්හි උසස්‌ අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල බිහි කර ගැනීමේ සටනක නියෑළී සිටියි. පෞද්ගලික ආයතනවලට උපාධි පිරිනැමීමේ බලය දීමේ විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාව සතුව තිබූ අයිතිය දැන් අමාත්‍යාංශය පැහැර ගෙන තිබේ. පෞද්ගලික ආයතනවලට උපාධි පිරිනැමීමේ අවසරය ප්‍රදානය කිරීමේ බලධාරීත්වය හිමිවන්නේ අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයාටය. රාජ්‍ය විශ්වවිද්‍යාල පද්ධතියේ පවතින ගැටලුවලට විසඳුම් දීම වෙනුවෙන් එලෙස "මරාගෙන මැරෙන" අවශ්‍යතාවක්‌ විද්‍යමාන නොවීමේ අරුමය සිසුන් අතර සැක මතු කිරීමට හේතුවනවා නිසැකය. පෞද්ගලික වෛද්‍ය උපාධි පිරිනැමීම අනුමත කිරීමේ ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවට මෙතෙක්‌ පැවැති බලතල ද උසස්‌ අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය බලහත්කාරයෙන් පවරා ගැනීමේ ගැසට්‌ නිවේදනය තවමත් අවලංගු කිරීමට කටයුතු කර නැත. සිය බලතල අහෝසි කරන මෙම ගැසට්‌ නිවේදනය නිසා ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවද අමාත්‍යාංශය සමග මතභේදයක්‌ ඇති කර ගත් අතර තමන්ට සිදුවූ අසාධාරණය රටේ ඉහළම තැනට දැන්වූ නමුත් කිසිදු වෙනසක්‌ සිදුවී නැත. 

සම සෞඛ්‍ය විද්‍යා පාඨමාලාව සිව් වසරක සිට තුන් වසරක්‌ දක්‌වා අඩු කිරීමට උසස්‌ අධ්‍යාපන බලධාරීන් හා රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමය කටයුතු කළ ද ශ්‍රීමත් ජෝන් කොතලාවල විශ්වවිද්‍යාලයේ එම උපාධි පාඨමාලාව සිව් වසරක්‌ පුරා ක්‍රියාත්මක කිරීම සම්බන්ධයෙන් කිසිවෙක්‌ කිසිවක්‌ නොකරන්නාහ. නොකියන්නාහ. ඒ ඇයිද යන්න සිසුන් මතු කරන ප්‍රශ්නයයි. ආරක්‍ෂක විශ්වවිද්‍යාලය එම උපාධි පාඨමාලාව මුදලට අලෙවි කිරීම ඒ නිහඬතාවට හේතුව විය හැකිය. ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ අනුමැතිය මෙතේක නොලැබුණු මාලබේ .SAෂඔඵ, ආයතනයට පෞද්ගලික වෛද්‍ය උපාධි පිරිනැමීමේ අවසරය ලබාදීම වෙනුවෙන් අමාත්‍යාංශය නොගත් හා නොගන්නා උත්සාහයක්‌ නැත. වෛද්‍ය සභාවේ බලතල අහෝසි කරමින් අමාත්‍යාංශය අලුතින් ගැසට්‌ නිවේදන නිකුත් කරන්නේ ද ඒ අරමුණින් බවට සැකයක්‌ නැත.

"අධ්‍යාපන කප්පාදුව, ශිෂ්‍ය මර්දනයන හා අධ්‍යාපනය විකිණීම නතර කරනු" යන සටන් පාඨය අතැතිව සිසුන්ට මහමගට බැසීමට බල කරනු ලබන්නේ මෙවැනි පීඩනයන් බව කිව යුතු නැත. කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ සිට අධිකරණ වාරණ නියෝග ද නොතකා කොළඹ කොටුව දක්‌වා පෙළපාලියකට අරගලකාරී ස්‌වරූපයකින් අති විශාල ශිෂ්‍ය ප්‍රජාවක්‌ කේන්ද්‍ර ගත වූයේ ඇයිද යන්න සොයා බැලීම උසස්‌ අධ්‍යාපන බලධාරීන්ගේ වගකීම වන්නේය. ජල ප්‍රහාර, කඳුළු ගෑස්‌ මැද ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරයේ ජවය ප්‍රදර්ශනය කළ ඔවුහු අතට අහු වන දෙයින් පොලිසියට පහර නොදීමේ සංයමය ප්‍රකට කළහ. එය අගය කළ යුක්‌තකි. බලධාරීන් ඔවුන්ගේ ඉල්ලීම් කෙරෙහි සංවේදී නොවන්නේ නම් ඉදිරියේදී ඇති විය හැකි අරගල ප්‍රචණ්‌ඩකාරී නොවනු ඇතැයි කිව නොහේ.

නිලන්ත මදුරාවල

Divaina - 2014/03/23/

Read More

වෛද්‍ය උපාධිය මුදලට විකිණීමට විරුද්ධ අජිත් පමණයි

ජෝන් කොතලාවල ආරක්ෂක විශ්වවිද්‍යාලය හරහා වෛද්‍ය උපාධිය මුදලට විකිණීමට අවශ්‍ය නීති සංශෝධනය කෙරෙන පනත් සංශෝධනය ඊයේ පාර්ලිමේන්තුවේදී ඡන්ද විමසීමට ලක් විය. එහිදී ඊට පක්ෂව ඡන්ද 15ක් හා විපක්ෂව එක් ඡන්දයක් ප්‍රකාශ විය. පනතට විරුද්ධව ඡන්දය භාවිත කළේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී අජිත් කුමාර මහතා පමණි. ශ්‍රී රංගා මහතා ඡන්දය දීමෙන් වැළකී සිටියේය.

මෙම ඡන්ද විමසීමේ අනෙක් විශේෂත්වය වන්නේ පාර්ලිමේන්තුවේ ඝනපූර්ණය 20ක් වුවත් ඡන්ද විමසීම සිදුවන අවස්ථාවේ සභාවේ සිට ඇත්තේ 17 දෙනකු පමණක් වීමයි. ඒ අනුව එය ඝනපූර්ණයක් නොමැතිව පනත් සංශෝධනයක් සම්මත කළ අවස්ථාවක් බවත් එය නීත්‍යනුකූල නොවන බවත් පාර්ලිමේන්තු ආරංචි මාර්ග අනාවරණය කරයි.

Read More

පොරොන්දු ඉටු නොකළහොත් අප්‍රේල් 10 වැනිදායින් පසු සරසවි ඇදුරන් නැවතත් වර්ජනයේ

විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන් විසින් ගෙන ගිය වෘත්තීය ක්‍රියාමාර්ගය නවතා දැමීමට අදාළව උසස් අධ්‍යාපන අමාත්‍යවරයා සහ විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන් අතර ඇතිකරගත් ගිවිසුම අමාත්‍යාංශය විසින් වසර එකහමාරක කාලයක් තුළදී අවස්ථා ගණනාවකදී කඩකර තිබෙන බවත් දැනට සිදුවන සියලුම ගිවිසුම් උල්ලංඝනය කිරීම් නවතා දමා විශ්වවිද්‍යාල පද්ධතියේ ගැටලු විසඳීමට ගිවිසුමෙන් ඇතිකරගත් කරුණු ඉෂ්ට කළ යුතු බවත් එසේ නොමැති වුවහොත් අප්‍රේල්10 වැනිදායින් පසු, 2012 වසරේ නොවැම්බර් මාසයේදී තාවකාලිකව නවතා දැමූ වෘත්තීය ක්‍රියාමාර්ගය යළි ආරම්භ කරන බව දැනුවත් කරමින් උසස් අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයාට ලිපියක් යොමුකර ඇති බව විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්වනරු‍න්ගේ සමිති සම්මේලනයේ සභාපති ආචාර්ය චන්ද්‍රගුප්ත තේනුවර මහතා පවසයි.

ආචාර්යවරුන්හා උසස් අධ්‍යාපන ඇමතිවරයා අතර ඇතිකරගත් එකඟතාවයට අනුව විශ්වවිද්‍යාලවලට ස්ථාපිතව කටයුකු කිරීමට අවස්ථාව ලබාදීම හා විශ්වවිද්‍යාල තුළ ‍යම් වෙනසක් සිදුවෙනවා නම් ඒ පිළිබඳව විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන් සමග සාකච්ඡා කිරීම හා විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන්ගේ වැටුප් ගැටලු විසඳීමට කමිටුවක් පත්කිරීම, ජාත්‍යන්තර වශයෙන් පිළිගත් ක්‍රමවේදයකට අනුව අධ්‍යාපනය සඳහා ප්‍රමාණවත් මුදලක් වෙන් කිරීම ඇතුළුව කරුණු 12ක් මෙම ගිවිසුමට අයත් බවද තේනුවර මහතා සඳහන් කරයි.

වෘත්තීය ක්‍රියාමාර්ග ආරම්භ වූ පසු විශ්වවිද්‍යාල දරුවන් අපහසුතාවයට පත්වන බව සඳහන් කරමින් අනුකම්පාව ලබාගැනීමට පැමිණියත් මෙවර කුමන හේතුවක් නිසාවත් දෙන්නම් පොරොන්දුවලට ඇහුම්කන් නොදෙන බවද සභාපතිවරයා වැඩිදුරටත් පවසා සිටී.

Read More

ඖෂධ පනත ප‍්‍රසිද්ධ නොකරන්නේ ඇයි ? - ජයන්ත බණ්ඩාර

ඉදිරියේදී සම්මත කරගන්නා බවට ප‍්‍රචාරය කර ඇති ඖෂධ පනත ප‍්‍රසිද්ධ නොකිරීම තුළින් බරපතල සැකයක් පවතින බවත් ආණ්ඩුව වහා එය ජනතාවට හෙළිකළ යුතු බවත් මහාචාර්ය සේනක බිබිලේ අනුස්මරණ සංවිධානයේ ජාතික සංවිධායක වෛද්‍ය ජයන්ත බණ්ඩාර මහතා පවසයි.

ඖෂධ ප‍්‍රතිපත්තියකින් අපේක්ෂිත අරමුණු ඉටුවන ආකාරයට පනත සකස්වී ඇතිද? එය ක‍්‍රියාත්මක තලයට ගෙන ඒම සඳහා නිශ්චිත කාල වකවානු සහිත ප‍්‍රායෝගික වැඩපිලිවෙලක් සකස් කර ඇතිද? ඒ සඳහා මූලික වශයෙන් වැය කළ යුතු මූල්‍ය ප‍්‍රතිපාදන වෙන් කර ඇතිද? යන කාරණා ගැන කිසිදු පැහැදිලි කිරීමක් මෙතෙක් සිදුකර නොමැතිවීම තුළින් මෙම පනත සැකයකට ලක්වීම සාධාරණ බවද වෛද්‍ය ජයන්ත බණ්ඩාර පෙන්වා දෙයි.

මහාචාර්ය සේනක බිබිලේ අනුස්මරණ සංවිධානය මගින් අද (16) දින පුංචි බොරැල්ලේදී පවත්වන ලද මාධ්‍ය හමුවකදී ඒ මහතා මේ බව පැවසීය.

වැඩිදුරටත් අදහස් දැක්වූ ඒ මහතා...

"ශ්‍රී ලංකාවට ඖෂධ ප‍්‍රතිපත්තියක් අවශ්‍ය වන්නේ ඇයි ?ඉතිහාසයේ කවර කාලයකදී හෝ වාර්තා නොවූ ආකාරයට දියවැඩියාව, අධිරුධිර පීඩනය, පිළිකා, වකූගඩු රෝගය වැනි කල්පවතින රෝග මෙන්ම ඩෙංගු, විෂවීම්, අනතුරු ඇතුලු රෝගාබාධ රැසක් වසංගත මට්ටමින් පැතිර යමින් තිබේ. ඒවා මැඩපැවැත්වීමට විධිමත් රෝග නිවාරණ වැඩපිලිවෙලක් ක‍්‍රියාත්මක නොවීම හේතුවෙන් මහජනතාව ලක්ෂ ගණනින් රෝගී වන වටපිටාවක ප‍්‍රතිකාර කිරීම සඳහා ඖෂධ මත යැපීමට සිදුව තිබේ.

අද වනවිට ඖෂධ අවශ්‍යතාවෙන් 80%ක් සපුරා ගන්නේ පෞද්ගලික ආනයනයෙනි. දැනට ඖෂධ මිළ තීරණය කරන්නේ ඖෂධ නිපදවීම, බෙදාහැරීම සහ වෙළඳාමේ නිරතවන සමාගම් සහ ව්‍යාපාර විසිනි. ආණ්ඩුවේ බලධාරින් පිලිගන්නා ආකාරයට ඖෂධ සඳහා 200% සිට 800% දක්වා වූ ලාභයක් ඖෂධ ව්‍යාපාරය විසින් උපයා ගනී. 2010 වසරේදී රුපියල් බිලියන 24.5ක් වූ ඖෂධ ආනයන වියදම ඊට දෙවසරකට පසු 2012 දී රුපියල් බිලියන 47.5ක් දක්වා දෙගුණයකින් පමණ ඉහළ යාමෙන් පැහැදිලි වන්නේ ඖෂධ ආනයනය සඳහා අප රටේ මහජනතාව දරන වියදමේ වැඩිවීමයි.

සෞඛ්‍ය සඳහා රජය දරන වියදම දල දේශීය නිශ්පාදිතයේ ප‍්‍රතිශතයක් ලෙස අඩු කිරීමේ ප‍්‍රථිපලයක් ලෙස අවශ්‍යතාවයේ තරමට රජයේ රෝහල්වලින් ඖෂධ නිකුත් නොකෙරෙන බැවින් මහජනතාවට පෞද්ගලිකව ඖෂධ මිළදී ගැනීමට සිදුවේ.

ආනයනික ඖෂධ වලින් 80-90%ක් පමණ ගෙන්වන්නේ ප‍්‍රමිතියෙන් තොර ඖෂධ සඳහා ලෝක ප‍්‍රසිද්ධ අසල්වැසි රටවලිනි. භාවිතා කරන අතරතුර ප‍්‍රමිතියෙන් තොර බවට සොයාගෙන භාවිතයෙන් ඉවත් කර ගන්නා ඖෂධ වර්ග (drugs recall) සංඛ්‍යව ඕස්ටේ‍්‍රලියාව වැනි රටක පසුගිය අවුරුදු තුනටම 6ක් පමණ වනවිට ශ්‍රී ලංකාවේ එක් මාසයකට 6 සිට 18 දක්වා ඉතාමත් ඉහළ අගයක පැවතීමෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ ඖෂධ ප‍්‍රමිතිය සම්බන්ධයෙන් ඇතිව තිබෙන බරපතල තත්ත්වයයි. මෙවැනි ඖෂධ අතර හිදිසි අවස්ථාවල භාවිතා කරන ජීවිතාරක්ෂක ඖෂධ, ප‍්‍රබල ප‍්‍රතිජීවක, මානසික ආබාධයන්ට දෙන ඖෂධ සහ නිර්වින්දනය සඳහා භාවිතා කරන ඖෂධද ඇතුලත් වේ.

අධික මිළ, හිඟය, අත්තනෝමතික භාවිතය සහ ප‍්‍රමිතියෙන් තොර වීම හේතුවෙන් ඖෂධවලින් ප‍්‍රජාවට ලැබිය යුතු ප‍්‍රයෝජනය අහිමි වේ. මෙම තත්ත්වය හේතුවෙන් දිනපතා මිනිස් ජීවිතවලට සිදුවන හානිය (human cost) කොපමන විය හැකිද?ඖෂධ සම්බන්ධයෙන් පවතින මෙම අර්බුදයෙන් ආරක්ෂාවීමට රෝගාබාධයකදී මුදල් යහමින් වියදම් කිරීමේ සහ විදෙස් ගත වීමේ හැකියාව ඇති ඉහළ දේශපාලනඥයින්ට සහ ප‍්‍රමුඛ පෙලේ ව්‍යපාරිකයින්ට හැර වෛද්‍යවරුන්, පහළ මට්ටමේ දේශපාලනඥයින් ඇතුළු කිසිදු පුද්ගලයකුට නොහැක. හදිසි අවස්ථාවක භාවිතාවන ඖෂධවල ප‍්‍රමිතිය බාල වීමෙන් හෝ හිඟ වීමෙන් ඇතිවන අනතුරට මෙරට තුල ස්ථිරව හෝ තාවකාලිකව රැඳි සිටින කුඩා දරුවන් ඇතුළු ඕනෑම තරාතිරමක පුද්ගලයකුට මුහුණ දීමට සිදුවේ. ඒ හදිසියකදී හොඳ ඖෂධ සෙවීමට හෝ විදෙස් ගත වීමට හෝ කාලයක් ඉතිරි නොවන බැවිනි.

ඖෂධ ප‍්‍රතිපත්ති සම්බන්ධයෙන් ලෝකයේ පවතින තත්ත්වය ගත්විට මානව ප‍්‍රජාවේ සුභසිද්ධිය වෙනුවෙන් ආරම්භවූ ඖෂධ කර්මාන්තය ගෝලීය ලිබරල් ආර්ථික ක‍්‍රමය තුල බහුජාතික සමාගම් සහ ඒවා ආරක්ෂාකරන රාජ්‍යයන් හි ඒකාධිකාරි ග‍්‍රහණයට නතුවීමෙන් ඇතිවන අනතුරෙන් ජනතාව ආරක්ෂා කිරීම පිණිස රටවල් රාශියක් ඖෂධ ප‍්‍රතිපත්ති සකස් කරගෙන ඇත. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය පවසන ආකාරයට එම සංඛ්‍යව 2007වන විට රටවල් 130ක් පමණ විය. අසල්වැසි ඉන්දියාව සහ බංග්ලාදේශයද මේ අතර වේ මේ ආකාරයට විවිධ රටවල් ජාතික ඖෂධ ප‍්‍රතිපත්්ති ඇතුළු ආරක්ෂක උපක‍්‍රම තරකරද්දී එවැනි ප‍්‍රතිපත්තියක් නොමැති ශ්‍රී ලංකාව වැනි රටවල සිය වෙළඳාම් වැඩි කිරීමට ඖෂධ සමාගම් වඩාත් උත්සුක වන ආකාරය ඉතා පැහැදිලිව නිරීක්ෂණය කල හැක.

ඖෂධ ප‍්‍රතිපත්ති සම්බන්ධයෙන් ශ්‍රී ලංකාවේ ඉතිහාසය ගත්විට...

1. 1971දී එවක පැවති ආර්ථිකයට දරා ගැනීමට නොහැකි ලෙස බහුජාතික සමාගම් විසින් ඖෂධ මිළ ඉහල දමා තිබූ අතර රටේ ඖෂධ බලාධිකාරිය ඖෂධ සමාගම් විසින් අත්පත්කර ගෙන තිබුනි. ඒ අතර එවක රජයට උග‍්‍ර විදෙස් විනිමය අර්බුධයකට මුහුණ දීමට සිදුවූ අතර මේ ගැටළු සියල්ලට පිළිතුරු අපේක්ෂාවෙන් ප‍්‍රගතිශීලී විද්වතකු වූ මහාචාර්ය සේනක බිබිලේ මහතාගේ සහාය ඉල්ලා සිටියේය.

ඖෂධ මිළ පාලනය, දේශීය ඖෂධ නිශ්පාදනය, ඖෂධ ප‍්‍රසම්පාදනය, ප‍්‍රමිති පාලනය යන සියල්ල ආවරණය වනසේ යෝජනාවලියක් සකස් කර ඔහුගේ ප‍්‍රධානත්වයෙන් වහාම ක‍්‍රියාත්මක තලයට ගෙන එන ලදී. අද දක්වා පවතින ඖෂධ සංස්ථාව, ඖෂධ නිශ්පාදන සංස්ථාව සහ ජාතික ඖෂධ තත්ත්ව පර්යේෂණාගාරය ආරම්භ වූයේ එහි ප‍්‍රතිපලයක් ලෙසය.

2. 1977 බලයට පත්වූ එක්සත් ජාතික පක්ෂ ආණ්ඩුව විසින් ඖෂධ ප‍්‍රතිපත්තිය අත්හැරි අතර පසුව ඖෂධ මිළ පාලනයද ලිබරල් ආර්ථික ප‍්‍රතිප්ති ක‍්‍රියාත්මක කිරීමේ අවශ්‍යතාව වෙනුවෙන් විවෘත වෙළඳපලට භාරදුනි.

3. 2005 වසරේ ප‍්‍රකාශිත මහින්ද චින්තන ප‍්‍රතිපත්ති ප‍්‍රකාශනයේ සේනක බිබිලේ ඖෂධ ප‍්‍රතිපත්තිය ක‍්‍රියාවට නඟන බවට සඳහන් කර ඇත.

4. 2006 වසරේදී National Medicinal Drug Policyනමින් ප‍්‍රකාශනයක් එළි දැක්වූනි. මහාචාර්ය සේනක බිබිලේ මහතා පෙන්වා දුන්නේ ඖෂධ පිළිබඳ සියළු වගකීම් රජය මගින් දැරිය යුතු බවට වුවද මෙම ප‍්‍රතිපත්තියේ දක්වා ඇත්තේ එය රජය සහ පෞද්ගලික දෙඅංශයේ් වගකීමක් බවය. එම ලියවිල්ල සමග කිසිදු ප‍්‍රායෝගික වැඩපිලිවෙලක් ඉදිරිපත්වූයේ නැත.

5. 2010 වසරේ ප‍්‍රකාශිත මහින්ද චින්තන ඉදිරි දැක්ම ප‍්‍රකාශනයෙන්ද ජාතික ඖෂධ ප‍්‍රතිපත්තියක් ක‍්‍රියාත්මක කරන බවත් ඖෂධීය නාමයෙන් පමණක් ඖෂධ නියම කිරීමට පියවර ගන්නා බවත් සඳහන් කර ඇත.

6. 2011 දී ආණ්ඩුව නියෝජනය කරමින් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යවරයා ඇතුළු බලධාරින් පවසා සිටියේ ඖෂධ ප‍්‍රතිපත්තියකට අදාල පනත් කෙටුම්පතක් සැකසූ බවත් එය නීතිපති දෙපාර්තුමේන්තුවේ නිලධාරීන්ගේ වරදින් අස්ථාන ගතවී ඇති බවත්ය. එහෙත් එම අස්ථාන ගත කිරීම සම්බන්ධයෙන් කිසිදු පරීක්ෂණයක් පැවැත්වූ බවක් දැන ගන්නට නැත.

7. 2012 දෙසැම්බර් 05වන දින පාරිභෝගික කටයුතු අධිකාරිය විසින් අංක 1787/22 දරණ අති විශේෂ ගැසට් නිවේදනය නිකුත් කරමින් ඖෂධ ඇසුරුමේ උපරිම සිල්ලර මිළ ලකුණු කිරීමට පියවර ගන්නා බව පැවසීය. ඒ සඳහා අද මෙන් පුළුල් මාධ්‍ය ප‍්‍රචාරයක් ලබා දුනි.

8. ඖෂධ මිළ පාලනය පියවර ගන්නා බවට අභ්‍යන්තර වෙළඳ අමාත්‍යවරයා 2014.03.12 පැවති මාධ්‍ය සාකච්ඡාවකදී ප‍්‍රකාශකල අතර එවැනිම ප‍්‍රකාශයක් 2013 ජනවාරි මාසයේදී ඉහත ගැසට් නිවේදනයට අදාලව පැවති මාධ්‍ය සාකච්ඡුාවේදීද ප‍්‍රකාශ කලේය.

පාර්ශව ගණනාවකින් එල්ලවන බලපෑම් හමුවේ ආණ්ඩුවේ බලධාරින් මාධ්‍ය හරහා පොරොන්දු දීම්, සමාවට කාරණා ඉදිරිපත් කිරීම්, ඖෂධ සමාගම්වලට බැනවැදීම් සහ ගැසට් නිවේදන නිකුත් කිරීම කාලයක් පුරා සිදුකලද බිම් මට්ටමේ ඵලදායී කිසිවක් ක‍්‍රියාත්මක වූයේ නැත.

දැනට තිබෙන නීතිරිති සහ ආයතන ව්‍යූහයන් කාර්යක්ෂමව යොදා ගැනීමෙන් වුවද ඖෂධ අත්තනෝමතික භාවිතය නතර කිරීම, ප‍්‍රමිතිය පාලනය, ඖෂධ හිඟය මැඩපැවැත්වීම සහ මිළ පාලනය සඳහා ඵලදායී පියවර රැුසක් ගත හැකි වුවද එවැනි උත්සාහයක් පෙනෙන්නට නැත.

ඒ අනුව ඉදිරියේදී සම්මත කරගන්නා බවට ප‍්‍රචාරයක් දියත් කර ඇති පනත සම්බන්ධයෙන්ද පවතින්නේ සාධාරන සැකයකි. ඖෂධ ප‍්‍රතිපත්තියකින් අපේක්ෂිත අරමුණු ඉටුවන ආකාරයට පනත සකස්වී ඇතිද? එය ක‍්‍රියාත්මක තලයට ගෙන ඒම සඳහා නිශ්චිත කාල වකවානු සහිත ප‍්‍රායෝගික වැඩපිලිවෙලක් සකස් කර ඇතිද? ඒ සඳහා මූලික වශයෙන් වැය කල යුතු මූල්‍ය ප‍්‍රතිපාදන වෙන් කර ඇතිද? යන කාරණා ගැන කිසිදු පැහැදිලි කිරීමක් මෙතෙක් සිදුකර නොමැත. පනත මහජන අදහස් සඳහා ඉදිරිපත්කර නැත.

එබැවින් ජනතාවාදී දේශපාලන පක්ෂ, බහුජන සංවිධාන ඇතුලූ සියලූ පාර්ශව මේ පිළිබඳව දැඩි අවධානයකින් සිටිය යුතු බව අවධාරණය කරමු.

මෙම මාධ්‍ය හමුව සඳහා වෛද්‍ය සුනිල් ආර් ජයකොඩි, සමස්ත ලංකා සුව සේවා සංගමයේ සභාපති ඩී. ජයලාල් සමස්ත ලංකා හෙද සංගමයේ සංවිධායක ලේකම් එස්. පී. මැදිවත්ත යන මහත්වරුන්ද සහභාගී වූහ.

Read More

දෙවැනි පුද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලය මහනුවර අරඹන්න මල්වතු මහනාහිමිගෙන් ඉඩමක්

මෙරට දෙවන පුද්ලික වෛද්‍ය විද්‍යාලය මහනුවර දී ආරම්භ කරන බව උසස් අධ්‍යාපන අමාත්‍ය එස්.බී. දිසානායක මහතා පවසයි.

මහනුවර වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සමුළුව අමතිමන් ඔහු කියා සිටියේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමය කොපමණ විරුද්ධ වුවත් පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයක් මහනුවර කේන්ද්‍ර කරගනිමින් අනිවාර්යයෙන්ම ආරම්භ කරන බවයි.

මල්වතු මහනායක හිමියන් විසින් දැනටමත් ඒ සදහා ඉඩමක් පවා ලබා දී ඇතැයි අමාත්‍යවරයා එහිදී කියා සිටියේය.

Read More

මහාපොළ / ශිෂ්‍යාධාර සටන ජපුරෙන් ඇරබේ

මහපොළ හා ශිෂ්‍යාධාර මුදල රු.5000ක් දක්වා වැඩි කර ගැනීමේ සටන අද දින(26) ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලයෙන් ආරම්භ විය. එහිදී මහාපොළ හා ශිෂ්‍යාධාර මුදල රු.5000 දක්වා වැඩි කරනු යන ඉල්ලිම ඇතුළු ඉල්ලීම් කිහිපයක් මුල්කර ගනිමින්  උද්ඝෝශණය ක්‍රියාතමක විය. 

2005 වසරේ සිට මේ වන තෙක් මහාපොළ හෝ ශිෂ්‍යාධාර මුදල් කිසිදු මුදලකින් වැඩි කර නොමැති අතර මෙම වසරට උසස් අධ්‍යාපනය සදහා අයවැයෙන් වෙන් කල මුදලද ගිය වසරට සාපේක්ශව රු. මිලියන 2269කින් කප්පාදු කර ඇත.2005 වසට සාපෙක්ශව මහාපොළ හා ශිෂ්‍යාධාර මුදල් මේ වන විට රු.5000ක් පමණ විය යුතු අතර මෙවර අයවැයෙන්ද කිසිදු මුදලක් වැඩි කර නොමැත. 

Read More

මෙවර අය වැය සම්බන්ධව විවිධ කතා බහ ඇති වී ඇත. සමස්ථ අයවැයම අර්බුධයක් බව ඒ අතර ඇතමෙක් පවසා ඇත. සෞක්‍ය, අධ්‍යාපනය, ආර්ථිකය මෙවර අයවැයෙන් වැඩි වශයෙන් අර්බුධයට ලක්ව ඇත. උසස් අධ්‍යාපනය නගා සිටුවීමට වෙනුවට මෙවර අය - වැය මගින් රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාල අධ්‍යාපනය කප්පාදු කිරීම‍ට පියවර ගෙන ඇතැයි අන්තර් විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍ය බල මණ්ඩලය පවසයි. වර්ෂ 2013දී රුපියල් මිලියන 12413ක් වූ ප්‍රාග්ධන වියදම මෙවර අය-වැය මගින් රුපියල් මිලියන 10144 දක්වා එනම් මිලියන 2269කින් කප්පාදු කර ඇතැයි අන්තර් විශ්ව විද්‍යාල බල මණ්ඩලයේ කැදවුම්කරු සංජීව බණ්ඩාර මහතා පැවසීය.

Read More

ඇත්තටම අධ්‍යාපනය විකුණනවාද? - එස්‌ බී පැහැදිලි කරයි

පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල ආරම්භ කිරීම අරභයා මේ මොහොත වන විට නැවතත් සංවාදයක්‌ ගොඩනැගී ඇත. විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍ය ප්‍රජාව මේ පිළිබඳව දැඩි විරෝධතාවක නියෑළෙන අතර, උසස්‌ අධ්‍යාපන අමාත්‍ය එස්‌. බී. දිසානායක කියන්නේ පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල බිහිකිරීම තුළින් රටට ආයෝජනයන් ගලා එනවා සේම, මෙරට රජයේ විශ්වවිද්‍යාල පද්ධතියේ සංවර්ධනයක්‌ - නවෝදයක්‌ ද ඇතිවිය හැකි බවය. මේ එස්‌. බී. දිසානායක අමාත්‍යවරයා හා ඊට එරෙහිව විරෝධතා සංවිධානය කරන අන්තර් විශ්වවිද්‍යාලයීය ශිෂ්‍ය බලමණ්‌ඩලයේ කැඳවුම්කරු සංජීව බණ්‌ඩාර අතර ඇතිවූ සංවාදයයි.

Read More

අධ්‍යාපනය කියන්නේ සමාජ ආයෝජනයක්‌.

 ශිෂ්‍යත්ව විභාගය පහෙන් හතටද? වෙනස්‌ විය යුත්තේ විභාගයේ ව්‍යහයයි  වසර නොවේ 

පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ සමාජවිද්‍යා අංශයේ මහාචාර්ය දයා අමරසේකර

 මේ අධ්‍යාපනයෙන් දෙමවුපියන්ට  දරුවො නැති වෙනවා!

අධ්‍යාපනය සමාජ විද්‍යාත්මකව ඔබ දකින්නෙ කොහොමද?

දැනුම, රැකියා කුසලතා සංස්‌කෘතික අගයන්, සම්ප්‍රේෂණය කිරීම නැත්නම් බෙදා හැරීමට මඟ පෙන්වන සමාජ ආයතනය අධ්‍යාපනයයි. ඉංග්‍රීසි භාෂාවේ education කියන පදය හැදිල තියෙන්නේ ලතින් භාෂාවේ educare යන වචනයෙන්. ඒකෙ තේරුම පිටතට මතු කර ගැනීම' කියන එකයි. මේ මතුකර ගන්නේ මොනවද, දක්‍ෂතා, ආකල්ප, වටිනාකම් සහ උරුමයන්. ඒ නිසා තමයි ටැන්සානියාවේ හිටපු ජනාධිපතිවරයෙක්‌ වන ජුලියස්‌ නියරේරේ කීවේ 'සමාජයේ රාශිභූතව පවතින ප්‍රඥාව හා ඥානය එක පරම්පරාවක සිට ඊළඟ පරම්පරාවට සම්ප්‍රේෂණය කිරීමෙන් සමාජයේ අනාගත පුරවැසියන් වනු පිණිස හා සමාජය පවත්වා ගෙන යැමට සුදුසු පරිදි ළමා පරපුර සකස්‌ කිරීමේ ක්‍රියාවලිය අධ්‍යාපනයයි කියල.

Read More

ආශ්චර්ය උදාවිය යුත්තේ ළමුන්ට නොවේද?

ආසියාවේ ආශ්චර්යය සිරිලක බවට පත් කර ගැනීමේ දැවැන්ත වැඩසටහනක ආණ්‌ඩුව යෙදී සිටින බව ආණ්‌ඩුවේම ඇත්තන් ප්‍රකාශ කරති. රාජ්‍ය හා අනෙකුත් මාධ්‍ය හරහාද මේ වාදයම ඉස්‌මතු කරමින් සිටී.

එහෙත් ආශ්චර්යමත් යුගය නිසැකවම උදාවිය යුත්තේ දැයේ අනාගතය භාරගන්නට ඉන්නා අහිංසක දරු පැටවුන්ටය. උන්ගේ හෙට දවස ආලෝකවත් නොකළොත් අනාගතයේ රට පත්වන්නේ අඳුරකටය.

මතුපිටින් බලන්නෙකුට කාපට්‌ පාරවල්, අධිවේගි මාර්ග මෙන්ම යාන වාහනද අතොරක්‌ නැතුව දැකගත හැකිය. එහෙත් රට අභ්‍යන්තරයේ ගැමි ජීවිතවල ගැටලු කොතරම් ද ඒවායින් බැටකන්නේද අහිංසක දූ දරුවන්ය. රට සංවර්ධනය කිරීමේ අනේක විධ උපායමාර්ග තිබේ. එහෙත් ඒවා ග්‍රහණය කර ගන්නා වගක්‌ පෙනෙන්නට නැත.

Read More